Steuben urodził się w Magdeburgu w Prusach. Jego ojciec, Agustín Guillermo Steuben (1699-1783), był porucznikiem inżynierów. Fryderyk towarzyszył ojcu w drodze do Imperium Rosyjskiego, gdzie jego ojciec został oddany na służbę carycy Anny Rosji przez króla Prus i elektora brandenburskiego Fryderyka II Wielkiego. Po wstąpieniu na tron Fryderyka II, Steuben powrócił do Niemiec wraz z ojcem w 1740 roku.
Mieszkał w Rosji do dziesięciu lat. Po powrocie do Prus uczęszczał do szkoły jezuickiej we Wrocławiu iw wieku 17 lat był już oficerem armii pruskiej. Walczył w oddziale piechoty podczas wojny siedmioletniej, później awansował na oficera sztabowego i okresowo służył w Rosji. Jego doświadczenie jako oficera sztabu generalnego w armii pruskiej dało mu wiedzę nieznaną wówczas armiom brytyjskim i francuskim.
Poszukiwanie pracyEdytuj
Baron von Steuben, portret Ralpha Earla.
W wieku 33 lat Steuben poczuł ulgę z obowiązków kapitana w 1763 r. ze względu na orientację seksualną (w filmie dokumentalnym America of the History Channel jest napisane, że był odwetem za swój homoseksualizm). W następnym roku otrzymał tytuł barona, kiedy został szambelanem sądu prawniczego w Hechingen, filii Hohenzollernów. Był jedynym dworzaninem, który towarzyszył księciu podczas jego podróży incognito po Francji w 1771 r. W 1775 r. Wrócił do Niemiec, pogrążony w długach. Szukając pozycji w obcych armiach, takich jak dom Habsburgów, Baden czy Francja, odkrywa, że Benjamin Franklin przebywa w Paryżu i prawdopodobnie mógłby dostać pracę w armii kontynentalnej w Ameryce.
Steuben udał się do Paryża latem 1777 roku i miał to szczęście, że został przyjęty przez francuskiego ministra wojny Claude-Louisa, hrabiego de Saint-Germain, który rozumiał wszystkie korzyści, jakie oficer pruski Sztab Generalny. Został przedstawiony generałowi Georgeowi Washingtonowi w liście, w którym Franklin wspomniał o nim jako o „generale poruczniku w służbie króla Prus”, co jest pewnym przesadzeniem jego królewskich referencji. 1 grudnia 1777 przybył do Portsmouth w New Hampshire w towarzystwie sekretarza wojskowego. W styczniu 1778 Steuben został przyjęty z wielkimi honorami przez Kongres Kontynentalny w Yorku w Pensylwanii.
United StatesEdit
Jego oferta służby została przyjęta i została przedstawiona General Washington na Valley Forge, Pensylwania, 23 lutego. Waszyngton najpierw wyznaczył mu zadanie szkolenia żołnierzy. Steuben zaczynał od czegoś, co nazwał „firmą modelek”, czyli grupy 120 mężczyzn specjalnie wybranych przez niego do szkolenia. Aby lepiej się do nich zwrócić, Steuben skorzystał z pomocy kapitana Benjamina Walkera jako tłumacza. Ponieważ walki toczyły się na bliskim dystansie, nie trzeba było ćwiczyć celności, ale szybkości. Z tego powodu intensywnie szkolił swoich ludzi w posługiwaniu się bronią palną, aż pojęcie strzelania i przeładowania stało się mechaniczne.
Statua Steubena upamiętniająca bitwę pod Monmouth w Battlefield Park.
Friedrich von Steuben opracował także nowe rozporządzenia dla armii. Jednym z nich było to, że każdy nowy rekrut musiał najpierw zostać wprowadzony do progresywnego systemu szkolenia, zanim został wysłany do jednostki wojskowej. Kolejnym programem stworzonym przez Steuben był nowy system toalet. Kuchnie i latryny zostały umieszczone po przeciwnej stronie obozu, a latryny po stronie zjazdu.
Następnej zimy (1779-1780) Steuben przygotował swój „Regulamin porządku i dyscypliny zjednoczonych Wojska Państwowe ”. Ta książka była również znana jako „Niebieska Księga” i była oparta na planie, który przedstawił w Valley Forge.
W 1781 roku służył w Wirginii pod dowództwem markiza de Lafayette, kiedy Brytyjski generał Charles Cornwallis najechał stan. Później, w bitwie pod Yorktown (1781), był dowódcą jednej z trzech dywizji armii Waszyngtonu. Steuben wycofał się z wojska z honorami 24 marca 1784 roku.
Po wojnie był organizatorem Stowarzyszenia Cincinnati, którego wszyscy członkowie byli oficerami. W dowód uznania, stan Nowy Jork dał mu 16 000 akrów ziemi, a Kongres przyznał mu roczną emeryturę w wysokości 2500 dolarów. Nie oznaczało to jednak, że miał wiele problemów finansowych. Steuben zmarł w Steubenville w stanie Nowy Jork 28 listopada 1794 roku.