Napięte, skurczowe mięśnie są często przyczyną bólu pleców i szyi. Jeśli ból jest silny lub przewlekły i nie reaguje na leki dostępne bez recepty, można przepisać środki zwiotczające mięśnie. Środki rozluźniające mięśnie:
- Zmniejsz skurcze mięśni szkieletowych
- Uśmierz ból
- Zwiększ mobilność dotkniętych mięśni
Zobacz Leki na ból pleców i szyi
Środki zwiotczające mięśnie, takie jak metaksalon, mogą pomóc złagodzić ból i skurcze mięśni spowodowane skręceniami, nadwyrężeniami i innymi urazami mięśni. Obejrzyj: film dotyczący dolegliwości kręgosłupa
Środki rozluźniające mięśnie są stosowane jako dodatek do odpoczynku, fizjoterapii i innych środków łagodzących dyskomfort. Zazwyczaj przepisuje się je do krótkotrwałego stosowania w leczeniu ostrych, bolesnych schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. W przypadku bólu przewlekłego (bólu trwającego dłużej niż 3 miesiące) czasami przepisuje się leki zwiotczające mięśnie.
Zobacz rodzaje bólu pleców: ostry, przewlekły i neuropatyczny
Środki rozluźniające mięśnie nie są klasą leków – co oznacza, że nie wszystkie mają taką samą strukturę chemiczną lub działanie w ten sam sposób w mózgu. Termin „środek zwiotczający mięśnie” jest raczej używany do opisania grupy leków, które działają depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy i mają właściwości uspokajające i zwiotczające mięśnie.
Leki zwiotczające mięśnie mogą być przepisywane w leczeniu bólu pleców:
- Na wczesnym etapie bólu pleców, krótkotrwale, w celu złagodzenia bólu związanego ze skurczami mięśni.
- Gdy ból pleców powoduje bezsenność (ze względu na działanie uspokajające)
Zobacz Rozwiązywanie bólu i problemów medycznych zakłócających sen
Środki rozluźniające mięśnie są również przepisywane w przypadku innych schorzeń, takich jak fibromialgia, stwardnienie rozsiane i zaburzenia napadowe.
Istnieje kilka rodzajów leków zwiotczających mięśnie, powszechnie stosowanych w leczeniu bólu pleców.
Typowe leki zwiotczające mięśnie
Środki zwiotczające mięśnie są zwykle przepisywane w celu leczenia bólu pleców w połączeniu z odpoczynkiem i fizjoterapią. Typowe środki zwiotczające mięśnie obejmują:
- Baklofen. Baklofen może złagodzić napięcie mięśni i skurcze mięśni, w tym te związane z urazami kręgosłupa. Lek może być pomocny w leczeniu stwardnienia rozsianego i przeszywającego bólu nerwu. Jest dostępny w postaci tabletek i mogą być przyjmowane przez dzieci w wieku od 12 lat. Niektóre częste działania niepożądane mogą obejmować nudności i wymioty, dezorientację, senność, ból głowy lub osłabienie mięśni. Baklofen ma ocenę C w rankingu bezpieczeństwa ciąży od A do X FDA dla leków, przy czym A jest najbezpieczniejszym. Kategoria C oznacza, że lek należy stosować tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko.
- Benzodiazepiny. Oprócz leczenia lęku, odstawienia alkoholu i zaburzeń napadowych, takich jak padaczka, benzodiazepiny mogą również leczyć skurcze mięśni i bóle kostne. Benzodiazepiny, takie jak diazepam (Valium), lorazepam (Ativan) i temazepam (Restoril), są zazwyczaj przeznaczone tylko do krótkotrwałego stosowania. To ograniczenie wynika z ich potencjału do kształtowania nawyków i ponieważ zmieniają cykle snu, co prowadzi do problemów ze snem po odstawieniu leku. Benzodiazepiny są sprzedawane w postaci tabletek, płynów, zastrzyków i żeli doodbytniczych. Osoby z miastenią, ciężką chorobą wątroby, poważnymi problemami z oddychaniem lub niektórymi postaciami jaskry powinny unikać przyjmowania diazepamu. Wszystkie benzodiazepiny mają ocenę D przez FDA pod względem bezpieczeństwa podczas ciąży i nie są zalecane dla kobiet w ciąży.
- Carisoprodol (Soma). Carisoprodol rozluźnia mięśnie i łagodzi ból i sztywność spowodowane ostrymi problemami z kośćmi i mięśniami, często spowodowanymi urazem. Jest przyjmowany doustnie w postaci tabletek i jest również dostępny w połączeniu z aspiryną lub aspiryną i kodeiną. Karyzoprodol może powodować uzależnienie, szczególnie w połączeniu z alkoholem lub innymi lekami o działaniu uspokajającym, w tym opioidami (takimi jak kodeina). Częste działania niepożądane obejmują senność, zawroty głowy i ból głowy. Osoby z chorobami krwi, chorobami nerek lub wątroby i napadami drgawkowymi w wywiadzie mogą wymagać unikania Carisoprodol. Ma ocenę C w rankingu bezpieczeństwa ciąży FDA dla leków.
- Chlorzoxazone (Lorzone). Chlorzoxazone jest stosowany w łagodzeniu dyskomfortu w ostrych, bolesnych schorzeniach układu mięśniowo-szkieletowego. Chlorzoksazon jest dostępny w postaci tabletek. Częste działania niepożądane obejmują senność, zawroty głowy i nudności. Chlorzoksazon nie jest zalecany dla osób z chorobami wątroby. Nie została oceniona przez FDA pod względem bezpieczeństwa podczas ciąży.
- Cyklobenzapryna (Amrix, Fexmid, zestaw FlexePax, FusePaq Tabradol). Cyklobenzapryna łagodzi sztywność i ból spowodowany skurczami mięśni, zwanymi również skurczami mięśni. Jest dostępny w postaci tabletki i kapsułki o przedłużonym uwalnianiu. Sama cyklobenzapryna nie jest przeznaczona do długotrwałego stosowania (dłużej niż 2 do 3 tygodni). Częste działania niepożądane obejmują niewyraźne widzenie, zawroty głowy lub senność i suchość w ustach.Nie jest zalecane dla osób z nadczynnością tarczycy, problemami z sercem lub chorobami wątroby. Cyklobenzapryna ma ocenę B przez FDA pod względem bezpieczeństwa podczas ciąży, co czyni ją najbezpieczniejszym środkiem zwiotczającym mięśnie w czasie ciąży.
- Dantrolen (Dantrium). Dantrolene pomaga kontrolować przewlekłą spastyczność związaną z urazami kręgosłupa. Jest również stosowany w stanach, takich jak udar, stwardnienie rozsiane i porażenie mózgowe. Dantrolen jest przyjmowany jako kapsułka lub dożylny proszek do wstrzykiwań. Senność i wrażliwość na światło to częste skutki uboczne. Może powodować poważne problemy z wątrobą i nie powinien być przyjmowany przez osoby z czynną chorobą wątroby. FDA przyznała dantrolenowi ocenę C za bezpieczeństwo w ciąży.
- Metaksalon (Skelaxin, Metaxall i Metaxall CP, Lorvatus PharmaPak). Metaksalon działa na ból i skurcze mięśni spowodowane skręceniami, nadwyrężeniami i urazami mięśni. Jest dostępny w postaci tabletki lub zastrzyku. Częste działania niepożądane obejmują senność, zawroty głowy, nudności i wymioty. Generalnie nie zaleca się stosowania metaksalonu dla osób ze znaną skłonnością do anemii oraz z chorobami nerek lub wątroby. Metaksalon może wpływać na wyniki badań poziomu cukru we krwi u osób z cukrzycą. FDA nie oceniła metaksalonu pod względem bezpieczeństwa w czasie ciąży.
Zobacz film dotyczący odciągniętych mięśni i dolnych partii pleców oraz nadwyrężenia i skręcenia szyi.
- Metakarbamol (Robaxin, Robaxin-750). Metokarbamol łagodzi ostre bóle mięśni i kości. Można go przyjmować w postaci tabletki lub we wstrzyknięciu. Częste działania niepożądane obejmują zawroty głowy, bóle głowy, nudności, zaczerwienienie i niewyraźne widzenie. Generalnie nie zaleca się stosowania metokarbamolu osobom z chorobami lub niewydolnością nerek lub z historią reakcji alergicznej na lek. FDA przyznała metokarbamolowi ocenę C za bezpieczeństwo podczas ciąży.
- Orphenadrine. Orphenadrine to lek stosowany w celu łagodzenia bólu i sztywności spowodowanych urazami mięśni. Jest dostępny jako tablet o przedłużonym wydaniu. Częste działania niepożądane obejmują suchość w ustach, zawroty głowy, utrudnione oddawanie moczu, zgagę, nudności i wymioty. Generalnie nie jest zalecany osobom z wcześniejszą wrażliwością na składniki preparatu, miastenią, z jaskrą lub niektórymi typami wrzodów. FDA przyznała orfenadrynie ocenę C w zakresie bezpieczeństwa podczas ciąży.
- Tizanidine (Comfort Pac with Tizanidine, Zanaflex). Tizanidyna jest stosowana w leczeniu skurczów mięśni spowodowanych urazami rdzenia kręgowego i innymi stanami, takimi jak stwardnienie rozsiane. Tizanidyna jest dostępna w postaci tabletek i kapsułek i wchłania się w różny sposób w zależności od tego, czy jest przyjmowana na pusty żołądek, czy z posiłkiem. Częste działania niepożądane obejmują suchość w ustach, zawroty głowy, zaparcia i zmęczenie. Nie powinny go stosować osoby przyjmujące fluwoksaminę lub cyprofloksacynę oraz osoby z chorobami wątroby. Tizanidyna jest oceniana w kategorii C pod względem bezpieczeństwa podczas ciąży.
Czasami przepisane przez lekarza pierwsze leki zwiotczające mięśnie nie działają tak dobrze, jak się spodziewano. Może być konieczne wypróbowanie alternatywy, jeśli pierwotna recepta nie jest skuteczna. Wiele leków wchodzi w interakcje z lekami rozluźniającymi mięśnie, a osoba powinna informować lekarza o wszystkich lekach na receptę i bez recepty, które przyjmuje.
Istnieje bardzo niewiele badań dotyczących tego, które leki zwiotczające mięśnie są najskuteczniejsze, więc wybór leku – lub tego, czy w ogóle go stosować – jest oparty na czynnikach, takich jak reakcja danej osoby na lek i osobiste preferencje, możliwość nadużywania, możliwe interakcje z lekami i niepożądane skutki uboczne.
Leki to tylko część uśmierzania bólu. Leki te mają być jednym z elementów, zwykle krótkoterminowych, ogólnej strategii regeneracji, która obejmuje odpoczynek, rozciąganie, fizjoterapię i inne ćwiczenia.
Zobacz Ćwiczenia i ból pleców