FMLA to ustawa o urlopie rodzinnym i lekarskim z 1993 roku. Jest to prawo, które pomaga chronić Twoją pracę, gdy musisz wziąć urlop dla Twoich potrzeb medycznych. Możesz również używać FMLA do opieki nad współmałżonkiem, dzieckiem lub rodzicem.
Krótka odpowiedź brzmi: tak, FMLA ma zastosowanie do zdrowia psychicznego – ale jest kilka rzeczy, o których należy pamiętać.
Co daje mi FMLA?
- FMLA mówi, że możesz mieć do 12 tygodni bezpłatnego urlopu. Twoja firma musi również w tym czasie zachować grupowe korzyści zdrowotne. Ale to, czy będą płacić wynagrodzenie w tym czasie, zależy od nich.
- Po upływie 12 tygodni firma musi ponownie zatrudnić Cię na tej samej lub równoważnej pracy (podobne wynagrodzenie, podobne obowiązki). Innymi słowy, nie mogą cię zwolnić za używanie FMLA, ale to nie znaczy, że będziesz miał dokładnie taką samą pracę, jaką miałeś wcześniej.
Jakie są ograniczenia FMLA ?
- Twój pracodawca może poprosić o udokumentowanie choroby psychicznej. Tylko wykwalifikowany specjalista (zwykle lekarz lub terapeuta) może dostarczyć Ci potrzebną dokumentację. (Nasze ekrany zdrowia psychicznego online są przydatnym narzędziem, ale nie liczą się jako dokumentacja medyczna).
- Zwykle nie możesz korzystać z FMLA, dopóki nie pracujesz w firmie przez co najmniej 12 miesięcy. Ta godzina nie musi następować po sobie.
- Jeśli to możliwe, musisz powiadomić o tym z 30-dniowym wyprzedzeniem.
- Nie każdy pracodawca musi przestrzegać FMLA. FMLA dotyczy tylko pracodawców zatrudniających 50 lub więcej pracowników. Jeśli pracujesz dla małej firmy, mogą dobrowolnie przestrzegać FMLA, ale nie muszą.
Czy mój szef będzie dyskryminował mnie za przyjmowanie FMLA?
Pracodawcom nie wolno prawnie dyskryminować Cię z powodu Twojego stanu zdrowia, a wielu z nich tego nie robi… ale niektórzy to robią. Jest nawet możliwe, że poinformowanie szefa o swojej chorobie psychicznej spowoduje, że podświadomie będzie Cię dyskryminować. Powinieneś bezwzględnie czuć się uprawnionym do skorzystania z urlopu, ale być może będziesz musiał być przygotowany do obrony lub podjęcia kroków prawnych. Dokumentuj wszystko, co możesz, aby się zabezpieczyć na wypadek, gdyby coś się stało. Śledź, ile czasu bierzesz i dlaczego – jeśli potrzebujesz, możesz to porównać z dokumentacją medyczną od swoich pracowników służby zdrowia.