Garth Brooks

1985–89: muzikaal begin Bewerken

In 1985 begon Brooks zijn professionele muziekcarrière met zingen en gitaar spelen in clubs en bars in Oklahoma, met name in Wild Willie ” s Saloon in Stillwater. Via zijn oudere broers en zussen werd Brooks blootgesteld aan een breed scala aan muziek. Hoewel hij naar countrymuziek luisterde, vooral die van George Jones, hield Brooks het meest van rockmuziek, daarbij verwijzend naar James Taylor, Dan Fogelberg en Townes Van Zandt als belangrijke invloeden. In 1981, na het horen van “Unwound”, de debuutsingle van George Strait, besloot Brooks dat hij meer geïnteresseerd was in het spelen van countrymuziek.

In 1985 reed entertainmentadvocaat Rod Phelps uit Dallas om naar Brooks te luisteren. Phelps vond het leuk wat hij hoorde en bood aan om de eerste demo van Brooks te produceren. Met Phelps “aanmoediging, inclusief een lijst van Phelps” contacten in Nashville en enkele van zijn creditcards, reisde Brooks naar Nashville om een platencontract na te streven; hij keerde binnen 24 uur terug naar Oklahoma. Phelps bleef Brooks aansporen om terug te keren naar Nashville, wat hij ook deed. In 1987 verhuisden Brooks en zijn vrouw Sandy Mahl naar Nashville, en Brooks begon contacten te leggen in de muziekindustrie.

1989-1990: Doorbraaksucces Bewerken

Garth Brooks gelijknamige eerste album werd uitgebracht in 1989 en was een hit op de hitlijsten. Het piekte op nummer 2 in de Billboard Top Country Albums-hitlijst en bereikte nummer 13 in de Billboard 200-hitlijst. Het grootste deel van het album was een traditionalistisch land, gedeeltelijk beïnvloed door George Strait. De eerste single, “Much Too Young (To Feel This Damn Old)”, was een country top 10. Het werd gevolgd door Brooks “eerste nummer één single op de Hot Country Songs chart,” If Tomorrow Never Comes “. “Not Counting You” bereikte nummer 2 en “The Dance” bereikte nummer 1; de videoclip, geregisseerd door John Lloyd Miller, gaf Brooks zijn eerste zetje naar een breder publiek. Brooks heeft later beweerd dat van alle nummers die hij heeft opgenomen, “The Dance” zijn favoriet blijft. In 1989 begon Brooks aan zijn eerste grote concerttour, als voorprogramma van Kenny Rogers.

Brooks tweede album, No Fences, werd uitgebracht in 1990 en stond 23 weken op nummer 1 in de Billboard Top. Country Albums chart Het album bereikte ook nummer 3 in de Billboard 200, en werd uiteindelijk Brooks best verkochte album, met binnenlandse zendingen van 17 miljoen. Het bevatte wat het kenmerkende nummer van Brooks zou worden, het volkslied “Friends in Low Places”, evenals andere populaire singles, “The Thunder Rolls” en “Unanswered Prayers”.

Problemen bij het afspelen van dit bestand? Zie mediahulp.

Elk van deze nummers, evenals “Two of a Kind, Workin” on a Full House “, bereikten nummer 1 in de Hot Country Songs-hitlijst.

Terwijl de muzikale stijl van Brooks hem precies binnen de grenzen van de countrymuziek plaatste, werd hij sterk beïnvloed door de singer-songwriterbeweging uit de jaren zeventig, in het bijzonder het werk van James Taylor, naar wie hij verafgoodde en zijn eerste kind naar noemde, evenals Dan Fogelberg. Evenzo werd Brooks beïnvloed door de rock uit de jaren 70 van Billy Joel en Bruce Springsteen en de operarock van Queen met Freddie Mercury.

In zijn liveshows gebruikte Brooks een draadloze headset-microfoon om zichzelf te bevrijden om te rennen. over het podium, wat energie en arena rock-theatrics toevoegt om de normaal bezadigde countrymuziekbenadering van concerten op te fleuren. De band KISS was ook een van de vroege muzikale invloeden van Brooks, en zijn shows weerspiegelen dit vaak. Ondanks alle genoemde invloeden verklaarde Brooks dat de energieke stijl van zijn podiumpersoonlijkheid direct is geïnspireerd door Chris LeDoux.

In eind 1990 werd Brooks opgenomen in de Grand Ole Opry.

1991-1993: Ropin “the Wind, The Chase, and Beyond the SeasonEdit

Brooks” derde album, Ropin “the Wind, werd uitgebracht in september 1991. Het had vooraf bestellingen van 4 miljoen exemplaren en kwam op nummer 1 in de Billboard 200, een primeur voor een countryartiest. De muzikale inhoud van het album was een mengeling van countrypop en honky-tonk; singles waren onder meer “The River”, “What She” s Doing Now “en een cover van Billy Joels” Shameless “. Het zou Brooks worden. op een na best verkochte album, na No Fences. Het succes van Ropin “the Wind heeft de verkoop van Brooks” eerste twee albums verder gestuwd, waardoor Brooks in één week tijd de eerste countryartiest werd met drie albums in de Billboard 200s top 20.

Daarna Brooks bracht tijd door in Los Angeles tijdens de rellen in 1992 en schreef mee aan een gospel-country-rock hybride single, “We Shall Be Free”, om zijn verlangen naar tolerantie uit te drukken. Het nummer werd de eerste single van zijn vierde album The Chase. De single bereikte slechts nummer 12 in de Billboard Top Country Singles chart, Brooks eerste nummer in drie jaar om de top 10 niet te halen. Desalniettemin piekte We Shall Be Free op nr.22 in de Billboard Christian Songs-hitlijsten via een marketingdeal met Rick Hendrix Company, en Brooks verdiende in 1993 een GLAAD Media Award. De volgende single die van The Chase werd uitgebracht, was “Somewhere Other Than the Night”, gevolgd door “Learning to Live Again”, die respectievelijk piekte op nummer één en twee op de Hot Country Songs-hitlijst. De laatste single van het album, “That Summer”, zou de meest succesvolle single van het album worden en in juli 1993 nummer 1 bereiken.

Brooks bracht zijn eerste kerstalbum uit, Beyond the Season op 25 augustus 1992. Het album bevatte klassiekers als “White Christmas” en “Silent Night”, evenals een origineel deuntje “The Old Mans Back in Town.” “Beyond the Season” was het best verkochte kerstalbum in 1992, met een piek van nr. 2 in de Billboard 200-hitlijst.

1993-94: In Pieces en eerste wereldtournee Bewerken

In 1993 haalde Brooks, die kritiek had geuit op muziekwinkels die gebruikte cds verkochten omdat dit leidde tot een verlies aan behoorlijke royaltybetalingen, Capitol Records over om zijn Album uit 1993, In Pieces, naar winkels die zich met deze praktijk bezighielden. Dit leidde tot verschillende antitrust-rechtszaken tegen het platenlabel, en eindigden met het verzenden van de albums naar de winkels door Capitol.

Ondanks de vertraging in de verzending was In Pieces opnieuw een succes, met een piek op nummer 1 op zowel de Billboard 200 en Top Country Albums-hitlijsten, en er werden in totaal bijna 10 miljoen exemplaren verkocht. Na een vertraging in de wereldwijde release bereikte het album ook een hoogtepunt op nummer 2 in de Albums Chart in het Verenigd Koninkrijk. Datzelfde jaar werd “The Red Strokes” Brooks “eerste single die de UK Singles Chart haalde, met een hoogtepunt van nummer 13, gevolgd door” Standing Outside the Fire “, dat nummer 23 bereikte. Vorige albums No Fences , Ropin “the Wind en The Chase bleven ook in de top 30 van de UK Albums Chart.

Brooks” eerste wereldtournee begon in 1993 en bereikte het Verenigd Koninkrijk na vele binnenlandse concerten. Brooks uitverkochte zalen zoals als Birminghams National Exhibition Centre en Londons Wembley Arena, een prestatie die nooit is bereikt door een Amerikaanse countrymuziekartiest. Hij begon ook het Londense radiostation Country 1035. Ondanks de minachting van de Britse media, Brooks algehele populariteit in de country was duidelijk, met een top disc jockey, Nick Barraclough, verwijzend naar Brooks als Garth Vader (een toneelstuk op Darth Vader) vanwege zijn “invasie” van de hitlijsten en zijn succes in het countrygenre. In tegenstelling tot Alan Jackson, die weigerde terug te keren naar het Verenigd Koninkrijk nadat hij op een vergelijkbare negatieve manier door de pers was behandeld, zou Brooks later in 1996 terugkeren voor meer optredens. Brooks nam ook zijn wereldtournee naar andere regios in Europa, evenals naar Brazilië, Australië en Nieuw-Zeeland.

In 1994 bracht Brooks een eerbetoon aan een van zijn muzikale invloeden, KISS, die op de tribute-compilatie verscheen. Kiss My Ass: Classic Kiss Regrooved, een verzameling liedjes uitgevoerd door populaire artiesten uit verschillende genres. De onwaarschijnlijke samenwerking van Brooks en KISS “vertolking van” Hard Luck Woman “werd live uitgevoerd op The Tonight Show met Jay Leno, en ondanks zijn aantrekkingskracht op hardrock, verscheen Brooks” -versie op de Billboard Hot Country Songs-hitlijst.

1995–98: meer albums uitgebracht en tweede wereldtournee Bewerken

In november 1995 bracht Brooks Fresh Horses uit, zijn eerste album met nieuw materiaal in twee jaar. Binnen zes maanden na de release had het album meer dan drie miljoen exemplaren verkocht. Ondanks de veelbelovende start, bereikte Fresh Horses snel een plateau met viervoudig platina. De eerste single van het album, “She” s Every Woman “, piekte op nummer 1 in de Billboard Hot Country Songs-hitlijst; de opvolger, “The Fever” (een cover van Aerosmith) bereikte echter slechts nummer 23 en werd de eerste countrysingle van Brooks die niet in de top 10 stond. Brooks had echter drie extra top 10-singles van het album. , waaronder “The Beaches of Cheyenne”, dat nummer 1 bereikte.

Na de release van Fresh Horses begon Brooks aan zijn tweede wereldtournee. Het totale bezoekersaantal, ongeveer 5,5 miljoen, staat op de derde plaats van alle -time lijst met concertbezoekers, en met een bruto van meer dan $ 105 miljoen behoort het tot de meest opbrengende concertreizen in de jaren negentig.

In 1997 bracht Brooks zijn zevende studioalbum uit, Sevens. Het album was oorspronkelijk geplande release in augustus 1997, waardoor promotie mogelijk is tijdens Brooks “Central Park concert; de plannen liepen echter mis na een geschil binnen Capitol Records. Het concert in Central Park ging door zoals gepland, ontving 980.000 aanwezige fans en werd het grootste concert in de parkgeschiedenis.

Sevens debuteerde op nummer 1 in zowel de Billboard 200 als de Top Country Albums-hitlijsten. Het werd later het vierde album van Brooks met een verkoopcijfer van 10 miljoen exemplaren. Het album bevatte het duet “In Another” s Eyes “met Trisha Yearwood, dat de nummer 1 bereikte.2 op de Hot Country Songs-hitlijst, en de eerste single, Longneck Bottle, met Steve Wariner, bereikte nummer 1. Het album bracht twee extra nummer één singles voort, Two Pina Coladas en To Make You Feel My Love (een cover van Bob Dylan), die ook een top 10-hit was op de Hot Adult Contemporary Tracks-hitlijst en werd uitgebracht op de soundtrack van de film, Hope Floats.

Brooks eerste livealbum, Double Live, was uitgebracht in 1998. Opgenomen op verschillende shows tijdens zijn tweede wereldtournee, bevatte het album nieuw materiaal dat nog niet eerder was uitgebracht, zoals “Tearin” It Up (en Burnin “It Down)” en “Wild as the Wind”, met Trisha Yearwood. Met een piek op nummer 1 in zowel de Billboard 200 als de Top Country Albums-hitlijsten, werd Double Live het best verkochte livealbum aller tijden, gecertificeerd 21 × platina door de RIAA, en is het de zevende meest verzonden album in de muziekgeschiedenis van de Verenigde Staten.

In 1998 bracht Brooks ook het eerste deel van The Limited Series uit, een doos met zes schijven set met heruitgaven van zijn eerste zes studioalbums. Elk van de heruitgegeven albums bevatte een bonustrack die niet beschikbaar was op de originele release.

1999: “Chris Gaines” en vakantiealbum Bewerken

In 1999 nam Brooks de persona aan van “Chris Gaines”, een fictieve rock-n-rollmuzikant en personage voor een aanstaande film met de titel The Lamb. In oktober 1999 werd de pre-release soundtrack van de film, Garth Brooks in … The Life of Chris Gaines (ook wel Gaines “Greatest Hits genoemd), uitgebracht onder veel publieke kritiek. Brooks verscheen ook als Gaines in een televisie-mockumentary voor de VH1-serie Behind the Music, en als muzikale gast in een aflevering van Saturday Night Live, die hij ook als zichzelf presenteerde.

Brooks promotie van het album en de film oogstte geen opwinding, en het mislukken van het Gaines-project was al enkele weken na de release van het album duidelijk. De meerderheid van het Amerikaanse publiek was ofwel verbijsterd, of helemaal niet ontvankelijk voor het idee dat Brooks een rock-n-roll zou uitbeelden. De verkoop van het album was niet spectaculair, althans in vergelijking met de meeste eerdere Brooks-albums, en hoewel het nummer 2 in de Billboard 200-hitlijst bereikte, waren de verwachtingen hoger geweest en begonnen winkels hun overaanbod flink te verdisconteren. Een minder dan verwachte verkoop van het album (meer dan twee miljoen) bracht het project in februari 2001 tot een onbepaalde pauze en Gaines vervaagde snel in de vergetelheid.

Ondanks de minder dan spectaculaire reactie op de Gaines project behaalde Brooks zijn eerste (en enige) Billboard Top 40 popsingle in “Lost in You”. Het album werd later door de RIAA gecertificeerd als dubbel platina.

Op 23 november 1999 bracht Brooks zijn tweede vakantiealbum uit, Garth Brooks and the Magic of Christmas. Het album piekte op nummer 7 in de Billboard Top 200 en nummer 1 in de Top Country Albums, waarmee het Brooks 10e nummer één album werd.

2000-04: Vogelverschrikker en pensionering Bewerken

Terwijl zijn carrière bloeide, leek Brooks gefrustreerd door de conflicten tussen carrière en gezin. Hij had het voor het eerst over stoppen met optreden in 1992 en opnieuw in 1995, maar keerde elke keer terug naar touren. In 1999 verscheen Brooks in het Crook & Chase-programma van The Nashville Network, waar hij opnieuw op een serieuzere toon melding maakte van pensionering. Op 26 oktober 2000 kondigde Brooks officieel zijn pensionering aan. Later die avond merkte Capitol Records op dat Brooks prestatie van 100 miljoen albums in de VS had verkocht, met een feestje in het Gaylord Entertainment Center in Nashville.

Brooks laatste album voor pensionering, Scarecrow, werd in november uitgebracht. 13, 2001. Het album kwam niet overeen met de verkoopniveaus van Brooks hoogtijdagen, maar verkocht nog steeds goed en bereikte nummer 1 in de hitlijsten van Billboard 200 en Top Country Albums. Hoewel hij een paar optredens gaf voor promotionele doeleinden, verklaarde Brooks dat hij dat wel zou doen. gestopt zijn met opnemen en optreden totdat zijn jongste dochter de middelbare school afmaakte.

2005-2008: compilatiealbums en speciale uitvoeringen Bewerken

In 2005 toonde Brooks zijn interesse om weer te gaan leven uitvoeringen; hij rem echter Hij bleef onvermurwbaar voor het uitgangspunt om pas in 2014 nieuwe muziek uit te brengen. Desondanks tekende Brooks later dat jaar een deal met Walmart, die hen de rechten op zijn volledige catalogus verhuurde na zijn splitsing met Capitol Records. Brooks was een van de eerste muzikanten die een exclusieve muziekdistributieovereenkomst tekende met een enkele retailer (samen met landgenoot Ricky Van Shelton, die in 1998 ook zijn album Making Plans via de keten uitbracht).

Drie maanden later, in november 2005, brachten Brooks en Walmart een bijgewerkte The Limited Series-compilatie uit, een boxset met heruitgaven van Brooks albums, waaronder Double Live, en The Lost Sessions, met elf niet eerder uitgebrachte opnames. De boxset verkocht meer dan 500.000 fysieke exemplaren op de uitgiftedatum.In de eerste week van december 2005 waren er meer dan 1 miljoen fysieke exemplaren van verkocht.

Brooks nam begin 2005 een korte pauze van zijn pensionering om op te treden in verschillende benefietconcerten. Hij bracht ook een nieuwe single uit, “Good Ride Cowboy”, als eerbetoon aan zijn overleden vriend en countryzanger Chris LeDoux via Walmart.

Begin 2006 bracht Walmart The Lost Sessions opnieuw uit als een enkele cd. afgezien van de boxset, met extra nummers, waaronder een duet met Trisha Yearwood, “Love Will Always Win”, dat de top 25 bereikte op de Billboard Hot Country Songs-hitlijst. Het stel werd later genomineerd voor een Grammy Award “Best Country Collaboration With Vocals”.

Op 18 augustus 2007 kondigde Brooks plannen aan voor een nieuwe boxset, The Ultimate Hits. De nieuwe set bevatte twee schijven met 30 klassieke nummers, drie nieuwe nummers en een dvd met muziekvideos. De eerste single van het album, “More Than a Memory”, werd uitgebracht op 27 augustus 2007. Het debuteerde op nummer 1 in de Billboard Hot Country Songs-hitlijst en werd de hoogst debuterende single in de geschiedenis van de hitparade. / p>

In november 2007 begon Brooks aan Garth Brooks: Live in Kansas City, waar hij negen uitverkochte concerten gaf in Kansas City in het Sprint Center, dat een maand eerder was geopend. Oorspronkelijk gepland als slechts één show, breidde de uitvoering zich uit tot negen vanwege de ongelooflijk grote vraag, waarbij alle negen shows (gelijk aan ongeveer 140.000 tickets) binnen twee uur uitverkocht waren. Het laatste concert van de serie werd gelijktijdig uitgezonden in meer dan 300 bioscopen in de Verenigde Staten.

In januari 2008 begon Brooks aan weer een ongelooflijke prestatie met vijf uitverkochte shows (in minder dan 48 uur) in de Staples Centrum in Los Angeles voor een inzamelingsactie in de richting van het bosbrandenseizoen 2007 dat een groot deel van de steden en provincies in Zuid-Californië trof. Het eerste concert (van de vijf) met de titel Garth Brooks: Live in LA werd opgenomen en herhaaldelijk uitgezonden op CBS en alle donaties gingen door aan alle slachtoffers en families in de staat Californië die getroffen zijn door de branden.

2009–13: Las Vegas concertresidentieEdit

In Januari 2009, Brooks maakte weer een van de weinige openbare optredens sinds zijn pensionering, tijdens de We Are One: The Obama Inaugural Celebration tijdens het Lincoln Memorial-concert in Washington, DC. .. In zijn set van drie nummers speelde Brooks “We Shall Be Free”, samen met covers van Don McLeans “American Pie” en de Isley Brothers “” Shout “.

Op 15 oktober In 2009 schortte Brooks zijn pensionering op om Garth te beginnen in Wynn, een periodieke weekendconcertresidentie in Encore Las Vegas op de Las Vegas Strip. Dankzij het schema kon Brooks zowel doordeweeks het gezinsleven hebben als in het weekend blijven optreden. De financiële voorwaarden van de overeenkomst werden niet bekendgemaakt, maar Steve Wynn maakte wel bekend dat hij Brooks toegang gaf tot een privéjet om hem snel tussen Las Vegas en zijn huis in Oklahoma te vervoeren.

Brooks eerste weekend op shows in Vegas kreeg positieve recensies en werd door USA Today de “antithese van Vegas glitter en van de countryzanger” s arena en stadion extravaganzas “genoemd. De shows bevatten Brooks die solo, akoestische concerten uitvoerde en inclusief een vaste lijst met nummers die hem hebben beïnvloed. Kunstenaars die in de show worden behandeld, zijn onder andere Simon en Garfunkel, Bob Seger, Billy Joel en Don McLean. Zijn eerste optredens in Encore Las Vegas vielen samen met zijn trouwdag, en zijn vrouw Trisha Yearwood vergezelde hem voor twee nummers.

In 2013 bracht Brooks, beïnvloed door de setlist van de Las Vegas-shows, Blame It All uit. op My Roots: Five Decades of Influences via Walmart, een compilatiealbum met nummers die Brooks toeschrijft aan de ontwikkeling van zijn unieke countrypop-genre. De albums van de boxset waren individueel platina en de compilatie ontving een Billboard Music Award-nominatie. In een optreden in december 2013 op Good Morning America om het album te promoten, kondigde Brooks verrassend ook plannen aan voor een wereldtournee, te beginnen in 2014.

2014–15: Man Against Machine, GhostTunes en wereldtournee Bewerken

In februari 2014 kondigde Brooks twee concerten in Croke Park, Dublin, Ierland worden gehouden op 25 en 26 juli 2014. Vanwege de grote vraag kwamen er drie extra shows bij en werden in totaal 400.000 tickets verkocht. Vanwege licentieconflicten werden Aiken Promotions en het management van Croke Park echter gevraagd om twee van de vijf concerten te annuleren na een conflict tussen omwonenden. Brooks, toegewijd aan het uitvoeren van de vijf originele concerten, weigerde door te gaan met het verzoek om er slechts drie uit te voeren, en alle concerten werden geannuleerd.

Op 10 juli 2014 hield Brooks een persconferentie waar hij zijn ondertekening bij Sony Music Nashville aankondigde, evenals zijn plannen voor een nieuw album, een wereldtournee en de release van zijn muziek in een digitaal formaat. , en wroeging voor de controverse over het Ierse concert. Vijftien dagen later gingen de tickets voor het eerst in de verkoop voor de wereldtournee.

Op 3 september 2014 bracht Brooks zijn comeback-single “People Loving People” uit ter promotie van zijn wereldtournee en nieuw album, Man Tegen Machine. Het nummer debuteerde op de Nielsen BDS-gedreven Country Airplay-hitlijst op nummer 19, gelijk voor het op twee na hoogste debuut van Brooks carrière. Op 4 september 2014 bracht Brooks zijn volledige studio-output voor het eerst digitaal uit. traditionele digitale muziekserviceproviders, koos Brooks ervoor om zijn albums rechtstreeks uit te brengen in zijn eigen nieuwe online muziekwinkel, GhostTunes. Op 19 september bevestigde Brooks de releasedatum voor zijn volgende album, gepland voor 11 november via een persconferentie in Atlanta. Man Against Machine werd uitgebracht via Pearl en RCA Nashville en was exclusief online beschikbaar via GhostTunes. GhostTunes sloot op 3 maart 2017. De digitale catalogus van Brooks verhuisde naar Amazon Music, die de exclusieve rechten erop behoudt.

In september 2015 Er werd aangekondigd dat Brooks zijn album No Fences later in het jaar zou heruitgeven om zijn 25-jarige jubileum te herdenken. De release zou een nieuwe versie van “Friends in Low Places” bevatten, met George Strait, Jason Aldean, Florida Georgia Line en Keith Urban die meezingen met Brooks. De release van het album is sindsdien uitgesteld vanwege geschillen over royaltys. De track verscheen later op zijn compilatiealbum uit 2016, The Ultimate Collection.

2016-17: Gunslinger, Christmas Together en online streaming Bewerken

Op 13 oktober 2016 bracht Brooks de eerste single “Baby, Let” s Lay Down and Dance “uit van zijn aanstaande album. De week daarop bracht Brooks de titel van het aankomende album uit, Gunslinger, via Facebook Live. Het werd uitgebracht op 11 november 2016 als onderdeel van The Ultimate Collection, een compilatiealbum dat Brooks via Target heeft uitgebracht. Brooks andere project voor 2016 was een vakantiealbum in duet met vrouw Trisha Yearwood, Christmas Together.

Na jaren van royalty-geschillen en verzet tegen online muziekstreaming, lanceerde Brooks een streamingkanaal op Sirius XM Radio. Hij bereikte ook een overeenkomst om zijn volledige catalogus te streamen via Amazon Music.

2018-heden: Stadium Tour en andere ondernemingen Bewerken

In augustus 2018 kondigde Brooks zijn Stadium Tour aan, die dertig Noord-Amerikaanse stadions zal bezoeken en Brooks zal laten zien in een voetbalgerichte omgeving. Ter promotie van de tour gaf Brooks het eerste concert op de universiteit van het voetbalstadion van Notre Dame in 2018. Hij bracht de tweede single uit, “Stronger Than Me”, van zijn aanstaande albumrelease uit 2019 na een optreden opgedragen aan zijn vrouw Tri sha Yearwood bij de CMA Awards.

De derde single van zijn aankomende album, “Dive Bar”, een duet met Blake Shelton, werd uitgebracht in juni 2019. Brooks begon ook aan de Dive Bar Tour, een promotie tour ter ondersteuning van de single, waarbij we zeven duikstekken in de Verenigde Staten bezochten.

Tijdens de COVID-19-pandemie gaven Brooks en zijn vrouw Trisha Yearwood een informele concertuitzending op Facebook Live. De website crashte meerdere keren toen naar schatting 5,2 miljoen de uitzending streamden. Als gevolg hiervan gaven Brooks en Yearwood de volgende week een concert in hetzelfde formaat, live uitgezonden op CBS, samen met een donatie van $ 1 miljoen voor hulpverlening. De CBS-special scoorde naar schatting 5,6 miljoen kijkers. Op 7 juli speelden Brooks en Yearwood een “deel 2” van hun vorige online concert, namen verzoeken om liedjes in en werden opnieuw uitgezonden op Facebook Live. Op 27 juni 2020 gaf Brooks een concertuitzending in 300 drive-in theaters in Noord-Amerika.

Brooks bracht zijn meest recente album, Fun, uit op 20 november 2020.