Regał (Polski)

Kwestie niepokojące

Rodzaje zgodności:

Ze względów praktycznych pomiar podatności płuc wykorzystuje różne metody. W oparciu o metodę pomiaru podatność płuc można sklasyfikować jako statyczną lub dynamiczną.

• Podatność statyczna: reprezentuje podatność płucną przy danej ustalonej objętości, gdy nie ma przepływu powietrza, a mięśnie są zrelaksowany. Sytuacja ta ma miejsce, gdy ciśnienie wdechowe jest równe ciśnieniu odrzutu sprężystego płuc. Mierzy tylko sprężystość. Do pomiaru używa się prostego manometru wodnego, ale obecnie częściej stosuje się przetworniki elektryczne. U świadomej jednostki trudno jest osiągnąć całkowitą pewność rozluźnienia mięśni oddechowych. Jednak pomiar podatności uważa się za ważny, ponieważ żadna aktywność mięśni nie wpływa na różnicę ciśnień statycznych. W przypadku osoby sparaliżowanej, np. Na sali operacyjnej, łatwo jest zmierzyć podatność statyczną za pomocą nagrań zarejestrowanych przez przetworniki elektryczne. Pod względem terapeutycznym służy do doboru idealnego poziomu dodatniego ciśnienia końcowo-wydechowego, które jest obliczane na podstawie następującego wzoru:

Cstat = V / (Pplat – PEEP)

Gdzie,

Pplat = ciśnienie plateau, PEEP = dodatnie ciśnienie końcowo-wydechowe

• Zgodność dynamiczna: Jest to ciągły pomiar podatności płuc obliczane w każdym punkcie, przedstawiające schematyczne zmiany podczas rytmicznego oddychania. Monitoruje zarówno elastyczność, jak i opór dróg oddechowych. Opór dróg oddechowych zależy od lepkości, gęstości i długości powietrza oraz promienia dróg oddechowych. Z wyjątkiem promienia dróg oddechowych, wszystkie inne zmienne są względnie stałe. Zatem opór w drogach oddechowych może ulegać fizjologicznym zmianom w wyniku zmian promienia oskrzeli dróg oddechowych.

Diagram podatności

Gdy różne odczyty objętości płuc są pobierane w określonych zmierzonych punktach ciśnienia, a następnie wykreślane na wykresie, krzywa ciśnienie-objętość przedstawiające zarówno właściwości elastyczności, jak i oporu dróg oddechowych płuc. Rysunek 1. Dwa punkty styku to punkty końcowo-wdechowe i końcowo-wydechowe, a łącząca je linia zapewnia pomiar podatności dynamicznej płuc. Obszar znajdujący się między tą linią a obiema krzywymi przedstawia nadmierną pracę wymaganą do pokonania oporu dróg oddechowych podczas wdechu i wydechu. Ta krzywa jest również nazywana krzywą histerezy. Widać, że płuca nie są idealnie elastyczną strukturą. Ciśnienie wymagane do nadmuchania płuc jest wyższe niż ciśnienie niezbędne do ich opróżnienia.

Znaczenie zgodności

Podatność płuc jest odwrotnie proporcjonalna do elastyczności. Ta sprężysta odporność wynika zarówno ze sprężystej właściwości tkanki płucnej lub miąższu, jak i z powierzchniowej siły sprężystości. Wszelkie zmiany zachodzące w tych siłach mogą prowadzić do zmian w zgodności. Podatność określa 65% pracy oddychania. Jeśli płuco ma małą podatność, wymaga więcej pracy ze strony mięśni oddechowych, aby nadmuchać płuca. W określonych stanach chorobowych ciągłe monitorowanie krzywej podatności płuc jest przydatne do zrozumienia postępu choroby i podjęcia decyzji o ustawieniach terapeutycznych potrzebnych do zarządzania respiratorem.

Czynniki wpływające na podatność płucną

Elastyczny Właściwości tkanki płucnej: wynikają one z włókien kolagenu i elastyny, które znajdują się w miąższu płucnym. Kiedy płuco znajduje się na zewnątrz organizmu i jest opróżnione, włókna te całkowicie się kurczą ze względu na elastyczność. Kiedy płuca się rozszerzają, wydłużają się i wywierają jeszcze bardziej sprężystą siłę, podobnie jak gumka. Zatem elastyczność tych włókien determinuje podatność płuc. Mogą zostać uszkodzone lub dotknięte przez określone patologie płuc.

Siła elastyczna napięcia powierzchniowego: Jedną z ważnych koncepcji wpływających na podatność płuc jest właściwość elastyczna płuc, do której przyczynia się napięcie powierzchniowe wyściółki pęcherzykowej. Rysunek 1 przedstawia różnicę podatności między płucami wypełnionymi solą fizjologiczną i normalnie wypełnionymi powietrzem. Płuca wypełnione powietrzem działają jak inna elastyczna struktura wewnątrz układu oddechowego. Jego elastyczność zależy nie tylko od sił sprężystości tkanki, ale także ma wpływ na napięcie powierzchniowe wywierane przez płyny wyściełające ściany pęcherzyków płucnych. Kiedy woda tworzy powierzchnię z powietrzem, cząsteczki wody oddziałują na siebie silnymi siłami przyciągającymi, powodując kurczenie się powierzchni. To właśnie ta zasada trzyma krople deszczu razem.

Podobnie woda wyściełająca wewnętrzną powierzchnię pęcherzyków płucnych próbuje wypchnąć powietrze z pęcherzyków i próbuje je zapaść. Siła ta jest siłą sprężystą napięcia powierzchniowego. Jego minimalna wartość to 35 do 41 dyn / cm.Zatem płuco wypełnione solą fizjologiczną ma wyższą podatność niż normalne płuco wypełnione powietrzem, ponieważ ciśnienie wymagane do rozszerzenia płuc wypełnionych powietrzem jest wyższe niż płuca wypełnione solą fizjologiczną.

Środek powierzchniowo czynny: Jeśli mierzy się ciśnienie pęcherzykowe za pomocą napięcia powierzchniowego wywieranego przez płyn wykładzinowy w oparciu o prawo Laplacea: Ciśnienie = 2 x T (napięcie powierzchniowe) / R (promień), można zauważyć, że ciśnienie w mniejsze pęcherzyki byłyby wyższe niż ciśnienie w dużych pęcherzykach, które spowodują zapadnięcie małych pęcherzyków. Jednak w typowym scenariuszu tak się nie dzieje. Dzieje się tak, gdy rolę odgrywają środki powierzchniowo czynne. Środek powierzchniowo czynny jest środkiem powierzchniowo czynnym w płynie, wydzielanym przez komórki nabłonka pęcherzyków płucnych typu II wyściełających pęcherzyki płucne. Jest to złożona cząsteczka zawierająca fosfolipid dipalmitoilofosfatydylocholina, apoproteiny środków powierzchniowo czynnych i jony wapnia. Zmniejszają napięcie powierzchniowe poprzez częściowe rozpuszczenie. Wracając teraz do mechaniki, mniejsze pęcherzyki mają małą powierzchnię, co prowadzi do wyższego stężenia środków powierzchniowo czynnych i ostatecznie do niższego napięcia powierzchniowego. jego rolę w modyfikacji napięcia powierzchniowego wpływa pośrednio na podatność płuc.

Objętość płuc: podatność jest związana z objętością płuc, biorąc pod uwagę wzór odnoszący się do objętości i ciśnienia. Jednak aby wyeliminować tę zmienną, określoną zgodność mierzy się za pomocą wzoru: Zgodność określona = Zgodność / FRC (Funkcjonalna pojemność szczątkowa).

Wiek: Ten czynnik ma minimalny wpływ na zgodność. Podatność mononalna wzrasta z wiekiem z powodu zmian strukturalnych we włóknach elastyny płuc.