De zeven uitspraken maken deel uit van een christelijke meditatie die vaak wordt gebruikt tijdens de vasten, de Goede Week en Goede Vrijdag. De traditionele volgorde van de uitspraken is:
Zoals opgemerkt in de bovenstaande lijst, zijn niet alle zeven uitspraken te vinden in een verslag van Jezus kruisiging. De volgorde is een harmonisatie van de teksten van elk van de vier canonieke evangeliën In de evangeliën van Matteüs en Marcus wordt Jezus in het Aramees geciteerd, terwijl hij de vierde zin schreeuwt .. In het evangelie van Lucas komen de eerste, tweede en zevende uitspraken voor. De derde, vijfde en zesde uitspraken zijn alleen te vinden in het evangelie van Johannes. Met andere woorden:
- In Matteüs en Marcus:
- “Mijn God, mijn God, waarom heb je me verlaten? “
- In Luke:
- ” Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen “
- “Voorwaar, ik zeg u, vandaag zult u met mij in het paradijs zijn (als reactie op een van de twee dieven die naast hem gekruisigd zijn)
- ” Vader, in uw handen draag ik mijn geest op “( laatste woorden)
- In John:
- “Vrouw, zie je zoon: zie je moeder” (gericht tegen Maria, de moeder van Jezus, ofwel als een zelfverwijzing, of als een verwijzing naar de beminde leerling en een instructie aan de leerling zelf)
- “Ik dorst” (net voordat een natgemaakte spons, genoemd door alle canonieke evangeliën, wordt aangeboden)
- “Het is af” (laatste woorden)
1. Vader, vergeef het hen; want ze weten niet wat ze doen Bewerken
Lucas 23:34
Toen zei Jezus: Vader, vergeef het hun; want ze weten niet wat ze doen.
Deze eerste uitspraak van Jezus aan het kruis wordt traditioneel “Het Woord van Vergeving” genoemd. Het wordt theologisch geïnterpreteerd als Jezus gebed om vergeving voor de Romeinse soldaten die hem kruisigden en alle anderen die bij zijn kruisiging betrokken waren.
Sommige vroege manuscripten bevatten deze zin niet in Lucas 23:34. / p>
2. Vandaag zul je bij mij zijn in het paradijs Bewerken
Luke 23:43
“En hij zei tegen hem:” Echt, ik zeg je, vandaag zul je met mij in het paradijs “.”
Dit gezegde wordt traditioneel “Het Woord van Verlossing” genoemd. Volgens het evangelie van Lucas werd Jezus gekruisigd tussen twee dieven (traditioneel Dismas en Gestas genoemd), van wie er één de onschuld van Jezus ondersteunt en vraagt hem om hem te gedenken wanneer hij in zijn koninkrijk komt. Jezus antwoordt: “Echt, ik zeg u …” (ἀμήν λέγω σοί, amēn legō soi), gevolgd door de enige verschijning van het woord “Paradijs” in de Evangeliën (παραδείσω, paradeisō, uit de Perzische pairidaeza “paradijselijke tuin”).
Een ogenschijnlijk eenvoudige verandering in interpunctie in dit gezegde is het onderwerp geweest van leerstellige verschillen ng christelijke groepen, gezien het gebrek aan interpunctie in de originele Griekse teksten. Katholieken en de meeste protestantse christenen gebruiken meestal een versie die luidt “vandaag zul je met mij in het paradijs zijn”. Deze lezing veronderstelt een directe reis naar de hemel en heeft geen gevolgen voor het vagevuur. Aan de andere kant hebben sommige protestanten die in zielslaap geloven, een lezing gebruikt die de nadruk legt op “Ik zeg u vandaag”, waardoor de mogelijkheid opengelaten wordt dat de uitspraak vandaag is gedaan, maar aankomst in de hemel kan later zijn.
3. Vrouw, zie, uw zoon! Zie, uw moeder! Bewerken
Kruisiging afgebeeld als Stabat Mater met de Maagd Maria, Porto Alegre, Brazilië, 19e eeuw.
Johannes 19: 26-27
Toen Jezus daarom zijn moeder zag staan en de leerling van wie hij hield, zei hij tegen zijn moeder, “Vrouw, zie, uw zoon!” Daarna zei hij tegen de discipel: Zoon, zie, je moeder! En vanaf dat moment nam die discipel haar bij zich in huis.
Deze uitspraak wordt traditioneel “Het Woord van de Relatie” genoemd en daarin vertrouwt Jezus Maria, zijn moeder, toe aan de zorg van “de discipel van wie Jezus hield”.
Methodisten predikant Adam Hamilton in 2009 interpretatie: “Jezus keek vanaf het kruis naar beneden om zijn moeder vlakbij te zien staan. Voorzover we weten, bevond zich slechts één van de twaalf apostelen aan de voet van het kruis: “de discipel die Jezus liefhad”, gewoonlijk geïdentificeerd als Johannes. Naakt en met vreselijke pijn dacht hij niet aan zichzelf, maar maakte zich zorgen over het welzijn van zijn moeder na zijn dood. Dit toont Jezus “menselijkheid en de diepte van liefde die hij had voor zijn moeder en de discipel aan wiens zorg hij haar toevertrouwde”.
4. Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? h3>
“Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?” verwijst hier door. Zie voor de film My God, My God, Why Hast Thou Forsaken Me? (film).
Matteüs 27:46
En omstreeks het negende uur riep Jezus met luide stem: “Eli, Eli, lama sabachthani?” dat wil zeggen: “Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?”
Marcus 15:34
En op het negende uur riep Jezus met luide stem: “Eloi Eloi lama sabachthani?” wat betekent: “Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?”
Dit is het enige gezegde dat in meer dan één evangelie voorkomt, en het is een citaat uit Psalm 22: 1 (of waarschijnlijk Psalm 42: 9). Dit gezegde wordt door sommigen opgevat als het verlaten van de Zoon door de Vader. Een andere interpretatie houdt in dat op het moment dat Jezus de zonden van de mensheid op zich nam, de Vader zich van de Zoon moest afkeren omdat de Vader reiner van ogen is dan het kwade te zien en niet naar het verkeerde kan kijken (Habakuk 1:13). Andere theologen begrijpen de kreet als die van iemand die echt mens was en zich verlaten voelde. Ter dood gebracht door zijn vijanden, grotendeels verlaten door zijn vrienden, kan hij zich ook verlaten gevoeld hebben door God.
Anderen noemen dit de eerste woorden van Psalm 22 en suggereren dat Jezus deze woorden reciteerde, misschien zelfs de hele psalm, opdat hij zou laten zien dat hij het wezen is waarnaar de woorden verwijzen; zodat de Joodse schriftgeleerden en mensen de oorzaak zouden kunnen onderzoeken en zien waarom hij niet van het kruis zou afdalen; namelijk, omdat juist deze psalm aantoonde dat het was aangewezen dat hij deze dingen zou lijden. “
Theoloog Frank Stagg wijst op wat hij” een mysterie van de incarnatie van Jezus “noemt:” … hij die stierf om Golgotha (Golgotha) is één met de Vader, dat God in Christus was, en dat hij tegelijkertijd tot de Vader riep “.
In het Aramees was / wordt de uitdrukking weergegeven met” אלי אלי למה שבקתני “.
Terwijl” de nagels in de polsen druk uitoefenen op de grote medianuszenuw en de ernstig beschadigde zenuw ondragelijke pijn veroorzaakt “, ervaart het Lam van God de verlatenheid van de ziel door God, een zeer ondragelijke pijn die “de essentie is van eeuwige veroordeling in de hel”.
5. Ik dorst Bewerken
Johannes 19:28
“Hij zei:” Ik dorst ” . “
Deze uitspraak wordt traditioneel” The Word of Distress “genoemd en wordt vergeleken met en gecontrasteerd met de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw bij de bron in Johannes 4: 4–26.
Zoals in de andere verslagen, zegt het evangelie van Johannes Jezus wa s bood een slok zure wijn aan, eraan toevoegend dat deze persoon een in wijn gedrenkte spons op een hysop-tak plaatste en die tegen Jezus lippen hield. Hysoptakken hadden een belangrijke rol gespeeld in het Oude Testament en er wordt naar verwezen in de nieuwtestamentische brief aan de Hebreeën.
Deze verklaring van Jezus wordt door Johannes geïnterpreteerd als een vervulling van de profetie in Psalm 69:21, “… en voor mijn dorst gaven ze me azijn te drinken, vandaar dat het citaat uit het Johannes-evangelie de opmerking bevat” om de Schriften te vervullen “. De Jeruzalembijbel verwijst kruisverwijzingen naar Psalm 22:15: mijn gehemelte is droger dan een potscherf, en mijn tong zit vast aan mijn kaak.
6. Het is klaar Bewerken
Johannes 19: 30
“Jezus zei:” Het is volbracht “” (τετέλεσται of tetelestai in het Grieks).
Deze verklaring wordt traditioneel “The Word of Triumph” genoemd en wordt theologisch geïnterpreteerd als de aankondiging van het einde van het aardse leven van Jezus, in afwachting van de opstanding.
Adam Hamilton schrijft: “Deze laatste woorden worden gezien als een kreet van overwinning, niet van verwaarlozing. Jezus had nu voltooid waarvoor hij kwam. Een plan werd vervuld; een redding werd mogelijk gemaakt; er werd een liefde getoond. Hij had onze plaats ingenomen. Hij had zowel menselijkheid getoond. gebrokenheid en Gods liefde. Hij had zichzelf volledig aan God geofferd als een offer namens de mensheid. Toen hij stierf, was het afgelopen. Met deze woorden, de edelste persoon die ooit op deze planeet heeft rondgelopen, God in het vlees, blies zijn laatste adem. “: 112
Het vers is ook vertaald als” Het is voleindigd. ” Op zakelijke documenten of ontvangstbewijzen is het gebruikt om aan te duiden: “De schuld is volledig betaald”.
De uitspraak na het nuttigen van de drank en onmiddellijk voor de dood wordt vermeld, maar niet expliciet geciteerd, in Marcus 15:37 en Mattheüs 27:50 (die beide stellen dat hij “met luide stem riep en de geest opgaf”).
7. Vader, in uw handen beveel ik mijn geest Bewerken
Lucas 23:46
“En toen Jezus met luide stem had geroepen, zei hij: Vader, in uw handen beveel ik mijn geest”:
Uit Psalm 31: 5, dit gezegde, dat is een aankondiging en geen verzoek, wordt traditioneel “Het Woord van Reünie” genoemd en wordt theologisch geïnterpreteerd als de verkondiging van Jezus die zich bij God de Vader in de hemel voegt.
Hamilton heeft geschreven: “Wanneer duisternis lijkt te heersen in het leven is er zelfs geloof voor nodig om met God te praten, ook al is het om bij hem te klagen. Deze laatste woorden van Jezus vanaf het kruis tonen zijn absolute vertrouwen in God: “Vader, in uw handen beveel ik mijn geest: … “Thi s wordt een model van gebed genoemd voor iedereen die bang of ziek is, of de eigen dood onder ogen ziet. Er staat in feite:
Ik draag mezelf aan jou over, o God. In mijn leven en in mijn sterven, in goede en slechte tijden, wat ik ook ben en heb, plaats ik in uw handen, o God, voor uw veiligheid.:112