W XIX wieku wylesianie w Catskill i Adirondack spowodowało ogromne zamulenie nowojorskiego portu i zagroziło żeglugom w górę rzeki Hudson. W 1855 r. Nowy Jork stał się jednym z pierwszych stanów, które utworzyły konstytucyjne rezerwaty „Forever Wild”, aby zapobiec szkodom środowiskowym i gospodarczym, aby stworzyć rozpaczliwie potrzebne źródło wody dla Nowego Jorku. W 1947 roku mieszkańcy Nowego Jorku przegłosowali w referendum poprawkę do konstytucji, która zezwala na intensywne użytkowanie ośrodka narciarskiego w tym chronionym wiecznie dzikim regionie.
Belleayre Mountain, położona poza State Route 28, 2-1 / 2 godziny z Nowego Jorku, został uznany przez New York State Forest Preserve za „wiecznie dziki” w 1885 roku. Na początku narciarze schodzili z boku lub wędrowali ponad 3000 stóp na szczyt zalesionych szlaków. Entuzjaści narciarstwa w latach czterdziestych naciskali na polityków, aby stworzyli Belleayre zarówno dla rodzin, jak i dla narciarzy ekstremalnych. W 1947 roku wprowadzono ustawy zezwalające Stanowi Nowy Jork na stworzenie Belleayre Mountain.
Budowa rozpoczęła się w 1949 roku, a Belleayre rozpoczęła swój pierwszy sezon zimowy z pięcioma trasami, elektrycznie napędzanym wyciągiem linowym i pierwszym wyciągiem krzesełkowym w Nowym Jorku (Roebling Single, później przekształcony w double), schronisko na szczycie, tymczasowe schronisko z kafeterią i kruchą podłogą oraz parking na 300 osób. Belleayre od razu zyskało popularność wśród lokalnych mieszkańców i stało się centrum sportów zimowych w regionie i ekonomiczny katalizator dla okolicznych społeczności. Wraz z rozwojem biznesu Belleayre rozszerzyło swój teren narciarski, dodając 12 nowych tras, 3 wyciągi i nową bazę w latach pięćdziesiątych. W następnych dziesięcioleciach kontynuowano ważne rozszerzenia oraz ulepszenia technologii i wyposażenia. Lata siedemdziesiąte obejmowały dodanie technologii naśnieżania.
W 1977 roku podwójny wyciąg krzesełkowy Roebling został zastąpiony podwójnym wyciągiem krzesełkowym firmy Hall. Hall Double nazywał się Summit Double Chairlift. W 1982 r. Dwie podwójne kolejki krzesełkowe firmy Doppelmayr zostały zainstalowane do obsługi dolnego terenu zielonego, zwane Lift 1 i Lift 2. W 1986 r. Zainstalowano trzyosobową kolej krzesełkową Riblet do obsługi szczytu góry z schroniska Overlook i Longhouse. W 1999 roku zainstalowano czterokołowe wyciągi krzesełkowe Superchief i Tomahawk Fixed Grip firmy Garaventa. Superchief Quad został zainstalowany w celu zastąpienia podwójnego wyciągu krzesełkowego Hall Summit. Hall Summit Double został przeniesiony na górę Plattekill jako podwójny wyciąg krzesełkowy North Face. Quad Tomahawk został zainstalowany po zachodniej stronie Belleayre do obsługi szczytu Belleayre. Służył do nowego terenu i terenu, do którego dawniej dostępny był T-Bar Roebling. W 2001 roku parking Tomahawk wraz ze szlakiem Dot Nebel został otwarty po zachodniej stronie Belleayre. W 2006 roku Superchief Fixed Grip Quad został zmodernizowany przez Doppelmayr / CTEC do odłączanego szybkiego quada.
Od 2012 roku Belleayre ma 55 tras, parków i polan oraz 8 wyciągów, w tym Speed Quad. Posiada również jedyny dostęp do narciarstwa Catskills. W listopadzie 2012 ośrodek został przeniesiony z NYS DEC do Olympic Regional Development Authority (ORDA). ORDA zarządza również ośrodkami narciarskimi Gore i Whiteface Mountain.
W sezonie narciarskim 2017-2018 ruszyła ośmioosobowa gondola o nazwie Catskill Thunder, jedyna kolejka gondolowa w The Catskills i jedyna z 3 gondoli w stanie Nowy Jork, wszystkie na górze ORDA.
W sezonie 2019-2020 nowa czterokołowa winda o stałej przyczepności o nazwie Lightning zastąpiła Lift 1 i Lift 2. Winda ta miała wykładzinę ładunkową i wygodną wyściółkę siedzeń.