Een studie uit 1996 door Pendergrass et al., Waarbij afgietsels van vinylpolysiloxaan uit de vaginas van 39 blanke vrouwen werden gebruikt, vond de volgende afmetingen:
A tweede onderzoek door dezelfde groep toonde significante verschillen in grootte en vorm tussen de vaginas van vrouwen van verschillende etnische groepen. Beide studies toonden een breed scala aan vaginale vormen aan, door de onderzoekers beschreven als “Parallelzijdige, conische, hart-, slak” en “pompoenpitten” -vormen. Barnhart et al. Konden echter “geen verband vinden tussen het ras en de grootte van de vagina. Ze waren ook niet in staat de vaginale vorm te karakteriseren als een” hart, slak, pompoenpitten of parallelle zijden “, zoals gesuggereerd door de eerdere studies. Een studie uit 2003 door de groep van Pendergrass et al. die ook gietstukken als meetmethode gebruikten, gemeten vaginale oppervlakken variërend van 66 tot 107 cm2 (10,2 tot 16,6 vierkante inch) met een gemiddelde van 87 cm2 (13,5 vierkante inch) en een standaarddeviatie van 7,8 cm2 (1,21 sq in)
Onderzoek gepubliceerd in 2006 door Barnhart et al., gaf de volgende gemiddelde afmetingen, gebaseerd op MRI-scans van 28 vrouwen:
Een Amerikaans onderzoek uit 2006 naar vagina-afmetingen met behulp van Magnetic Resonance Imaging (MRI) bij 28 vrijwilligers tussen 18 en 39 jaar oud, met hoogtes variërend van 1,5 tot 1,7 meter en gewichten tussen 49,9 en 95,3 kilogram, onthulde een variatie van meer dan 100 procent tussen de kortste (40,8 millimeter) en de langste (95,0 millimeter) vagina-lengte.
Medisch apparaat ces gebruikt in de vagina Bewerken
Gezien het grote bereik in vaginale afmetingen dat werd opgemerkt in onderzoeken zoals de bovenstaande, voldoen veel vaginale apparaten, bijvoorbeeld pessaria, niet aan een one-size-fits-all mentaliteit.