Wat is de Real Estate Settlement Procedures Act (RESPA)?
De Real Estate Settlement Procedures Act, of RESPA, werd uitgevaardigd door het Congres om huizenkopers en verkopers te voorzien van volledige openbaarmaking van de schikkingskosten. De wet werd ook ingevoerd om misbruik bij het afwikkelen van onroerend goed uit de wereld te helpen, smeergeld te verbieden en het gebruik van geblokkeerde rekeningen te beperken. RESPA is een federaal statuut dat nu wordt gereguleerd door het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB).
Inzicht in RESPA
Oorspronkelijk aangenomen door het Congres in 1974, RESPA van kracht op 20 juni 1975. RESPA is door de jaren heen beïnvloed door verschillende veranderingen en aanpassingen. Handhaving viel aanvankelijk onder de jurisdictie van het Amerikaanse Department of Housing & Urban Development (HUD). Na 2011 werden die verantwoordelijkheden overgenomen door het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB) vanwege de Dodd-Frank Wall Street-hervormings- en consumentenbeschermingswetgeving.
Key Takeaways
- RESPA is van toepassing op de meeste koopleningen, herfinancieringen, leningen voor vastgoedverbetering, en eigen vermogenlijnen.
- RESPA vereist dat kredietverstrekkers, hypotheekmakelaars of beheerders van woningkredieten informatie verstrekken aan kredietnemers over onroerendgoedtransacties, afwikkelingsdiensten en consumentenbeschermingswetten.
- RESPA verbiedt kredietverstrekkers om te eisen buitensporig grote geblokkeerde rekeningen en verhindert verkopers om eigendomsverzekeringsmaatschappijen te verplichten.
- Een eiser heeft maximaal een jaar de tijd om een rechtszaak aan te spannen om overtredingen af te dwingen wanneer smeergeld of ander ongepast gedrag plaatsvond tijdens het schikkingsproces.
- Een eiser heeft tot drie jaar de tijd om een rechtszaak aan te spannen tegen zijn kredietverstrekker.
Vanaf het begin heeft RESPA hypotheekreglementering leningen verbonden aan een tot vier gezinswoningen. Het doel van de wet is om kredietnemers voor te lichten over hun afwikkelingskosten en om smeergeld en verwijzingsvergoedingen te elimineren die de kosten voor het verkrijgen van een hypotheek kunnen opdrijven. De soorten leningen die door RESPA worden gedekt, omvatten het merendeel van de aankoopleningen, veronderstellingen, herfinancieringen, leningen voor vastgoedverbetering en kredietlijnen.
RESPA vereist dat kredietverstrekkers, hypotheekmakelaars of beheerders van woningkredieten alle informatie over de onroerendgoedtransactie aan kredietnemers bekendmaken. De openbaarmaking van informatie moet afwikkelingsdiensten, relevante wetgeving inzake consumentenbescherming en alle andere informatie in verband met de kosten van het afwikkelingsproces voor onroerend goed omvatten. Zakelijke relaties tussen afsluitende dienstverleners en andere partijen die bij het afwikkelingsproces betrokken zijn, moeten ook aan de lener worden bekendgemaakt.
De wet verbiedt specifieke praktijken zoals smeergeld, verwijzingen en niet-verdiende vergoedingen . RESPA reguleert het gebruik van geblokkeerde rekeningen, zoals het verbieden van leningbeheerders om buitensporig grote geblokkeerde rekeningen te eisen. RESPA verbiedt verkopers ook om eigendomsverzekeringsmaatschappijen te verplichten.
Handhavingsprocedures voor RESPA-overtredingen
Een eiser heeft maximaal een jaar de tijd om een rechtszaak aan te spannen om overtredingen af te dwingen waar smeergeld of ander ongepast gedrag plaatsvond tijdens het schikkingsproces.
Als de lener een klacht heeft tegen zijn uitleenbeheerder, zijn er specifieke stappen die hij moet volgen voordat een rechtszaak kan worden aangespannen . De lener moet schriftelijk contact opnemen met zijn uitleenbeheerder, waarin hij de aard van zijn probleem beschrijft. De beheerder is verplicht om binnen 20 werkdagen na ontvangst van de klacht schriftelijk op de klacht van de lener te reageren. De beheerder heeft 60 werkdagen de tijd om het probleem te verhelpen of de redenen op te geven voor de geldigheid van de huidige status van de rekening. Leners moeten de vereiste betalingen blijven doen totdat het probleem is opgelost.
Een eiser heeft maximaal drie jaar de tijd om een aanklacht in te dienen wegens specifieke onregelmatigheden tegen zijn uitleenbeheerder. Elk van deze rechtszaken kan bij elke federale districtsrechtbank worden ingediend als de rechtbank zich in het district bevindt waar het onroerend goed zich bevindt of als bevindt zich in het district waar de RESPA-overtreding plaatsvond.