Wat is Ouzo?

Ouzo is een likeur met anijssmaak, gemaakt van druivenmost (de overblijfselen van de wijnbereiding). Het kan alleen in Griekenland en Cyprus worden gemaakt en kan naast anijs ook andere kruiden bevatten. Geen enkele andere drank is zo uniek Grieks of zo nauw verbonden met een cultuur als ouzo met Griekenland. Grieken drinken de meeste ouzo en ouzeries (ouzo-repen) serveren het naast hapjes die meze worden genoemd. Ouzo wordt vaak alleen gedronken of licht verdund en heeft een zeer sterke anijs (zwarte drop) smaak die even wennen is. Het is ook een krachtige drank die niet voor bangeriken is.

The Spruce Eats / Brianna Gilmartin

Ouzo vs. Raki

Ouzo en raki zijn twee oostelijk mediterrane gedistilleerde dranken met de uitgesproken smaak van anijs. Raki komt uit Turkije en diende als inspiratie voor vele anijslikeuren, waaronder ouzo. Beide worden gedestilleerd uit de restanten van de wijnproductie, anijs is het dominante smaakstofingrediënt en ze worden het vaakst genoten met meze. Ze hebben een even sterke geur en smaak, hoewel het grootste verschil de kracht is. Waar ouzo doorgaans niet sterker is dan 90 proof, het is gemakkelijk om raki zo hoog als 180 proof te vinden.

Snelle feiten

  • Ingrediënten: Anijs, druivenmost, andere kruiden
  • Bewijs: 75–90
  • ABV: 37,5–45%
  • Calorieën in een shot: 103
  • Herkomst: Griekenland
  • Smaak: sterke anijs, zoet
  • Serveren: puur, met ijs, cocktails

Waar is ouzo van gemaakt?

Ouzo wordt gemaakt vergelijkbaar met tsipouro, wat het Griekse equivalent is van de Italiaanse grappa. Tsipouro werd al lang in Griekenland gemaakt en is een brandewijn die wordt gedistilleerd uit de most of overblijfselen van druiven die zijn geperst voor wijnbereiding. dezelfde soort basis (hoewel aanzienlijk sterker), wordt ouzo traditioneel gedestilleerd in koperen pot stills en op smaak gebracht met anijs. Andere kruiden zoals kardemom, kaneel, kruidnagel, koriander, venkel, munt en mastiek kunnen in het recept van een distilleerderij worden gebruikt. goed. Volgens de Griekse wet moet het afgewerkte distillaat niet minder dan 20 procent van de oorspronkelijke ouzo-gist bevatten en moet het worden gebotteld met een alcoholvolume van minimaal 37,5 procent (ABV, 75 proof).

De meeste ouzo valt rond de 80 proof. Hoewel dat mild lijkt in vergelijking met high-proof whiskys en rum, is ouzo krachtig en vurig. Het hoge suikergehalte vertraagt de afgifte van de alcohol in uw systeem. Drinkers wordt geadviseerd voorzichtig te zijn, omdat de effecten van ouzo je zullen besluipen.

Ouzo werd voor het eerst commercieel gedistilleerd in 1856. Het is uitsluitend een product van Griekenland en Cyprus. In 2006 heeft de Griekse overheid de exclusieve rechten verworven om de productnaam ouzo te gebruiken. Het wordt beschermd door een benaming BGA (beschermde geografische aanduiding) en een BOB (beschermde oorsprongsbenaming) erkend door de Europese Unie. Het eiland Lesbos (Mytilini) is trots als het centrum van de ouzo-productie, goed voor de helft van de ouzo van het land van 17 distilleerderijen. Het staat algemeen bekend om enkele van de beste ouzo in Griekenland. Recepten voor het distilleren van ouzo kunnen vergelijkbaar zijn, hoewel de meeste goedbewaakte familiegeheimen zijn.

Hoe smaakt ouzo?

Helder en zijdeachtig, met een uitgesproken zoethoutsmaak, ouzo is boeiend en onvergetelijk.

Hoe drink je Ouzo

Ouzo is wordt gewoonlijk puur geserveerd, zonder ijs, en vaak in een hoog, dun glas dat een kanoakia wordt genoemd (vergelijkbaar met een longdrinkglas). Grieken kunnen ijskoud water toevoegen om de sterkte te verdunnen, waardoor de vloeistof een ondoorzichtig, melkachtig wit wordt. Bekend als het “ouzo-effect”, het is te wijten aan de anijsoliën en is vergelijkbaar met de louche die wordt geproduceerd bij het gieten van absint. Als je ijs direct aan de ouzo toevoegt, zul je lelijke kristallen op het oppervlak van je drankje creëren.

De meeste Grieken zouden spotten met het idee dat ouzo wordt gemengd met alles behalve water. Als je de smaak wilt maskeren, voeg dan water, citroensap, muntblaadjes en honing toe om te maken ouzo-limonade. In andere delen van de wereld wordt het af en toe gebruikt als cocktailmixer of als vervanging voor andere sterke dranken met anijsaroma.

Grieken houden zo veel van dit drankje dat Er zijn talloze ouzo-bars in Griekenland die ouzeries worden genoemd. Dit zijn informele plaatsen die gespecialiseerd zijn in veel verschillende soorten ouzo, maar nog belangrijker is dat ze populair zijn vanwege hun verleidelijke reeks hapjes die bekend staan als mezethes. Deze hartige kleine bordjes eten zijn een essentieel onderdeel van de sociale kant van ouzo drinken Ondanks zijn sterke smaak complimenteert ouzo veel verschillende soorten eten en het meze-menu zullen vaak lang en gevarieerd zijn. Als je ouzo drinkt, is de gebruikelijke toast “stin uyeia sou” (steen ee-YEE-ah soo), of “op je gezondheid!”

Cocktailrecepten

Ouzo is meestal geen ingrediënt voor cocktails.Het kan echter worden gebruikt als vervanging voor andere likeuren met anijssmaak, zoals absint, anijs, pastis en sambuca.

  • Baltimore Bracer
  • IJsberg
  • Lady Liberty
  • Mile High Manhattan
  • Ouzo-limonade

Populaire merken

Ouzo-merken hebben de neiging om toegewijde volgers te hebben. Sommige van de beste ouzo zijn exclusief voor het land, hoewel er een aantal bekende merken zijn die internationaal worden gedistribueerd. Omdat ouzo sterk kan verschillen van de ene distilleerderij tot de andere, is het aan te raden om een paar merken te proeven om er een te vinden die je het leukst vindt.

  • Kefi
  • Ouzo 12
  • Ouzo Barbayianni
  • Ouzo Mini
  • Plomari Tinarvou
  • Sans Rival

Koken met Ouzo

Ouzo kan bij het koken worden gebruikt om een uitgesproken anijssmaak toe te voegen aan bijna elk gerecht. Grieken zullen ouzo gebruiken in recepten die variëren van zeevruchtenmarinades tot koekjes.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *