Szalone lata dwudzieste to okres w historii dramatycznych przemian społecznych i politycznych. Po raz pierwszy więcej Amerykanów mieszkało w miastach niż na farmach. Całkowite bogactwo narodu wzrosło ponad dwukrotnie w latach 1920–1929, a ten wzrost gospodarczy pchnął wielu Amerykanów do zamożnego, ale nieznanego „społeczeństwa konsumpcyjnego”. Ludzie od wybrzeża do wybrzeża kupowali te same towary (dzięki ogólnopolskiej reklamie i rozprzestrzenianiu się sieci handlowych), słuchali tej samej muzyki, tańczyli te same tańce, a nawet używali tego samego slangu! Wielu Amerykanom nie podobało się to nowe, miejskie, czasem rasistowska „kultura masowa”; w rzeczywistości dla wielu – nawet większości – ludzi w Stanach Zjednoczonych lata dwudzieste XX wieku przyniosły więcej konfliktu niż świętowania. Jednak dla małej garstki młodych ludzi w dużych miastach w kraju lata dwudzieste XX wieku rzeczywiście były huczne.
„Nowa kobieta”
Najbardziej znanym symbolem „szalonych lat dwudziestych” jest prawdopodobnie flapper: młoda kobieta z uczesanymi włosami i krótkimi spódniczkami, która piła, paliła i powiedziała coś, co można nazwać „niekobiecą” „Rzeczy”, oprócz tego, że są bardziej „wolne” seksualnie niż poprzednie pokolenia. W rzeczywistości większość młodych kobiet w latach dwudziestych nie zrobiła żadnej z tych rzeczy (chociaż wiele z nich przyjęło modną klapową garderobę), ale nawet te kobiety, które nie były klapkami, uzyskały bezprecedensową swobodę. W końcu mogli głosować: 19. poprawka do konstytucji zagwarantowała to prawo w 1920 r. Miliony kobiet pracowały na stanowiskach umysłowych (na przykład jako stenograf) i mogły sobie pozwolić na udział w rozwijającej się gospodarce konsumenckiej. Zwiększona dostępność urządzeń antykoncepcyjnych, takich jak przepona, umożliwiła kobietom posiadanie mniejszej liczby dzieci. Nowe maszyny i technologie, takie jak pralka i odkurzacz, wyeliminowały część ciężkiej pracy domowej.
Narodziny kultury masowej
W latach dwudziestych wielu Amerykanów miało dodatkowe pieniądze wydać i wydali je na dobra konsumpcyjne, takie jak gotowe ubrania i sprzęt AGD, taki jak lodówki elektryczne. W szczególności kupili radia. Pierwsza komercyjna stacja radiowa w USA, KDKA z Pittsburgha, pojawiła się na falach radiowych w 1920 roku; trzy lata później w kraju było ponad 500 stacji. Pod koniec lat dwudziestych w ponad 12 milionach gospodarstw domowych znajdowały się radia. Ludzie też chodzili do kina: historycy szacują, że pod koniec dziesięcioleci trzy czwarte amerykańskiej populacji co tydzień odwiedzało kino.
Ale najważniejszym produktem konsumenckim lat dwudziestych był samochód. Niskie ceny (Ford Model T kosztował zaledwie 260 dolarów w 1924 r.) I hojne kredyty sprawiły, że samochody stały się luksusem na początku dekady; pod koniec były praktycznie niezbędne. W 1929 roku na każdych pięciu Amerykanów jechał jeden samochód. W międzyczasie narodziła się ekonomia samochodów: firmy takie jak stacje benzynowe i motele powstały, aby zaspokoić potrzeby kierowców.
Era jazzu
Samochody dały także młodym ludziom swobodę podróżowania w dowolne miejsca. byli zadowoleni i robili, co chcieli. (Niektórzy znawcy nazywali je „sypialniami na kółkach”). Wielu młodych ludzi chciało tańczyć: Charleston, spacer po ciastach, czarne dno, pchły hop.
Zespoły jazzowe grały w salach tanecznych jak Savoy w Nowym Jorku i Aragonii w Chicago; stacje radiowe i płyty gramofonowe (z których 100 milionów sprzedano w samym 1927 roku) dostarczały swoje utwory słuchaczom w całym kraju. Niektórzy starsi ludzie sprzeciwiali się „wulgarności” i „zepsuciu” muzyki jazzowej ”(I„ moralne katastrofy ”, które podobno zainspirowała), ale wielu z młodszego pokolenia kochało wolność, którą odczuwali na parkiecie. Powieści F. Scotta Fitzgeralda (1896–1940) przedstawiają kronikę epoki jazzu.
Zakaz
W latach dwudziestych XX wieku niektóre swobody zostały rozszerzone, a inne ograniczone. 18. Poprawka do Konstytucji, ratyfikowana w 1919 r., Zakazała produkcji i sprzedaży „odurzających trunków”, a 16 stycznia 1920 r. O godz. 12.00 federalna ustawa Volstead Act zamknęła wszystkie tawerny, bary i salony w Stanach Zjednoczonych. następnie sprzedawanie jakichkolwiek „napojów odurzających” zawierających więcej niż 0,5% alkoholu było nielegalne. To zepchnęło handel alkoholem do podziemia – teraz ludzie po prostu chodzili do nominalnie nielegalnych restauracji zamiast do zwykłych barów – gdzie był on kontrolowany przez przemytników, oszustów i innych przestępców zorganizowanych, takich jak gangster z Chicago Al Capone. (Podobno Capone miał na liście płac 1000 strzelców i połowę policji w Chicago).
Za dużo Biali Amerykanie z klasy średniej, prohibicja była sposobem na przejęcie kontroli nad niesfornymi masami imigrantów, które tłoczyły się w miastach narodu. Na przykład do tak zwanego „Drys” piwo znane było jako „napar Kaisera”.„Picie było symbolem wszystkiego, czego nie lubili w nowoczesnym mieście, a wyeliminowanie alkoholu, jak wierzyli, cofnęłoby zegar do wcześniejszego i wygodniejszego czasu.
CZYTAJ WIĘCEJ: Zobacz wszystkie podstępne sposoby Amerykanie Ukrywał alkohol w czasach prohibicji
Prohibicja była bardziej popularna na obszarach wiejskich niż w miastach, w których rozpowszechniła się tajemnica salony i kluby nocne zwane „speakeasies”. Dokładne pochodzenie tego terminu nie jest znane, ale mogło wynikać z potrzeby, aby potencjalni klienci szukali wejścia, aby szeptać – lub „mówić spokojnie” – przez wizjery w drzwiach wejściowych nielegalnego zakładu, takie jak na tym zdjęciu z lata 30.
Bettmann Archive / Getty Images
To zdjęcie przedstawia funkcjonariuszy organów ścigania demontujących bar w lokalu mieszkalnym, który został napadnięty w Camden w stanie New Jersey.
Historica Graphica Collection / Heritage Images / Getty Images
Bimbrownicy pracujący na zewnątrz na obszarach wiejskich w kraju wymyślili sprytny sposób na zatarcie śladów – dosłownie. Aby uniknąć agentów prohibicji, bimbrownicy przyczepiali do swoich butów drewniane klocki wyrzeźbione na wzór krowich kopyt. W ten sposób wszelkie pozostawione ślady wyglądałyby na bydlęce, a nie ludzkie, i nie wzbudzałyby podejrzeń. To zdjęcie przedstawia jedną taką „krowią but” przechwyconą przez policję.
Universal History Archive / UIG / Getty Images
Amerykanie, którzy nadal spożywali alkohol w okresie prohibicji, musieli znaleźć kreatywne sposoby na ukrycie alkoholu. Na tym zdjęciu kobieta demonstruje sztuczna książka, która została użyta do ukrycia butelki z alkoholem.
Archiwum Bettmanna / Getty Images
Jak pokazuje to zdjęcie z 1932 roku, wyposażenie domu, takie jak lampy, zostało również przystosowane do ukrycia butelek z alkoholem.
Keystone-France / Obrazy Gamma-Keystone / Getty
Lewa strona tego zdjęcia z 1928 r. Przedstawia kobietę noszącą duży płaszcz, który nie przyciągałby żadnej uwagi. Kiedy płaszcz jest zdjęty z obrazu po prawej, odsłania Kobieta przywiązała do ud dwie duże puszki do transportu alkoholu.
George Rinhart / Corbis / Getty Images
Niektórzy chytrze pijący włączyli nawet swoje sekretne kryjówki do swojego poczucia mody. Ten portret z 1922 roku przedstawia kobietę siedzącą przy stole z napojami gazowanymi w Waszyngtonie DC, która nalewa alkohol z laski do filiżanki.
National Photo Company / PhotoQuest / Getty Images
Departament Skarbu był początkowo odpowiedzialny za egzekwowanie zakazu, zanim został on przekazany Departamentowi Sprawiedliwości. Na tym zdjęciu organy ścigania badają zbiór 191 kufli butelek, które zostały odkryte pod materacem marynarza na parowcu zacumowanym w Norfolk w Wirginii.
Historica Graphica Collection / Heritage Images / Getty Images
Nielegalna produkcja i sprzedaż alkoholu , znany jako „bootlegging”, miał miejsce na dużą skalę w całych Stanach Zjednoczonych. Bootlegerzy polegali na kreatywnych sposobach ukrywania swoich przesyłek. To zdjęcie z 1926 r. wykonane w Los Angeles pokazuje coś, co wyglądało na ciężarówkę z drewnem. Gdy agenci federalni zbliżyli się do pojazdu Jednak poczuli zapach alkoholu i odkryli sprytnie ukrytą zapadnię, która prowadziła do wnętrza, w którym ukryto 70 skrzynek najlepszej szkockiej.
Archiwum Bettmanna / Getty Images
Bootlegerzy czasami prowadzili rozbudowane operacje z ich domów. To zdjęcie z 1930 roku pokazuje policjantów badających butelki z alkoholem po nalocie na Long Beach w Nowym Jorku, w domu Eugenea Shinea. Wewnątrz odkryli alkohol wart 20000 dolarów.
Archiwum Bettmanna / Obrazy Getty
„Kulturowa wojna domowa”
nie jedynym źródłem napięć społecznych w latach 20. XX w. Wielka migracja Afroamerykanów z południowych wsi do miast północnych i rosnąca widoczność czarnej kultury – na przykład muzyki jazzowej i bluesowej oraz ruchu literackiego znanego jako Harlem Renaissance. zdumiało niektórych białych Amerykanów. Miliony ludzi z miejsc takich jak Indiana i Illinois dołączyły do Ku Klux Klanu w latach dwudziestych XX wieku.Dla nich Klan stanowił powrót do wszystkich „wartości”, które deptały szybko rozwijające się, miejskie szalone lata dwudzieste.
Podobnie antykomunistyczny „czerwony strach” z 1919 i 1920 roku zachęcał powszechna histeria natywistyczna lub antyimigrancka. Doprowadziło to do uchwalenia niezwykle restrykcyjnego prawa imigracyjnego, National Origins Act z 1924 r., Które ustanowiło kwoty imigracyjne wykluczające niektóre osoby (Europejczyków z Europy Wschodniej i Azjatów) na rzecz innych (na przykład mieszkańców Europy Północnej i Wielkiej Brytanii).
Te konflikty – to, co pewien historyk nazwał „kulturową wojną domową” pomiędzy mieszkańcami miast i małych miasteczek, protestantami i katolikami, czarnymi i białymi, „nowymi kobietami” i zwolennikami staromodnej rodziny wartości – są prawdopodobnie najważniejszą częścią historii szalonych lat dwudziestych.
Uzyskaj dostęp do setek godzin historycznego wideo, bez reklam, z HISTORY Vault. Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś.