XIX-wieczna edycja
Zwróć uwagę, że zasady miotania obowiązujące w 1880 roku bardzo różniły się od reguł stosowanych we współczesnej grze. Dozwolone było tylko miotanie pod ręką, a pałkarz miał prawo prosić o podanie piłki wysoko, nisko lub „średnio” (przy pasie). Nie było strefy strajku; czy narzut był „dobry” czy „niesprawiedliwy” pozostawiono wyłącznej decyzji sędziego, a piłki faulowe nie były liczone jako strajki. Odległość narzutu wynosiła 45 stóp (była to jednak przednia krawędź 6-stopowego miotacza, a nie punkt odepchnięcia reprezentowany przez nowoczesną gumę do rzucania).
| Pitcher | Date | Game Details | |
|---|---|---|---|
| 1 | Lee Richmond (Wor) LHP, 23 5 tys. |
12 czerwca 1880 roku |
|
| 2 | John Montgomery Ward ( Prov) RHP, 20 5 tys. |
17 czerwca 1880 |
|
Lee RichmondEdit
Karta wyników perfekcyjnej gry Richmonda: notacja „RA” w piątej rundzie reprezentuje wypuszczenie 9-3
Richmond rzucał się w swoim pierwszym pełnym sezonie w dużych ligach po tym, jak wystąpił w jednym meczu w 1879 roku. Najwyraźniej był uważany za dobrego pałkarza, ponieważ zajął drugie miejsce w składzie. Jego doskonały mecz obejmował niezwykłe wyautowanie 9: 3, w którym prawy obrońca Worcester, Lon Knight, wyrzucił na początku Billa Phillipsa z Clevelanda. Gra odbyła się na jednej z trzech piłek, które Cleveland uderzył z pola wewnętrznego. Trzy auta zanotowano na „faulu”. „: piłki złapane po odbiciu się raz na terytorium faul (przepis dotyczący faulu został wyeliminowany trzy lata później). W siódmej zmianie gra została opóźniona o siedem minut z powodu deszczu; Richmond osuszył piłkę trocinami, gdy wrócił do Kopiec. Pomnik wyznacza miejsce targów rolniczych Worcester, na których odbywała się gra, obecnie część kampusu Becker College. Wyczyn uznano za niezwykły: w gazecie opisano ją jako „najwspanialszą grę w historii”.
John Montgomery WardEdit
Monte Ward rzucił swoją idealną grę w parku Greysów w Providence, ale Buffalo, dzięki rzucie monetą, co było zwyczajem w tamtych czasach , był oficjalnie „gospodarzem”, uderzając w bo ttom każdej zmiany. W wieku 20 lat i 105 dni Ward jest najmłodszym miotaczem, który kiedykolwiek rzucił perfekcyjną grę. Zdobył szóste miejsce w składzie. Począwszy od 1881 roku, rok po swojej doskonałej grze, Ward spędzał więcej czasu jako gracz pozycyjny niż miotacz; w 1885 roku, po kontuzji ręki, został pełnoetatowym śródpolowym. Pięć dni między meczem Warda a meczem Richmond to najkrótszy okres między doskonałymi meczami pierwszej ligi.