8 dingen die je misschien niet weet over Attila de Hun

Zijn opvoeding was bevoorrecht.

Verre van het stereotype van de ongewassen, ongeschoolde barbaar, werd Attila geboren (waarschijnlijk op het begin van de vijfde eeuw na Christus) tot de machtigste familie ten noorden van de Donau. Zijn ooms, Octar en Rugila (ook Ruga of Rua), regeerden gezamenlijk over het Hunrijk in de late jaren 420 en vroege jaren 430. Attila en zijn oudere broer, Bleda, kregen instructie in boogschieten, zwaardvechten en hoe ze moesten rijden en voor paarden moesten zorgen. Ze spraken ook – en lazen misschien – zowel gotisch als Latijn, en leerden militaire en diplomatieke tactieken; de twee broers waren waarschijnlijk aanwezig toen hun ooms Romeinse ambassadeurs ontvingen.

Toen Attila eenmaal aan de macht kwam, was het eerste wat hij deed onderhandelen over een (kortstondige) vrede met de Romeinen.

Met de dood van hun ooms in 434 erfden Bleda en Attila de gezamenlijke controle over het Hunrijk. Hun eerste stap was het sluiten van een verdrag met het Oost-Romeinse rijk, waarin keizer Theodosius II ermee instemde jaarlijks zon 700 pond goud te betalen als een belofte van vrede tussen de Hunnen en Romeinen. Maar slechts een paar jaar later beweerde Attila dat de Romeinen het verdrag hadden geschonden en in 441 een verwoestende reeks aanvallen door Oost-Romeinse steden hadden geleid. Met hun troepen op slechts 20 mijl van Constantinopel, werd Theodosius gedwongen voorwaarden te sluiten en te betalen. Attila het duizelingwekkende bedrag van 2100 pond goud per jaar.

Hij vermoordde zijn eigen broer om de absolute macht voor zichzelf te grijpen.

Nadat dat vredesverdrag in 443 was gesloten, keerden de Hunnen terug naar de Grote Hongaarse Laagvlakte. Romeinse bronnen zijn vaag over wat daar de komende jaren is gebeurd, maar het lijkt duidelijk dat Attila op een gegeven moment besloot om Bleda uit te dagen voor de enige macht over het rijk. De Romeinse schrijver Priscus, die het meest betrouwbare Romeinse verslag van de Hunnen verstrekte, beweerde dat in 445 “Bleda, de koning van de Hunnen, werd vermoord als gevolg van de complotten van zijn broer Attila.” Twee jaar later leidde Attila nog een, nog ambitieuzere aanval op het Oost-Romeinse rijk.De Hunnen stormden door de Balkan en Griekenland binnen, en de Romeinen slaagden er uiteindelijk in hen tegen te houden bij Thermopylae, waarna de Hunnen en Romeinen een ander gecompliceerd verdrag sloten met nog strengere voorwaarden voor de Romeinen.

Hij viel Gallië binnen om voor zichzelf een vrouw te winnen.

In het voorjaar van 450, Honoria, de ambitieuze zus van Valentianus III, keizer van West-Rome, stuurde Attila een ring en vroeg hem om haar te helpen uit het aanstaande huwelijk met een Romeinse aristocraat te komen die haar broer haar opdrong. Attila, die al meerdere vrouwen had (het exacte aantal is niet bekend), nam Honorias ouverture als een voorstel. eiste haar op als zijn nieuwste bruid en het halve Westerse rijk als haar bruidsschat. Honoria beweerde dat ze zoiets niet had bedoeld, maar haar broer, woedend op het plannen van zijn zus, was bereid haar over de Donau te sturen om Attila te kalmeren. Hij gaf uiteindelijk toe. , waardoor ze met de Borin kon trouwen g Romeinse aristocraat tenslotte. Attila zou echter niet zo gemakkelijk opgeven en zou zijn volgende twee militaire campagnes voeren in de naam van Honoria.

Attila leed zijn eerste en enige nederlaag in de Slag om de Catalaunian Plains.

In 451 vielen ongeveer 200.000 van Attilas Hun-troepen Gallië binnen. Terwijl ze door het platteland trokken en slachting en verwoesting in hun kielzog achterlieten, sloten de Romeinen (onder bevel van generaal Flavius Aetius, voorheen op goede voet met Attila) een alliantie met koning Theodorik I van de Visigoten. Het gecombineerde Romeins-Gothische leger confronteerde Attila in de beslissende slag om de Catalaunian Plains en versloeg uiteindelijk de grote Hun-leider in een van de bloedigste conflicten in de geschiedenis. Theodorik werd gedood tijdens de botsing, terwijl Attila zijn troepen terugtrok en zich vervolgens terugtrok uit Gallië. Nooit iemand die gemakkelijk ontmoedigd zou zijn, zou hij het volgende jaar Italië binnenvallen.

Ondanks zijn legendarische verlangen naar goud leefde Attila zelf bescheiden en nederig.

Volgens Priscus, die Attilas bezocht hoofdkwartier op de Grote Hongaarse Laagvlakte samen met bezoekende Romeinse ambassadeurs in 449, gooide de Hun-leider een banket waarop hij de gasten een luxe maaltijd op zilveren borden serveerde. Attila zelf, merkte Priscus op, werd apart bediend. Hij “at niets anders dan vlees op een houten sleuvengraver … Zijn beker was van hout, terwijl zijn gasten bekers van goud en zilver kregen.” In tegenstelling tot zijn ondergeschikten, die arrogant hun goud en edelstenen op het hoofdstel of de wapens van hun paard toonden, was Attilas jurk ook vrij eenvoudig, alleen van invloed om rein te zijn.

Hij stierf vreselijk (en mysterieus) op zijn huwelijksnacht.

Hoewel gruwelijk, was Attilas dood niet het lot dat je had kunnen voorspellen voor een grote krijger en militaire leider. Zelfs toen hij zijn claim op Honoria nastreefde, besloot hij nog een andere vrouw te nemen, een mooie jonge vrouw genaamd Ildico.Ze trouwden in 453, net toen Attila een nieuwe aanval voorbereidde op het Oost-Romeinse rijk en zijn nieuwe keizer, Marcian. Tijdens de bruiloft in het paleis van Attila feestte en dronk de bruidegom tot diep in de nacht. De volgende ochtend, nadat de koning niet was verschenen, braken zijn bewakers de deur van de bruidskamer in en vonden Attila dood, met een huilende, hysterische Ildico aan zijn bed. Er kon geen wond worden gevonden, en het leek erop dat Attila een ernstige bloedneus had gehad terwijl hij in een verdoving lag en zich doodstikte in zijn eigen bloed. Sommigen suggereerden dat Ildico een rol speelde bij zijn dood, of dat hij het slachtoffer werd van een samenzwering die was bedacht door Marcian; anderen deden het af als een bizar ongeluk, of een waarschuwend verhaal over de gevaren van drankmisbruik.

Niemand weet waar hij begraven ligt.

Volgens Priscus treurde Attilas leger hun verloren leider door hun gezichten in te smeren met bloed en hun paarden in cirkels rond de tent te rijden terwijl ze zijn lichaam vasthouden. Die nacht werd zijn lichaam verpakt in drie doodskisten – een goud, een zilver, een ijzer – en begraven in een graf gevuld met de wapens van zijn verslagen vijanden, samen met juwelen en andere schatten. Volgens de legende werd een rivier omgeleid zodat Attila in zijn bedding kon worden begraven, en het water werd vervolgens losgelaten om over het graf te stromen. De bedienden die Attila begroeven, werden vervolgens gedood om te voorkomen dat ze zijn laatste rustplaats zouden onthullen. De locatie van de begraafplaats, vermoedelijk ergens in Hongarije, is tot op de dag van vandaag onbekend.

Bekijk BARBARIANS RISING maandag om 9 / 8c op HISTORY.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *