Akwarium Tennessee

Planowanie i rozwójEdytuj

Akwarium Tennessee zostało zaprojektowane, aby służyć jako kamień węgielny do przebudowy w centrum Chattanooga poprzez ponowne połączenie miasta z rzeką Tennessee. Na początku lat 80. XX wieku Fundacja Lyndhursta z siedzibą w Chattanooga sfinansowała szereg inicjatyw mających na celu promowanie rewitalizacji miasta, które cierpiało z powodu skutków dezindustrializacji i spadku liczby ludności. W 1981 roku w ramach programu projektowania urbanistycznego Uniwersytetu Tennessee, finansowanego przez Lyndhurst, stworzono Urban Design Studio w Chattanooga, aby jego studenci mogli zdobyć doświadczenie w dziedzinie urbanistyki w świecie rzeczywistym. Doprowadziło to do pierwszej publicznej wzmianki o akwarium. na wystawie studenckiej z 1982 r., opisującej to, co określili jako „strukturę urbanistyczną” centrum Chattanooga i przyległego nabrzeża rzeki. Kolejne przedsięwzięcie finansowane przez Lyndhurst, grupa zadaniowa Moccasin Bend, zostało zainicjowane w 1982 r. przez miasto Chattanooga i hrabstwo Hamilton zbadać możliwości stanowiska archeologicznego Moccasin Bend bezpośrednio na północ od rzeki Tennessee, ale rozszerzył jego zakres na całe 22-milowe wybrzeże miasta. Jego plan generalny Tennessee Riverpark, sfinalizowany w 1985 r., Zawierał również zalecenie dotyczące akwarium nad rzeką. Plan akwarium został dodatkowo zatwierdzony przez Vision 2000, publiczny proces wizjonerski przeprowadzony w 1984 roku pod auspicjami organizacji non-profit Chattanooga Venture, jako jeden z czterdziestu celów wyznaczonych miastu.

Rozwój akwarium i przyległy Ross „s Landing Park, część projektu Tennessee Riverpark, zostały sfinansowane przez organizacje non-profit, publiczne i prywatne osoby prywatne. Miejsce wybrane do akwarium to grupa opuszczonych magazynów u podnóża Chattanooga” s Broad Street, który został przejęty za 4,5 miliona dolarów przez RiverCity Company, agencję rozwoju non-profit utworzoną w 1986 roku w celu wdrożenia planu generalnego Tennessee Riverpark, a następnie przekazaną do akwarium. Park otrzymał fundusze publiczne, ale 45 milionów dolarów potrzebnych na budowę akwarium zostało zebrane prywatnie. John T. Lupton, prezes Lyndhurst Foundation, przekazał 10 milionów dolarów z fundacji i 11 milionów dolarów z własnych funduszy na projekt, a także zebrał fundusze od innych darczyńców.

Budynek akwarium został zaprojektowany przez Cambridge Seven Associates, który wcześniej zaprojektował National Aquarium w Baltimore i New England Aquarium w Bostonie. Decyzja o skupieniu się na środowiskach słodkowodnych została podjęta podczas procesu planowania, ponieważ uczestnicy argumentowali, że trudno byłoby zebrać pieniądze na akwarium oferujące konwencjonalne eksponaty ze słoną wodą i że większość ludzi raczej nie podróżowałaby do Chattanooga, aby je odwiedzić. . Powstała struktura jest zorganizowana pionowo, zgodnie z tematem przepływu wody przez system rzek Tennessee z gór do morza. Dwa żyjące lasy, reprezentujące siedliska lądowe w Appalachach i delcie Missisipi, znajdują się na szczycie budynku i są oświetlone świetlikami, podczas gdy podwodne siedliska są oglądane lub dostępne ze słabo oświetlonego, wielopiętrowego centralnego kanionu budynku. Zewnętrzna strona „budynku” wzmacnia punkt ciężkości eksponatów poprzez serię 53 płaskorzeźb przedstawiających historię doliny rzeki Tennessee wmurowanych w ściany. Na otaczającym placu Rossa Landing Park różnorodne pasma nasadzeń i nawierzchni reprezentują chronologię Chattanooga, a strumień przepływa przez park, aby poprowadzić odwiedzających przez jego historię od jej początków jako osady Cherokee w XVIII i XIX wieku, skierowany w stronę rzeki, obecnie, skierowany w stronę centrum Chattanoogi.

Budowa rozpoczęła się w listopadzie 1988 roku, a akwarium zostało otwarte dla publiczności 1 maja 1992 roku. Niektórzy obserwatorzy byli sceptyczni wobec projektu, z lokalnymi krytyków opisujących to w kategoriach takich jak „akwarium Jacka Luptona” oraz niektórzy analitycy kwestionujący, czy Chattanooga padł ofiarą mody na akwaria publiczne i przecenili potencjalny wpływ gospodarczy. Jednak od początku się to udawało. Akwarium osiągnęło swój cel w pierwszym roku, tj. 650 000 odwiedzających, do końca sierpnia 1992 r., A do końca maja 1993 r. Odwiedziło je ponad 1,5 miliona osób.

ExpansionEdit

Podczas Wczesne lata akwarium, planiści rozważali możliwości wykorzystania go jako podstawy do dodatkowych projektów publicznych o tematyce wodnej. W 1988 r. zasugerowano, że może stać się kotwicą kompleksu, w którym znajdzie się również ośrodek handlu wędkarstwem sportowym, potencjalnie czyniąc Chattanooga stolicą wędkarstwa sportowego Ameryki.W 1993 roku SITE, jedna z firm, która zaprojektowała Lądowisko Rossa, została poproszona przez regionalne władze ds. Rozwoju o zaprojektowanie centrum eksploracji innych aspektów wodnych nauk i działalności, a jego propozycja, „Aquatorium”, obejmowała muzeum, centrum konferencyjne i spa. Żaden z tych pomysłów nie został opracowany.

W 1995 roku akwarium rozpoczęło budowę wartego 14 milionów dolarów centrum IMAX na terenie sąsiadującym z Rosss Landing Park, zawierającym placówkę edukacyjną i biura a także teatru IMAX. To rozszerzenie zostało otwarte w 1996 r. W pierwszej dekadzie akwarium skupiało się również na ulepszaniu i dopracowywaniu wstępnych projektów wystaw stałych i prezentowało dwie wystawy czasowe „Jellies: Phantoms of the Deep” w 1998 i „VENOM: Striking Beauties” w 2000 roku.

W 2002 roku Chattanooga rozpoczął nowy proces planowania publicznego, 21. Century Waterfront, aby kontynuować reorientację w kierunku rzeki, która rozpoczęła się wraz z planem generalnym Tennessee Riverpark. Rozbudowa akwarium była częścią powstałego planu za 120 milionów dolarów ulepszeń po obu stronach śródmieścia rzeki. Chociaż plan Ocean Journey został ogłoszony miesiąc po tym, jak deweloperzy tego, co miało stać się Georgia Aquarium w Atlancie, dwie godziny drogi od Chattanooga, ogłosili wybór placu budowy, urzędnicy Akwarium Tennessee twierdzili, że ich własne plany nie są odpowiedzią na ta potencjalna konkurencja i dodanie wystaw morskich po prostu odzwierciedlały prośby odwiedzających. Jednak na początku 2000 roku analitycy ostrzegali przed „nadmiarem akwariów” w Stanach Zjednoczonych, po tym, jak liczba akredytowanych akwariów publicznych w kraju wzrosła z 26 do 40 w latach 1993-2003, podczas gdy ogólna liczba odwiedzających akwarium wzrosła tylko o 23 % w podobnym czasie.

Akwarium zebrało 30 milionów dolarów potrzebne do jego rozbudowy poprzez połączenie emisji obligacji o wartości 10 milionów dolarów i 20 milionów dolarów zebranych w ramach kampanii 21st Century Waterfront, która obejmowała prywatne darowizny, fundusze federalne i stanowe oraz wpływy z opłata hotelowa / parkingowa. Aby zaprojektować nowy budynek i eksponaty, akwarium zwróciło się do firmy Chermayeff, Sollogub i Poole, której szef Peter Chermayeff zaprojektował River Journey jako część Cambridge Seven Associates. Podczas gdy różnorodne eksponaty w budynku odchodziły od tematu River Journey z Tennessee River, jego struktura obejmowała wielopiętrową szklaną galerię zaprojektowaną w celu utrzymania połączenia gości z rzeką. Prace nad rozbudową rozpoczęto 3 kwietnia 2003 r., A Ocean Journey otwarto 29 kwietnia 2005 r. 21st Century Waterfront połączyło nowy budynek z River Journey i Rosss Landing Park, kontynuując temat wczesnej historii Chattanooga poprzez zlokalizowanie The Passage, interaktywna publiczna instalacja artystyczna oznaczająca początek Szlaku Łez w Chattanooga, obok niej.

Wpływ gospodarczy i społecznyEdytuj

Akwarium Tennessee było pierwszym elementem planuje rozpoczęcie działalności rewitalizacji śródmieścia Chattanooga, poprzedzając hotele, restauracje i lokale rozrywkowe. Liderzy społeczności przypisują jej rozpoczęcie poprawy postrzegania śródmieścia i dzielnic nadrzecznych przez mieszkańców, jak również przyciągnięcie ruchu turystycznego. Wstępne szacunki wpływu ekonomicznego akwarium przewidywały bezpośredni i pośredni wkład w lokalną gospodarkę w wysokości 750 milionów dolarów; do 2012 roku w centrum Chattanooga poczyniono ponad 2 miliardy dolarów dodatkowych inwestycji, a akwarium było powszechnie uznawane za podporę tego procesu przebudowy. Badanie z 2014 roku przeprowadzone dla akwarium przez University of Tennessee Center for Sustainable Business and Development wykazało, że jego roczny wpływ ekonomiczny szacuje się na 101,3 miliona dolarów i łącznie ponad 1000 miejsc pracy.

Podczas początkowego procesu planowania w latach 80. akwarium zostało również przedstawione jako środek, dzięki któremu Chattanooga może pokonać trudności swojej niedawnej przeszłości. Planiści mieli nadzieję, że jako projekt wolny od historycznych powiązań akwarium zostanie przyjęte przez wszystkie części społeczności tradycyjnie podzielonej według rasy oraz klas ekonomicznych i społecznych. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku rozwój akwarium „światowej klasy” był uważany za znak nadziei dla miasta dotkniętego kryzysem ekonomicznym i dowód jego zdolności do wspólnego tworzenia obywatelskich ulepszeń.Wraz z rozwojem śródmieścia Chattanooga, miasto stało się przykładem udanej rewitalizacji starszych amerykańskich obszarów miejskich; Akwarium jest uznawane za przykład „Chattanooga Way”, który opiera się na współpracy między miastem, fundacjami i prywatnymi przedsiębiorstwami, a także na wysokim stopniu zaangażowania publicznego w celu ukończenia znaczących projektów w społeczności pomimo ograniczonych zasobów rządowych. Jednak postrzegane jako część rewitalizacji Chattanooga, jej wpływ jest kwestionowany. Chattanooga pozostaje miastem silnie odseparowanym, a niektórzy twierdzą, że „tworzenie miejsc”, do którego przyczynia się akwarium, zaostrzyło ten problem.