Supermarkten zijn een microkosmos geworden van de mensheid die probeert orde boven de natuur af te dwingen. Gangpaden op gangpaden tonen de vruchten van het land verwerkt tot uniforme vormen en maten. Zelfs op boerenmarkten verwachten we rozerode appels te vinden die vrij van wormgaten of verwoestingen van het wild worden aangeboden. Het is dus enigszins een verrassing wanneer het ongewone zegeviert over uniformiteit, zeg maar het vinden van een hartvormige aardappel of twee wortels met elkaar verweven als één in een productcontainer. Dat is het geval als je ooit een ei hebt opengebroken en er twee dooiers in de kom zijn gevallen. Wat een genot. In tegenstelling tot de spuds van je Valentijn, komt het echter vaker voor, ongewoon. Is er een reden? Om erachter te komen, belde ik de productieve kipschrijver Gail Damerow, auteur van meerdere boeken over het onderwerp, waaronder Storeys Guide to Raising Chickens, die een lid van de American Poultry Association “uitputtend grondig” noemde.
Damerow, die een familieboerderij runt in Tennessee, is zo bekend met het fenomeen dat ze kan herkennen ze zonder een ei open te breken en gebruikt een gebruikelijke bijnaam voor hen: dubbele dooier. In haar tijd met het fokken van kippen heeft ze zelfs een drievoudige dooier gezien. En, volgens het Guinness World Records, s werelds grootste kippenei, dat negen centimeter in doorsnee was en vijf dooiers had. Guinness World Records terzijde, het grootste aantal van dooiers gevonden in een enkel kippenei zou negen zijn. Ja, negen dooiers in één ei. Moet nogal een omelet zijn geweest.
Om het rijke wonder van de dubbele dooier te begrijpen, moet men de biologisch proces van het maken van eieren. “Het duurt 25 uur om één ei te maken”, zegt Damerow. “Als een hen uit het ei komt, komt ze ter wereld met een bepaald aantal eicellen – het is als een tros druiven die aan de ruggengraat hangt.” Er komt een moment in het leven van elke jonge kip dat ze volwassen genoeg is om eieren te leggen, en als die tijd aanbreekt, groeien de eicellen een voor een tot ze de grootte hebben van een dooier. Dan breekt ze uit de eierstok, als een allesomvattende -zwart geklede tiener die op weg is naar de universiteit, reist door de eileider, de eierstokken achterlatend aan de buitenwereld. Terwijl de dooier door de eileider beweegt, scheiden de klieren het eiwit, ook bekend als het eiwit, en de substantie die de schaal vormt, een ietwat eenzelfde plakkerige ervaring als een studentenhuis. En dan, zie, er wordt een ei gelegd.
Er is geen nauwkeurige observatie geweest van het ontstaan van dubbele dooiers die in kippen worden gemaakt, à la een microscopisch kleine Dennis Quaid in Innerspace. Maar de werktheorie is dat ze worden vervalst wanneer de eisprong te snel plaatsvindt of wanneer de ene dooier de andere langzaam inhaalt. bewegende dooier in de eileider van een kip.
Er zijn twee verschillende soorten kippen die meestal een ei leggen met twee dooiers. Soms worden ze gelegd door kippen van een zwaar ras, waarvoor de gewoonte om eitjes met dubbele dooier te maken een erfelijke eigenschap is. Kippen van zware rassen worden echter meestal niet gebruikt voor het leggen van eieren, omdat ze niet veel eieren leggen. Als u merkt dat u een dubbele dooier heeft, is deze waarschijnlijk afkomstig van een legkip, een jonge hen, met name jonger dan een jaar.
Jonge hennen produceren meestal kleinere eieren wanneer ze voor het eerst begint te leggen, rond de grootte van duiven en soms hebben hun eieren helemaal geen dooiers. Damerow weet dat ze een dubbele dooier in handen heeft als een hen een ei produceert ter grootte van een van een volwassen hen. “Met een jonge hen werken de mechanica van de productiecyclus nog niet synchroon”, zegt Damerow. “Het is als een peuter die rond strompelt en nog niet goed op elkaar is afgestemd.” Dus als je merkt dat je een dubbeldooier hebt, beschouw het dan als een geschenk van het vroege werk van een amateurkip, zoals de vrolijke krabbeltekeningen van een peuter, maar dan voedzamer.