Op 4 mei 1970 openden leden van de Ohio National Guard een menigte studentendemonstranten aan de Kent State University het vuur, waarbij vier studenten omkwamen en negen anderen verwonden.
Meer dan enig ander evenement zouden de schietpartijen van de staat Kent een brandpunt worden van de voortdurende, bittere verdeeldheid onder Amerikanen over de oorlog in Vietnam. De dodelijke uitbarsting markeerde het hoogtepunt van enkele dagen van confrontaties tussen wetshandhavers en demonstranten, die waren begonnen nadat president Richard M.Nixon in een tv-uitzending had aangekondigd dat hij Amerikaanse troepen toestemming had gegeven om Cambodja binnen te vallen.
Het besluit van Nixon, waarmee de oorlog in Vietnam werd uitgebreid in een tijd dat de Verenigde Staten bezig waren met het terugtrekken van hun troepen, leidde onmiddellijk tot anti-oorlogsprotesten op hogescholen in het hele land, waaronder in de staat Kent.
Nixons invasie in Cambodja leidt tot protesten
President Richard Nixon tijdens een televisietoespraak over militaire acties in Cambodja, 1970.
Corbis / Getty Images
1 mei 1970
Rond het middaguur de dag na de toespraak van Nixon, verzamelen zon 500 studenten en docenten van Kent State zich op de Commons, een groot grasveld in het midden van de campus. oorlogsverklaring of overleg met het Congres. Een tweede bijeenkomst die middag eindigt ook vredig.
Die vrijdagavond vormt zich een menigte dronken demonstranten in het centrum van Kent en begint de lokale politie te beschimpen en enkele etalages te breken. De hele politie van de stad mobiliseert zich en dwingt de demonstranten terug naar de campus nadat de burgemeester van Kent, LeRoy Satrom, de noodtoestand heeft afgekondigd. Om 2.30 uur is het eindelijk stil.
LEES MEER: hoe de invasie van Cambodja door Nixon een controle op de presidentiële macht veroorzaakte
Nationale garde arriveert in Kent State
2 mei
Satrom maakt zich zorgen over meer onrust en vraagt de gouverneur, James Rhodes, om de Ohio National Guard te mobiliseren. Wanneer Guardsmen die avond beginnen aan te komen op de campus van Kent State, ontdekken ze dat het gebouw van het Army Reserve Officer Training Corps (ROTC) van de school in brand is gestoken. Een menigte van ongeveer 1.000 mensen omringt het gebouw, velen van hen juichen en confronteren brandweerlieden om te voorkomen dat ze de brand blussen. Met behulp van traangas en bajonetten ontruimen de Nationale Garde de campus tegen middernacht en bevelen studenten hun slaapzalen binnen.
BEKIJK: The Kent State Shootings
3 mei
Zondag zijn er meer dan 1.000 Nationale Garde op de campus aangekomen. Gouverneur Rhodes vliegt die ochtend naar Kent en houdt een persconferentie waarin hij de demonstranten noemt “het ergste type mensen dat we in Amerika onderdak bieden”. Met de steun van Rhodes kondigen bestuurders van de staat Kent aan dat ze een protestbijeenkomst die voor de volgende dag is gepland, verbieden. Verdere confrontaties tussen studenten en wachters breken die avond uit nadat demonstranten zich verzamelen op de Commons nabij de Victory Bell, die normaal gesproken wordt gebruikt om voetbaloverwinningen te vieren. .
Traangas, geworpen rotsen, dan openen de wachters het vuur
4 mei
Tegen het verbod beginnen de mensen zich rond 11.00 uur op de Commons te verzamelen. er zijn ongeveer 3.000 mensen, waaronder een kerngroep van ongeveer 500 demonstranten rond de Victory Bell, en nog veel meer toeschouwers. Het doelwit van hun protesten verschuift van Nixon, Cambodja en de oorlog in Vietnam naar de Nationale Garde en de bezetting van de staat Kent.
Nadat de demonstranten weigeren zich te verspreiden, beginnen ongeveer 100 van de National Guardsmen over de Commons te marcheren. Ze duwen de menigte een helling op die bekend staat als Blanket Hill en aan de andere kant naar een parkeerplaats.
De menigte volgen naar een nabijgelegen training ijs voetbalveld, de Guardsmen worden geblokkeerd door een hek. Ze gooien traangasflessen en richten hun geweren op de demonstranten, die schreeuwen en stenen en ander puin naar hen gooien. Na ongeveer 10 minuten hiervan beginnen de Guardsmen terug naar Blanket Hill te gaan. De menigte juicht hun terugtocht toe en blijft met dingen naar hen gooien.
Van links naar rechts: William Schroeder, Allison Krause, Jeffrey Miller en Sandra Scheur, de vier studenten van de Kent State University die op de campus omkwamen studenten vochten met troopers van de Ohio National Guard.
Bettmann Archive / Getty Images
Om 12:24 uur, net nadat ze de top van de heuvel hebben bereikt, keren de Guardsmen zich om en vuren hun M1-geweren en pistolen af, waarvan sommige rechtstreeks op de menigte richten. In 13 seconden schieten ze tussen 61 en 67 schoten.Jeffrey Miller, Allison Krause, William Schroeder en Sandra Scheur worden gedood, en negen andere studenten raken gewond, waaronder Dean Kahler, die in de rug wordt geschoten en permanent verlamd is vanaf zijn middel.
In de verbijsterde nasleep van de schietpartijen halen de faculteitsmaarschalken van Kent State de boze menigte over om de Commons te verlaten en verdere confrontaties met de nerveuze Guardsmen te vermijden. De administratie sluit de campus onmiddellijk af en blijft de rest van het voorjaarssemester gesloten. Ondertussen leidt de woede over de schietpartijen tot een landelijke studentenstaking die honderden middelbare scholen, hogescholen en universiteiten sluit.
Nationale Gardesoldaten ondertekenen een spijtverklaring
Zelfs decennia later blijft het onduidelijk waarom de Garde op 4 mei 1970 het vuur openden op de menigte studenten in Kent State. In daaropvolgende onderzoeken en getuigenissen van de federale rechtbank, getuigen velen van hen dat ze voor hun leven hadden gevreesd en handelden uit zelfverdediging.
LISTEN: Nixon reageert op de schietpartij in Kent State
Veel mensen vragen zich af of de menigte een serieuze bedreiging vormde, maar strafrechtelijke en civiele uitspraken accepteren het standpunt van de Guard. In januari 1979 wordt een civiele schikking getroffen waarbij de Nationale Garde van Ohio de gewonden in de schietpartij in totaal $ 675.000 betaalt.
Als onderdeel van de schikking ondertekenen 28 Guardsmen een verklaring waarin ze hun spijt – maar geen verontschuldiging – uiten over hoe de zaken gingen op 4 mei 1970.
“Enkele van de Guardsmen op Blanket Hill, bang en bezorgd over eerdere gebeurtenissen, heeft misschien in hun eigen geest geloofd dat hun leven in gevaar was, “luidt de verklaring.” Achteraf blijkt dat een andere methode de confrontatie zou hebben opgelost. ”