Hemoliza to rozpad czerwonych krwinek (RBC). Substancją powodującą hemolizę jest hemolizyna. Brown (1919) wprowadził trzy terminy alfa, beta i gamma, aby wskazać trzy typy paciorkowców w oparciu o reakcje hemolityczne obserwowane na płytkach agarowych z krwią.
Beta-hemolityczne Streptococci
Beta-hemoliza ( β-hemoliza) jest związana z całkowitą lizą krwinek czerwonych otaczających kolonię. Hemoliza beta jest wywoływana przez dwie hemolizyny O i S; ta pierwsza jest nieaktywna w obecności tlenu. Zatem przebicie płytki zwiększa intensywność reakcji hemolizy. S jest cytotoksyną stabilną pod względem tlenu.
Wykazuje szeroką strefę (szerokość 2-4 mm). Hemoliza beta jest bardziej zaznaczona, gdy płytka była inkubowana w warunkach beztlenowych. Zwykle są komensałami gardła i powodują infekcje oportunistyczne.
Przykłady: Streptococcus pyogenes lub beta-hemolityczna Strep z grupy A (GAS).
Gatunki słabo beta-hemolityczne: Streptococcus agalactiae, Clostridium perfringens, Listeria monocytogenes
Alfa-hemolizujące paciorkowce
Alfa-hemoliza (α-hemoliza) to częściowa lub „zielona” hemoliza związana ze zmniejszeniem stężenia hemoglobiny w krwinkach czerwonych. Alfahemoliza jest wywoływana przez nadtlenek wodoru wytwarzana przez bakterię, utleniająca hemoglobinę do zielonej methemoglobiny.
Wykazuje niepełną hemolizę o szerokości 1-2 mm. Trwałość niektórych niehemolizowanych RBC można zobaczyć mikroskopowo.
Przykłady: Streptococcus pneumoniae oraz grupę paciorkowców jamy ustnej (Streptococcus viridans lub viridans streptococci)
Streptococci gamma-hemolityczne (niehemolityczne)
Kolonie nie wykazują ani typowej hemolizy alfa ani beta. , nieznaczne przebarwienie podłoża. Paciorkowce zawarte w ta grupa zwykle nie jest chorobotwórcza.
Przykłady: Enterococcus faecalis (dawniej nazywany „Group D Strep”)