Plantaris

Oorspronkelijke redacteur – Samuel Adedigba

Topbijdragers – Samuel Adedigba, Kim Jackson en Eugenie Lamprecht

Beschrijving

Plantaris-spier geïsoleerd tijdens dissectie

De Plantaris-spier is een kleine spier met een korte buik en een lange slanke pees die zich in het achterste compartiment van het been bevindt en samen met de spieren van Gastrocnemius en Soleus de Triceps Surae vormt. De lange, dunne pees van plantaris wordt ook wel de zenuw van de eerstejaars genoemd, omdat deze tijdens dissectie vaak wordt aangezien voor een zenuw door eerstejaars geneeskundestudenten. Deze spier wordt verondersteld een bijkomende spier te zijn en alleen rudimentair bij mensen, en dat kan afwezig zijn bij 7 tot 20% van de individuen.

Anatomie

Oorsprong

Het is afkomstig van het onderste deel van de laterale supracondylaire lijn van het dijbeen en van het schuine popliteale ligament van het kniegewricht en de spierbuik kruist inferomediaal de popliteale fossa. In het proximale derde deel van het been bevindt de spierbuik zich tussen de popliteus-spier anterieur en de laterale kop van de gastrocnemius-spier posterieur. De lange slanke pees loopt distaal tussen de mediale kop van de gastrocnemius-spier en de soleus-spier in het middelste derde deel van het been.

Insertie

De spier wordt mediaal ingebracht, samen met de achillespees op de calcaneus, of onafhankelijk op calcaneus.

Zenuw

Neurale innervatie van de plantaris-spier wordt verzorgd door de tibiale zenuw (S1, S2).

Slagader

Bloedtoevoer naar de plantaris-spier is van de arteria poplitea.

Functie

In termen van functie werkt de plantaris-spier samen met de gastrocnemius, maar is niet significant als ofwel een flexor van de knie, of een plantaire flexor van de enkel. Het wordt beschouwd als een orgaan met een proprioceptieve functie voor de grotere, krachtigere plantairflexoren, aangezien het een hoge dichtheid aan spierspoelen bevat.

Primaire acties van de Plantaris

1 . De plantaris-spier is geen drijvende kracht en heeft geen primaire werking, maar ondersteunt de werking van andere spieren in de knie- en enkelgewrichten.

Secundaire acties van de Plantaris:

1. Helpt bij het buigen van de knie

Agonisten:

  • Biceps Femoris
  • Semitendinosus
  • Semimembranosus

Antagonisten:

  • Vastus Lateralis
  • Vastus Medialis
  • Vastus Intermedius
  • Rectus Femoris

2. Helpt bij plantairflexie van de voet bij de enkel

Agonisten:

  • Gastrocnemius
  • Soleus

Antagonisten:

  • Tibialis Anterior

Klinische relevantie

Hoewel het een grotendeels onopvallende spier is, is de plantaris-pees klinisch significant vanwege zijn potentieel gebruik als transplantaat vanwege zijn lengte en treksterkte. Het verwijderen van de plantaris-spier belemmert doorgaans de functie van de onderste extremiteit van de patiënt niet in aanwezigheid van een normale soleus en gastrocnemius. Ook is pathologie van de plantaris-spier en -pees een belangrijke differentiële diagnose voor kuitverrekkingen en eventuele pijn die ontstaat door het proximale posterieure aspect van het been.

Beoordeling

Palpatie van de spierbuik is zowel mogelijk in de popliteale fossa als langs het mediale aspect van de gemeenschappelijke pees van de triceps surae-groep. Met de patiënt in buiklig en het been ongeveer 90 graden gebogen, bedekt de distale hand van de beoefenaar de hiel terwijl de onderarm tegen het plantaire aspect van de voet wordt aangebracht, waardoor een gelijktijdige weerstand tegen plantairflexie van de voet en flexie van de knie mogelijk is. De spier wordt gepalpeerd in de popliteale fossa, mediaal en superieur aan de laterale kop van de gastrocnemius.

Management

Acute fase van genezing

Onmiddellijke behandeling moet betrek de RICE-principes

  • Rust
  • IJs
  • Compressie
  • Evaluatie

Onderzoek suggereert dat, afhankelijk van de omvang van de verwonding, de immobilisatieperiode niet meer dan 1 tot 3 dagen moet duren en in een neutrale of enigszins verlengde positie moet worden geplaatst.

Subacute fase van genezing

Na immobilisatie kunnen progressieve passieve, actieve en tegengestelde bewegingen beginnen binnen de pijngrenzen. Manuele therapie zoals mobilisatie van de weke delen, myofasciale afgifte en / of actieve afgifte technieken kunnen ook worden gestart in deze fase van genezing. Manuele therapie is essentieel voor een optimale groei en herschikking van de collageenvezels.

Progressieve versterking is ook belangrijk in deze fase en moet worden benaderd volgens de isometrische, isotone en isokinetische oefeningsprincipes en binnen de pijngrenzen van het individu.

Subacute tot chronische fase van genezing

Progressieve versterking en ROM-oefening gaan door in deze fase, maar proprioceptieve, evenwichts- en sportspecifieke revalidatie kunnen ook in deze fase worden gestart.

Bronnen

Zie ook

  • Gastrocnemius
  • Soleus
  • Calf Strain

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *