Co to jest Clayton Antitrust Act?
Clayton Antitrust Act to akt prawny uchwalony przez Kongres Stanów Zjednoczonych w 1914 roku. Ustawa określa nieetyczne praktyki biznesowe, takie jak ustalanie cen i monopole, a także chroni różne prawa pracownicze. Federalna Komisja Handlu (FTC) i Wydział Antymonopolowy Departamentu Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych (DOJ) egzekwują przepisy ustawy Clayton Antitrust Act, które nadal mają wpływ na amerykańskie praktyki biznesowe.
Kluczowe wnioski
- Ustawa Clayton Antitrust Act, uchwalona w 1914 roku, nadal reguluje praktyki biznesowe w Stanach Zjednoczonych.
- Ma na celu wzmocnienie wcześniejszych przepisów antymonopolowych ustawa zakazuje antykonkurencyjnych fuzji, drapieżnych i dyskryminacyjnych cen oraz innych form nieetycznego zachowania przedsiębiorstw.
- Ustawa Clayton Antitrust chroni również osoby fizyczne, zezwalając na pozwy sądowe przeciwko firmom i przestrzegając praw pracowniczych i protestować pokojowo.
- Wprowadzono kilka poprawek do ustawy, rozszerzających jej postanowienia.
Zrozumieć Clayton Ustawa antymonopolowa
Na przełomie XIX i XX wieku garstka dużych amerykańskich korporacji zaczęła dominować nbranżowe poprzez angażowanie się w drapieżne ceny, ekskluzywne transakcje i fuzje mające na celu zniszczenie konkurentów.
W 1914 roku przedstawiciel Henry De Lamar Clayton z Alabamy wprowadził przepisy regulujące zachowanie ogromnych bytów. Ustawa przeszła przez Izbę Reprezentantów zdecydowaną większością głosów 5 czerwca 1914 r. Prezydent Woodrow Wilson podpisał tę inicjatywę 15 października 1914 r.
Ustawa została wykonana przez FTC i zabrania umów sprzedaży na wyłączność, niektórych rodzajów rabatów, dyskryminujących umów przewozowych i lokalnych manewrów obniżania cen. Zabrania również niektórych rodzajów spółek holdingowych. Według FTC ustawa Claytona umożliwia również podmiotom prywatnym podejmowanie działań prawnych przeciwko firmom i dochodzenie potrójnych odszkodowań, jeśli zostały poszkodowane w wyniku postępowania przeciwko ustawie Clayton. Mogą również ubiegać się o orzeczenie sądowe i uzyskać je przeciwko wszelkim przyszłym praktykom antykonkurencyjnym.
Ponadto ustawa Claytona określa, że praca nie jest towarem gospodarczym. Podtrzymuje kwestie sprzyjające zorganizowanej pracy, ogłaszanie strajków pokojowych, pikiet, bojkotów, spółdzielni rolniczych i związków zawodowych, które były legalne w świetle prawa federalnego.
Do Clayton jest 26 sekcji Działać. Wśród nich najbardziej godne uwagi są:
- Druga sekcja, która dotyczy niezgodności z prawem dyskryminacji cenowej, obniżania cen i drapieżnych cen.
- Transakcje na wyłączność lub próba stworzenia monopolu, o której mowa w trzeciej sekcji.
- Czwarta część, która określa prawo do prywatnych pozwów sądowych każdej osoby poszkodowanej w wyniku wszystkiego, co jest zabronione przez przepisy antymonopolowe.
- Praca i zwolnienie siły roboczej, które są objęte szósta sekcja.
- Siódma sekcja, która zajmuje się fuzjami i przejęciami i jest często nazywana, gdy wiele firm próbuje stać się jednym podmiotem.
Ustawa Clayton Antitrust Act nakłada na firmy, które chcą się połączyć, powiadamianie i otrzymywanie zgody rządu za pośrednictwem Federalnej Komisji Handlu.
Uwagi specjalne
Ustawa Clayton Antitrust Act nadal obowiązuje dzisiaj, zasadniczo w swojej pierwotnej formie. Jednak została ona nieco zmieniona ustawą Robinsona-Patmana z 1936 r. I ustawą Cellera-Kefauvera z 1950 r. Ustawa Robinsona-Patmana wzmocniła przepisy przeciwko dyskryminacji cenowej wśród klientów. Ustawa Cellera-Kefauvera zabraniała jednej firmie nabywania akcji lub aktywów innej firmy, jeśli przejęcie ograniczyło konkurencję. Następnie rozszerzył przepisy antymonopolowe, aby objąć wszystkie rodzaje fuzji w różnych branżach, a nie tylko te horyzontalne w ramach tego samego sektora.
Ustawa została również zmieniona przez Hart-Scott-Rodino Antitrust Improvements Act z 1976 r. Ta poprawka wymaga, aby firmy planujące duże fuzje lub przejęcia poinformowały rząd o swoich zamiarach przed podjęciem jakichkolwiek takich działań.
Clayton Antitrust Act vs. Sherman Antitrust Act
Sherman Antitrust Act z 1890 roku został zaproponowany przez Johna Shermana z Ohio, a później został zmieniony przez Clayton Antitrust Act. Ustawa Sherman Antitrust Act zakazała trustów i zakazała monopolistycznych praktyk biznesowych, czyniąc je nielegalnymi w celu wzmocnienia konkurencji na rynku.
Ustawa zawierała trzy różne sekcje. Pierwsza definiowała i zakazała różnych rodzajów zachowań antykonkurencyjnych. W drugiej części omówiono wyniki końcowe uważane za antykonkurencyjne.Trzecia i ostatnia sekcja rozszerzyła postanowienia pierwszej sekcji, aby objąć DC i wszelkie terytoria USA.
Ale język użyty w Ustawie Shermana został uznany za zbyt niejasny. Pozwoliło to firmom na dalsze angażowanie się w działania, które zniechęcały do konkurencji i uczciwych cen. Te praktyki kontrolne bezpośrednio wpływały na lokalne koncerny i często wypychały mniejsze podmioty z biznesu, co wymagało uchwalenia ustawy Clayton Antitrust Act w 1914 roku.
Podczas gdy ustawa Claytona kontynuowała ustawę Shermana „zakaz antykonkurencyjnych fuzji i praktyki dyskryminacji cenowej”, dotyczył także kwestii, których starsza ustawa nie obejmowała, zakazując początkowych form nieetycznego zachowania. Na przykład, podczas gdy Sherman Antitrust Act uznał monopole za nielegalne, Clayton Antitrust Act zakazał działań, które miały doprowadzić do ich powstania.