Kwesties van zorg
Soorten naleving:
Voor praktische doeleinden worden bij het meten van de longcompliance verschillende methoden gebruikt. Op basis van de meetmethode kan longcompliantie worden gecategoriseerd als statisch of dynamisch.
-
Statische compliantie: het vertegenwoordigt pulmonale compliantie bij een bepaald vast volume wanneer er geen luchtstroom is en spieren zijn ontspannen. Deze situatie doet zich voor wanneer de transpulmonale druk gelijk is aan de elastische terugslagdruk van de longen. Het meet alleen de elastische weerstand. De meting maakt gebruik van een eenvoudige watermanometer, maar elektrische transducers worden nu vaker gebruikt. Bij de bewuste persoon is het moeilijk om volledige zekerheid van ontspanning van de ademhalingsspieren te bereiken. Maar de compliancemeting wordt als geldig beschouwd omdat het statische drukverschil niet wordt beïnvloed door enige spieractiviteit. In het geval van een verlamd persoon, zoals in de operatiekamer, is het eenvoudig om de statische compliantie te meten met behulp van opnamen die zijn vastgelegd met elektrische transducers. Therapeutisch gezien dient het om het ideale niveau van positieve eindexpiratoire druk te selecteren, dat wordt berekend op basis van de volgende formule:
Cstat = V / (Pplat – PEEP)
Waar,
Pplat = Plateaudruk, PEEP = Positive End Expiratory Pressure
-
Dynamic Compliance: het is de continue meting van pulmonale compliantie berekend op elk punt dat schematische veranderingen tijdens ritmische ademhaling vertegenwoordigt. Het controleert zowel de elastische weerstand als de luchtwegweerstand. De luchtwegweerstand is afhankelijk van de luchtviscositeit, dichtheid en lengte en straal van de luchtwegen. Behalve de straal van de luchtweg, zijn alle andere variabelen relatief constant. De luchtwegweerstand kan dus een fysiologische verandering ondergaan door veranderingen in de straal van de luchtwegbronchus.
Conformiteitsdiagram
Wanneer verschillende metingen van het longvolume worden uitgevoerd op specifieke gemeten drukpunten en vervolgens worden uitgezet in een diagram, wordt een druk-volume-curve die zowel de elastische eigenschappen als de eigenschappen van de luchtwegweerstand van de long weergeeft, wordt verkregen. Figuur 1. De twee ontmoetingspunten zijn eindinhalatie- en einduitademingspunten, en de lijn die ze verbindt, geeft de meting van de dynamische compliantie van de longen. Het gebied dat tussen deze lijn en beide curven valt, vertegenwoordigt het overtollige werk dat nodig is om de luchtwegweerstand tijdens in- en uitademing te overwinnen. Deze curve wordt ook wel de hysteresecurve genoemd. Je kunt zien dat de long geen perfecte elastische structuur heeft. De druk die nodig is om de longen op te blazen, is hoger dan de druk die nodig is om ze leeg te laten lopen.
Belang van naleving
De naleving van de long is omgekeerd evenredig met de elasticiteit. Deze elastische weerstand is zowel te wijten aan de elastische eigenschap van longweefsel of parenchym als aan de oppervlakte-elastische kracht. Eventuele wijzigingen in deze krachten kunnen leiden tot wijzigingen in de naleving. Naleving bepaalt 65% van het ademen. Als de long een lage therapietrouw heeft, vereist het meer werk van ademhalingsspieren om de longen op te blazen. Bij specifieke pathologieën is continue monitoring van de longcompliantiecurve nuttig om de progressie van de aandoening te begrijpen en om te beslissen welke therapeutische instellingen nodig zijn voor beademingsmanagement.
Factoren die de pulmonale compliance beïnvloeden
Elastic Eigenschap van het longweefsel: deze zijn het resultaat van de collageen- en elastinevezels die in het longparenchym zijn ingekast. Wanneer de long zich buiten het lichaamssysteem bevindt en in een leeggelopen toestand is, trekken deze vezels volledig samen door elasticiteit. Wanneer de long uitzet, worden ze langer en oefenen ze nog meer elastische kracht uit, vergelijkbaar met een rubberen band. De flexibiliteit van deze vezels bepaalt dus de compliantie van de longen. Ze kunnen worden beschadigd of aangetast door specifieke pulmonale pathologieën.
Elasticiteit van de oppervlaktespanning: een van de belangrijke concepten die de longcompliantie beïnvloeden, is de elastische eigenschap van de long die wordt bijgedragen door de oppervlaktespanning van de alveolaire voering. Figuur 1 toont het complianceverschil tussen met zoutoplossing gevulde en normale met lucht gevulde longen. Met lucht gevulde longen werken als een andere elastische structuur in het longsysteem. De flexibele eigenschap ervan wordt niet alleen bepaald door de elastische krachten van het weefsel, maar wordt ook bijgedragen door de oppervlaktespanning die wordt uitgeoefend door de vloeistoffen die de wanden van de longblaasjes bekleden. Wanneer water met lucht een oppervlak vormt, vertonen de watermoleculen sterke aantrekkingskracht voor elkaar, waardoor het oppervlak samentrekt. Dit principe houdt een regendruppel bij elkaar.
Op dezelfde manier probeert water langs het binnenoppervlak van de longblaasjes lucht uit de longblaasjes te persen en probeert deze in te storten. Deze kracht is de elastische kracht van de oppervlaktespanning. De minimumwaarde is 35 tot 41 dyne / cm.De met zoutoplossing gevulde long heeft dus een hogere compliantie dan de normale met lucht gevulde long, aangezien de druk die nodig is om de met lucht gevulde long uit te zetten hoger is dan de met zoutoplossing gevulde longen.
Oppervlakteactieve stof: als u de alveolaire druk meet met behulp van de oppervlaktespanning die wordt uitgeoefend door de bekledingsvloeistof op basis van de wet van Laplace: druk = 2 x T (oppervlaktespanning) / R (straal), merkt men op dat de druk binnen de kleinere longblaasjes zouden hoger zijn dan de druk in de grote longblaasjes waardoor de kleine longblaasjes zullen instorten. In een typisch scenario gebeurt dit echter niet. Het komt voor wanneer oppervlakteactieve stoffen een rol spelen. Een oppervlakteactieve stof is een oppervlakteactieve stof in de vloeistof, uitgescheiden door type II alveolaire epitheelcellen langs de alveoli. Het is een complex molecuul dat fosfolipide dipalmitoylfosfatidylcholine, apoproteïnen van oppervlakteactieve stoffen en calciumionen. Ze verminderen de oppervlaktespanning door gedeeltelijk oplossen. Nu we terugkeren naar de mechanica, hebben de kleinere longblaasjes een klein oppervlak, wat leidt tot een hogere concentratie van de oppervlakteactieve stoffen en uiteindelijk een lagere oppervlaktespanning. aan zijn rol in de modificatie van oppervlaktespanning, beïnvloedt het indirect de compliantie van de longen.
Longvolume: Compliantie is gerelateerd aan het longvolume, gezien de formule die betrekking heeft op volume en druk. Om deze variabele te elimineren, specifieke compliance wordt gemeten met de formule: Specific Compliance = Compliance / FRC (Functional Residual Capacity).
Leeftijd: Deze factor heeft een minimale invloed op de compliance. Pul monaire compliantie neemt toe met de leeftijd als gevolg van de structurele veranderingen in de longelastinevezels.