DUKW

DUKW, ook wel eend genoemd, een amfibietruck van 2,5 ton met zes wielen die in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt door het Amerikaanse leger en het Korps Mariniers. Het primaire doel was om munitie, voorraden en uitrusting van bevoorradingsschepen in transportgebieden offshore te vervoeren naar stortplaatsen en gevechtseenheden op het strand.

DUKW is een fabrikantcode gebaseerd op D die het modeljaar 1942 aangeeft; U verwijst naar de carrosseriestijl, utiliteit (amfibisch); K voor vierwielaandrijving; en W voor dubbele achterassen. Het voertuig werd een “eend” genoemd en had de vorm van een boot. Het had een hol, luchtdicht lichaam voor het drijfvermogen en gebruikte een enkele propeller voor voorwaartse vaart. Het was ontworpen volgens de criteria van het leger en was gebaseerd op de 2,5 ton zware vrachtwagen van het leger. voertuig was in staat om 25 soldaten en hun uitrusting, een artilleriestuk of 5.000 pond (2.300 kg) stukgoed te vervoeren. Op zee kon het voertuig een snelheid van 5 knopen aanhouden (ongeveer 6 mijl of 9 km per uur), en op het land kon hij 80 km per uur rijden.

De Verenigde Staten produceerden 20.000 DUKWs tijdens de Tweede Wereldoorlog. Door middel van leenlease kregen de Britten 2.000 van de vrachtwagens ter beschikking. voor het eerst gebruikt tijdens Operatie Husky, de invasie van Sicilië in 1943. Tijdens de invasie in Normandië van 1944 werden DUKWs gebruikt door de infanterie, ingenieurs, rangers, artillerie en ondersteunende eenheden. Door wapens, troepen, munitie en voorraden naar de stranden, speelden ze een cruciale rol in het algehele succes van de landing, hoewel een een groot aantal voertuigen zonk en vele levens gingen verloren als gevolg van de volle zee en de overbelasting van voertuigen. DUKWs werden ook met succes in de Stille Oceaan ingezet door zowel het Korps Mariniers als het leger. Veel van de voertuigen werden later verkocht als oorlogsoverschot en gebruikt door toerismebedrijven in steden aan het water zoals Londen, Dublin en Boston.