Wprowadzenie: Wybroczyny okołooczodołowe (PE) są spowodowane śledzeniem krwi wzdłuż tkanki z nizin do tkanek okołooczodołowych, powodując przebarwienia w górnej i dolnej powiece. Ta cecha kliniczna jest najczęściej związana ze złamaniami podstawy czaszki. Naszym celem jest przedstawienie pierwszej serii pacjentów opisujących cechy kliniczne związane z traumatycznym PE.
Metody: Autorzy przeanalizowali retrospektywnie 36 kolejnych przypadków pacjentów zgłaszających się na oddział ratunkowy z PE w ciągu trzech lat w szpitalu St. Michaels Hospital w Toronto. Dane uzyskano przy użyciu standardowego szablonu gromadzenia danych .
Wyniki: Wszyscy pacjenci zgłosili się na oddział ratunkowy z PE. Średni wiek w naszej serii wynosił 39 lat (zakres 19-88 lat), 31 pacjentów było mężczyznami. ZP wiązał się z różnymi urazami w tym: 15 złamań podstawy czaszki, 9 urazów tkanek miękkich bez złamań, 8 złamań wypukłości i 3 złamania twarzy. Pozostałe klasyczne objawy złamania podstawy czaszki (objaw Battlea, hemotympanum, wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego, wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego) obserwowano u Odpowiednio 3, 7, 1 i 3 pacjentów z PE. Najczęstszą cechą kliniczną związaną z PE było uszkodzenie nerwu czaszkowego, obserwowane u 10 pacjentów. U 8 chorych konieczna była interwencja chirurgiczna. Pięciu pacjentów zostało wypisanych do ośrodka rehabilitacji. Nie zaobserwowano zapalenia opon mózgowych, ropnia mózgu, zapalenia mózgu ani zgonów.
Wniosek: wybroczyny okołooczodołowe są użytecznym objawem klinicznym, który powinien ostrzec lekarza przed złamaniem czaszki, krwotokiem wewnątrzczaszkowym i uszkodzeniem nerwu czaszkowego. Jednak ta seria pokazuje, że PE może wiązać się z różnymi objawami klinicznymi, rzadko towarzyszą mu inne klasyczne objawy złamania podstawy czaszki, a większość pacjentów z PE nie ma urazów na tyle ciężkich, aby wymagać interwencji chirurgicznej lub rehabilitacji po wypisie.