nagonasienne Definicja
Nagonasienne to grupa roślin, które wytwarzają nasiona, które nie są zawarte w jajniku lub owocach. Nasiona są otwarte na powietrze i są bezpośrednio zapładniane przez zapylanie.
„Nagozalążkowe”, z greckiego gymnos, „nagie” i sperma, „nasienie”, rozwijają swoje nasiona na powierzchni łusek i liście, które często rosną, tworząc kształty stożka lub łodygi, różniące się cechami od roślin okrytozalążkowych, roślin kwiatowych, które zamykają swoje nasiona w jajniku.
Nagonasienne składają się z drzew iglastych, sagowcowych, gnetofitów i jedynego istniejącego gatunku Gynkgophyta, miłorzębu japońskiego.
Przykłady nagonasiennych
Iglaste
Drzewa iglaste z oddziału Pinophyta lub Coniferophyta są najliczniejszymi gatunkami nagonasiennymi; zdrewniałe i z tkanką naczyniową są to drzewa iglaste. i krzewy.
Drzewa iglaste można znaleźć we wszystkich częściach świata, chociaż dominują one przede wszystkim w lasach borealnych półkuli północnej. Wiele z nich jest przystosowanych do zimnych warunków klimatycznych ns, z gałęziami skierowanymi w dół, które pomagają zrzucać śnieg, i specyficznymi właściwościami biochemicznymi zapewniającymi odporność na zamarzanie.
Przykłady drzew iglastych obejmują sosny, cisy, sekwoje, świerki, jodły i cedry.
Lasy iglaste na świecie pokrywają ogromne obszary lądu i zapewniają największy ziemski pochłaniacz dwutlenku węgla. Drzewa iglaste są również cenione ekonomicznie; ich drewno iglaste jest wykorzystywane do produkcji papieru i drewna, służy do uprawy orzeszków piniowych, a jagody jałowca do aromatyzowania ginu.
Sagowce
Wygląd Sagowcowate (rejon Cycadophyta) zazwyczaj stanowi pojedynczy, gruby, cylindryczny, zdrewniały pień i koronę dużych, twardych i sztywnych, wiecznie zielonych liści złożonych, które wyrastają bezpośrednio z pnia w formie rozetowej. Sagowce są dwupienne, co oznacza, że każda pojedyncza roślina jest w całości męska lub całkowicie żeńska.
Sagowce są częściowo kserofitami, co oznacza, że są przystosowane do przetrwania na obszarach z bardzo małą ilością wody w stanie ciekłym, chociaż ich rozmieszczenie jest w dużej mierze skupia się wokół subtropikalnego zwrotnika raka i zwrotnika koziorożca, a także regionów tropikalnych, takich jak Ameryka Środkowa i Południowa, Chiny i Azja Południowo-Wschodnia, Indie i Sri Lanka, Madagaskar oraz tropikalna i południowa Afryka.
W przeszłości sagowce były znacznie liczniejsze niż obecnie, osiągając szczyt w „epoce sagowców” – okresie jurajskim. Obecnie istnieją tylko trzy rodziny sagowców: Cycadaceae, Stangeriaceae i Zamiaceae.
Gnetophytes
gnetophyta można rozróżnić u nagonasiennych, ponieważ mają elementy naczyniowe, system kanałów najczęściej występujących w okrytozalążkowych, które transportują wodę w roślinie.
Gnetophyta, obejmująca 70 gatunków z trzech rodzajów, jest morfologicznie zmienna, w tym drzewa, krzewy, pniaki, winorośle i pnącza o kształcie liści od przeciwległych do okółkowatych, łuskowatych i paskowatych.
Rozmieszczenie zależy od rodzaju: Welwiczja jest unikalna dla Pustyni Namib i okolic w Afryce Południowo-Zachodniej; Gnetum występuje w lasach tropikalnych; i efedryny występują głównie na suchych lub pustynnych obszarach Ameryki Południowej, Zachodniej, Afryki Północnej, Europy Południowej i Azji Środkowej.
Miłorząb
Miłorząb jest najbliższym krewnym sagowcowych. nagonasiennych, z których Gingko biloba jest jedynym istniejącym gatunkiem.
Gingko to duże, smukłe, nie tolerujące cienia drzewa, dorastające do 160 stóp i mające charakterystyczne liście w kształcie wachlarza. Są głęboko zakorzenione i odporne na uszkodzenia spowodowane wiatrem i śniegiem. Są również odporne na choroby i uszkodzenia spowodowane przez owady dzięki wyjątkowo dużemu genomowi, który umożliwia antybakteryjne i chemiczne mechanizmy obronne.
Miłorząb pojawia się po raz pierwszy w zapisie kopalnym w okresie permu, 270 milionów lat temu, i Miłorząb dwuklapowy pozostaje dziś w dużej mierze niezmieniony, dzięki czemu jest klasyfikowany jako „ żywa skamielina .
Pochodzący tylko z Chin miłorząb dwuklapowy jest uprawiany na całym świecie do stosowania w różnych tradycyjnych lekach i jako źródło pożywienia. p>
Cykl życia nagonasiennych
Nagonasienne rozmnażają się z przemianą pokoleniową, co oznacza, że ich cykl rozrodczy obejmuje zarówno fazę haploidalną, jak i diploidalną.
Podobnie jak w przypadku wszystkich innych roślin naczyniowych, rośliny nagonasienne mają cykl życiowy z dominacją sporofitów (sporofit to diploidalny wielokomórkowy etap obejmujący korpus rośliny, tj. drzewo liściaste). Faza gametofitów jest stosunkowo krótka i obserwuje się gamety wytwarzane na narządach rozrodczych, którymi są zwykle czopki.
Samica owulowanego stożka lub megasporofilu zawiera megasporangium, komórki diploidalne, które przechodzą mejozę, aby wytworzyć cztery haploidalne zarodniki.Z tych haploidalnych zarodników tylko jedna przetrwała jako megaspory. Ocalała megaspora następnie, poprzez mitozę, przekształca się w żeński gametofit. W żeńskim gametoficie znajduje się jajo i komórka macierzysta bielma; komórka macierzysta bielma tworzy bielmo, które ostatecznie „odżywia” zarodek.
Męski stożek, zwany mikrosporofilem, jest małym, gąbczastym, podobnym do liścia organem, na którym znajduje się mikrosporangium. Mikrosporangium zawiera męskie mikrospory, które przechodzą mejozę w celu wytworzenia męskiego gametofitu, pyłku. Ziarno pyłku zawiera komórkę łagiewki pyłkowej i komórkę generatywną (która zawiera dwa plemniki, chociaż jeden umiera).
Kiedy pyłek dociera do komórki jajowej, przez wiatr lub przez zwierzę w wyniku zapylenia, ziarno pyłku uwalnia pojedynczy plemnik. Jądra samic i samców gametofitów łączą się następnie, tworząc diploidalną zygotę. Bielmo, haploidalna tkanka odżywcza, jest uwalniane z komórki macierzystej bielma i otacza zygotę, tworząc nasiono. Nasiona mają postać „łusek”, które są widoczne na szyszkach roślin nagonasiennych; łuski te są następnie rozpraszane, tworząc nowy sporofit z młodego drzewka, który wyrasta na dojrzały sporofit, a cykl trwa.
Szyszki żeńskie są większe i bardziej zdrewniałe niż szyszki męskie i zwykle znajdują się wyżej na drzewie, chociaż u gatunków dwupiennych, takich jak sagowce, samce i samice są przenoszone na osobnych drzewach.
- Okrytozalążkowe – termin określający grupę roślin kwitnących, które rozmnażają się przez nasiona zawarte w zalążki.
- Rośliny naczyniowe – duża grupa roślin definiowana jako te, które mają tkanki (ksylem i łyko) do przewodzenia minerałów i wody w całej roślinie.
- Rośliny nienaczyniowe – grupa roślin bez ksylemu i tkanki naczyniowej łyka, chociaż zazwyczaj transportują wodę przez inne mechanizmy.
Quiz
1. Aby gatunek rośliny był „dwupienny”, musi:
A. Rozmnażaj bezpłciowo
B. Mają narządy męskie i żeńskie
C. Miej osobne osobniki płci męskiej i żeńskiej
D. Nie odtwarzaj
2. Który podział roślin nagonasiennych jest najczęściej używany do produkcji papieru?
A. Drzewa iglaste
B. Sagowce
C. Gnetophyta
D. Gingkophyta
3. Jaką rolę pełni szyszka w cyklu życiowym nagonasiennych?
A. To jest ziarno
B. To męski gametofit
C. To jest ciało rozrodcze
D. Karmi zarodek