Co to jest chłoniak?
Chłoniak to rak limfocytów. Limfocyty to komórki zaangażowane w układ odpornościowy. Limfocyty przemieszczają się po całym ciele w naczyniach krwionośnych i limfatycznych; dlatego też chłoniak jest zawsze uważany za chorobę ogólnoustrojową, a nie zlokalizowaną.
Chłoniak jest powiązany z białaczką kotów, infekcją wirusową (patrz ulotka „Kompleks choroby wirusa białaczki kotów”). Obecnie pojawia się więcej kotów zaszczepione na białaczkę kotów, dlatego chłoniak jest coraz mniej powszechny. Nadal jest to często występujący nowotwór, stanowiący około 30% nowych rozpoznań raka kotów. Typowe lokalizacje chłoniaka u kotów to:
- Chłoniak jelit. Termin ten opisuje chłoniaka atakującego przewód pokarmowy. Jest to zdecydowanie najczęstszy typ chłoniaka u kotów, stanowiący 50-70% przypadków chłoniaków kotów. Najczęściej występuje u starszych kotów, z średni wiek w chwili rozpoznania wynosi od 9 do 13 lat.
- Chłoniak śródpiersia. W tej postaci chłoniaka zajęte są narządy limfoidalne klatki piersiowej (takie jak węzły chłonne lub grasica). Często występuje chłoniak śródpiersia obserwowane u młodych kotów, których średni wiek zachorowania to 5 lat czy typ chłoniaka jest silnie powiązany z wirusem białaczki kotów; 80% kotów dotkniętych chorobą ma pozytywny wynik na białaczkę kotów.
- Chłoniak nerkowy. Chłoniak w nerkach może prowadzić do objawów niewydolności nerek, ponieważ funkcjonalne komórki nerek są zastępowane przez komórki rakowe. Ten typ chłoniaka jest również powiązany z białaczką kotów, przy czym 50% chorych kotów ma dodatni wynik na białaczkę kotów.
Jakie są objawy kliniczne chłoniaka?
Chłoniak kotów najczęściej atakuje jelita. Dlatego kliniczne objawy chłoniaka są często podobne do innych chorób jelit. U kotów dotkniętych chorobą często dochodzi do utraty wagi, wymiotów i biegunki. Apetyt jest różny; niektóre koty mają zmniejszony apetyt, inne zwiększony apetyt, podczas gdy inne nie zmieniają apetytu.
Chłoniak śródpiersia występuje w klatce piersiowej i dlatego często wiąże się z problemami z oddychaniem. Wokół guza często zaczyna gromadzić się płyn, co utrudnia choremu kotu pełne nadmuchanie płuc.
U kotów z chłoniakiem nerek mogą być widoczne objawy związane z niewydolnością nerek. Objawy te często obejmują zmniejszenie apetytu, utratę masy ciała, zwiększone pragnienie i wymioty. Wszystkie te zmiany są związane z gromadzeniem się toksyn w krwiobiegu, których nerki nie są w stanie skutecznie odfiltrować, gdy są dotknięte chłoniakiem.
Jak rozpoznaje się chłoniaka?
Diagnozowanie chłoniaka wymaga znajdowanie komórek rakowych w badaniu mikroskopowym. Twój weterynarz może również przeprowadzić wstępne badanie krwi przed badaniem na chłoniaka, aby ocenić ogólny stan zdrowia Twojego kota i wykluczyć inne przyczyny objawów klinicznych Twojego kota.
W niektórych przypadkach chłoniaka kotów można zdiagnozować jako aspirat cienkoigłowy. W tym teście weterynarz wprowadzi igłę w problematyczny obszar (powiększony węzeł chłonny, powiększona nerka, pogrubiony obszar jelita lub płyn obecny w klatce piersiowej) i usunie niewielką liczbę komórek. Komórki te zostaną następnie zbadane pod mikroskopem w poszukiwaniu komórek rakowych wskazujących na chłoniaka. Chociaż nie zawsze jest możliwe uzyskanie wysokiej jakości próbki diagnostycznej przez aspirat, wielu lekarzy weterynarii zaczyna od tego testu, ponieważ wiąże się on z minimalnym ryzykiem, skutkami ubocznymi i kosztami w porównaniu z biopsją chirurgiczną.
„W niektórych przypadkach chłoniaka kotów można zdiagnozować po aspiracie cienkoigłowym.”
Jeśli aspirat cienkoigłowy jest niejednoznaczne lub niepraktyczne ze względu na lokalizację zmiany, lekarz weterynarii może zamiast tego wykonać biopsję chirurgiczną. Obejmuje to usunięcie fragmentu tkanki ze zmiany. W przypadku podejrzenia chłoniaka żołądkowo-jelitowego próbkę tę można pobrać chirurgicznie (otwierając brzuch kota i chirurgicznie usuwając zgrubiały fragment jelita) lub endoskopowo (wkładając endoskop do jelita kota i używając aparatu i specjalistycznych narzędzi do usunięcia kawałka) wewnętrznej powierzchni jelita). Niezależnie od techniki pobierania, ta próbka zostanie przetworzona i zbadana pod mikroskopem w celu oceny chłoniaka. 
Jeśli chłoniak zostanie zdiagnozowany na podstawie biopsji, patolog może również ustal, czy Twój kot ma chłoniaka o wysokim czy niskim stopniu złośliwości. To określenie jest oparte na tym, jak szybko komórki rakowe wydają się się dzielić i jak złośliwe wydają się być komórki; chłoniak wysokiego stopnia jest szybko rozwijający się i bardziej złośliwy. Chłoniak o niskim stopniu złośliwości u kotów częściej reaguje na chemioterapię, a chemioterapia często skutkuje dłuższymi okresami remisji.
Jeśli u kota zdiagnozowano chłoniaka, lekarz weterynarii może przeprowadzić dodatkowe badania, takie jak immunohistochemia .To badanie może pomóc w dalszej charakterystyce chłoniaka i opracowaniu planu leczenia.
Jak leczy się chłoniaka?
Chłoniaka zwykle leczy się za pomocą chemioterapii. Chłoniaka o niskim stopniu złośliwości leczy się prednizonem (steroidem) i chlorambucylem (doustnym środkiem do chemioterapii). Chłoniaka o wysokim stopniu złośliwości leczy się za pomocą jednego z wielu protokołów chemioterapii do wstrzykiwań.
„Chłoniak jest zwykle leczony chemioterapią.”
Koty tolerują chemioterapię znacznie lepiej niż ludzie; rzadko tracą włosy lub wyglądają na chore. Najczęstsze działania niepożądane obejmują wymioty, biegunkę i zmniejszony apetyt. Jednak nawet te efekty są widoczne tylko u około 10% pacjentów.
Operacja i / lub radioterapia mogą być odpowiednie w przypadku chłoniaka ograniczonego do jednego obszaru, takiego jak guzy nosa lub masy brzuszne, ale tak jest niezwykły. W większości przypadków nie można z powodzeniem wyleczyć chirurgii lub radioterapii i będą wymagały chemioterapii.
Jeśli chemioterapia nie jest możliwa, ze względu na chorobę kota lub finanse właściciela, prednizon może być stosowany jako opieka paliatywna lub hospicyjna. Chociaż prednizon nie leczy chłoniaka, może tymczasowo złagodzić objawy kliniczne i kupić zwierzęciu trochę czasu.
Jakie są rokowania dla chłoniaka?
Rokowanie w przypadku chłoniaka zależy od lokalizację chłoniaka, chorobę kota na początku leczenia, stan białaczki kotów oraz szybkość diagnozowania i leczenia choroby.
Większość przypadków chłoniaka przewodu pokarmowego to chłoniak o niskim stopniu złośliwości . Po leczeniu około 70% kotów z chłoniakiem o niskim stopniu złośliwości przejdzie do remisji. Chłoniak nigdy nie jest naprawdę „wyleczony”, ale remisja jest terminem używanym do opisania tymczasowego ustąpienia wszystkich objawów chłoniaka. Średnia remisja w przypadku chłoniaka o niskim stopniu złośliwości wynosi 2-3 lata, co oznacza 2-3 lata bez objawów choroby.
„Rokowanie w przypadku chłoniaka zależy na wiele czynników. „
Jednak chłoniak przewodu pokarmowego o wysokim stopniu złośliwości nie reaguje tak dobrze na leczenie. Tylko 25-50% kotów z chłoniakiem o wysokim stopniu złośliwości osiąga remisję po leczeniu. Zwykle ten okres remisji trwa tylko 2-9 miesięcy, a następnie koty ponownie chorują.
Chłoniak śródpiersia u kotów z białaczką kotów niesie złe rokowania, ze średnim czasem przeżycia 3 miesiące. U kotów bez białaczki kotów chłoniak śródpiersia często wykazuje przynajmniej częściową odpowiedź na chemioterapię. Koty te wykazują średni czas przeżycia 9-12 miesięcy, przy czym początkowa odpowiedź na leczenie często wskazuje na czas przeżycia.
Niestety chłoniak nerki ma bardzo złe rokowanie. Średnie przeżycie z tym typem chłoniaka wynosi tylko 3-6 miesięcy, chociaż istnieją pojedyncze doniesienia o tym, że koty przeżywają znacznie dłużej. Chłoniak nerkowy ma tendencję do rozprzestrzeniania się do mózgu i ośrodkowego układu nerwowego; występuje to w około 40% przypadków chłoniaka nerek i pogarsza rokowanie dla tej choroby.
Jak mogę zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia chłoniaka u mojego kota?
Chłoniakowi nie można zapobiec, ale prawdopodobieństwo wystąpienia chłoniaka u kota można zmniejszyć, zapobiegając zakażeniu wirusem białaczki kotów (informacje na temat tej szczepionki można znaleźć w ulotce „Szczepienia przeciwko białaczce kotów”). Wszystkie koty, które wychodzą na zewnątrz lub których właściciele przyjmują bezpańskie psy o nieznanym statusie białaczki kotów , należy zaszczepić przeciwko temu wirusowi, aby zapobiec zakażeniu białaczką kotów.