Tennessee Aquarium

Planning en ontwikkelingBewerken

Het Tennessee Aquarium is ontworpen als hoeksteen voor de herontwikkeling in het centrum van Chattanooga door de stad opnieuw te verbinden met de Tennessee River. Aan het begin van de jaren tachtig financierde de in Chattanooga gevestigde Lyndhurst Foundation een reeks initiatieven ter bevordering van revitalisering in de stad, die leed onder de gevolgen van deïndustrialisatie en bevolkingskrimp. In 1981 richtte het stedenbouwkundig programma van de Universiteit van Tennessee, met financiering van Lyndhurst, de Urban Design Studio in Chattanooga op als een kans voor haar studenten om praktijkervaring op te doen in stadsplanning. Dit leidde tot de eerste publieke vermelding van een aquarium project, in een studentententoonstelling uit 1982 van wat zij beschreven als een stedenbouwkundige structuur voor het centrum van Chattanooga en het aangrenzende rivierfront. Een andere door Lyndhurst gefinancierde onderneming, de Moccasin Bend Task Force, werd in 1982 opgezet door de stad Chattanooga en Hamilton County om opties te bestuderen voor de archeologische vindplaats Moccasin Bend direct ten noorden van de rivier de Tennessee, maar breidde de reikwijdte uit tot het volledige rivierfront van 22 mijl van de stad. Het Tennessee Riverpark Master Plan, dat in 1985 werd afgerond, bevatte ook een aanbeveling voor een aquarium aan de rivier. Het aquariumplan werd bovendien onderschreven door Vision 2000, een proces van publieke visie dat in 1984 werd uitgevoerd onder auspiciën van de non-profitorganisatie Chattanooga Venture, als een van de veertig doelstellingen die de stad zou moeten nastreven.

Ontwikkeling van de stad. aquarium en het aangrenzende Ross s Landing Park, onderdeel van het Tennessee Riverpark-project, werd gefinancierd door een combinatie van non-profitorganisaties, openbare en particuliere donateurs. De locatie die voor het aquarium werd geselecteerd, was een groep verlaten pakhuizen aan de voet van Chattanooga. ” s Broad Street, dat voor $ 4,5 miljoen werd overgenomen door de RiverCity Company, een ontwikkelingsagentschap zonder winstoogmerk dat in 1986 werd opgericht om het Tennessee Riverpark Master Plan uit te voeren en later aan het aquarium werd overgedragen. Het park ontving publieke middelen, maar de $ 45 miljoen die nodig was om het aquarium te bouwen, werd privé opgehaald. John T. Lupton, de voorzitter van de Lyndhurst Foundation, droeg $ 10 miljoen van de stichting en $ 11 miljoen van zijn persoonlijke fondsen bij aan het project, en haalde fondsen van andere donateurs.

Het aquariumgebouw is ontworpen door Cambridge Seven Associates, dat eerder het National Aquarium in Baltimore en het New England Aquarium in Boston had ontworpen. De beslissing om zich te concentreren op zoetwateromgevingen werd genomen tijdens het planningsproces, omdat de deelnemers redeneerden dat het moeilijk zou zijn om geld in te zamelen voor een aquarium met conventionele zoutwatertentoonstellingen en dat de meeste mensen waarschijnlijk niet naar Chattanooga zouden reizen om er een te bezoeken. . De resulterende structuur is verticaal georganiseerd, volgens het thema van water dat door het Tennessee River-systeem reist van de bergen naar de zee. De twee levende bossen, die terrestrische habitats in Appalachia en de Mississippi Delta vertegenwoordigen, bevinden zich bovenaan het gebouw en worden verlicht door dakramen, terwijl onderwaterhabitats bekeken of toegankelijk zijn vanuit de slecht verlichte, meer verdiepingen tellende centrale canyon van het gebouw. De buitenkant van het gebouw versterkt de focus van de exposities met een serie van 53 bas-reliëfafbeeldingen van de geschiedenis van de Tennessee River-vallei in de muren. Op het omliggende plein van Ross s Landing Park vertegenwoordigen bonte stroken aanplant en bestrating een chronologie van Chattanooga, met een beek die door het park stroomt om bezoekers door de geschiedenis te leiden vanaf het begin als een Cherokee-nederzetting in de achttiende en negentiende eeuw, met uitzicht op de rivier, tot nu, met uitzicht op het centrum van Chattanooga.

De bouw begon in november 1988 en het aquarium werd op 1 mei 1992 geopend voor het publiek. Sommige waarnemers waren sceptisch over het project, met lokale tegenstanders die het beschrijven in termen als “Jack Lupton” s aquarium “en sommige analisten die zich afvragen of Chattanooga het slachtoffer was geworden van een rage voor openbare aquaria en de potentiële economische impact overschat. Het was echter vanaf het begin succesvol. Het aquarium behaalde eind augustus 1992 zijn eerstejaarsdoelstelling van 650.000 bezoekers en eind mei 1993 hadden meer dan 1,5 miljoen mensen het bezocht.

UitbreidingEdit

Tijdens de In de beginjaren van het aquarium dachten planners na over manieren waarop het zou kunnen worden gebruikt als basis voor aanvullende openbare projecten met aquatische themas. In 1988 werd gesuggereerd dat het het anker zou kunnen worden van een complex dat ook een handelscentrum voor sportvissen zou omvatten, waardoor Chattanooga mogelijk de sportvissershoofdstad van Amerika wordt.In 1993 werd SITE, een van de firmas die Ross s Landing Park had ontworpen, door regionale ontwikkelingsautoriteiten gevraagd om een centrum te ontwerpen voor verkenning van andere aspecten van aquatische wetenschap en activiteit; het voorstel, het Aquatorium , omvatte een museum, een conferentiecentrum en een spa. Geen van deze ideeën is ontwikkeld.

In 1995 brak het aquarium de grond in op een IMAX-centrum van $ 14 miljoen op het land grenzend aan Ross s Landing Park, met een educatieve faciliteit en kantoren evenals het IMAX-theater. Deze uitbreiding werd geopend in 1996. Tijdens het eerste decennium richtte het aquarium zich ook op het verbeteren en verfijnen van de oorspronkelijke ontwerpen voor de permanente tentoonstellingen, en presenteerde het twee tijdelijke tentoonstellingen, “Jellies: Phantoms of the Deep” in 1998 en “VENOM: Striking Beauties” in 2000.

In 2002 voerde Chattanooga een nieuw openbaar planningsproces uit, de 21e Century Waterfront, om de heroriëntatie naar de rivier voort te zetten die was begonnen met het Tennessee Riverpark Master Plan. Een uitbreiding voor het aquarium maakte deel uit van de resulterende blauwdruk voor $ 120 miljoen aan verbeteringen aan beide zijden van het rivierfront in de binnenstad. Hoewel het plan voor Ocean Journey werd aangekondigd een maand nadat de ontwikkelaars van wat het Georgia Aquarium in Atlanta zou worden, twee uur rijden van Chattanooga, hun keuze voor een bouwplaats hadden aangekondigd, stonden de Tennessee Aquarium-functionarissen erop dat hun eigen plannen geen reactie waren op deze potentiële concurrentie en dat de toevoeging van zout water eenvoudigweg de bezoekersverzoeken weerspiegelt. Aan het begin van de jaren 2000 waarschuwden analisten echter voor een aquariumovervloed in de Verenigde Staten, nadat het aantal geaccrediteerde openbare aquaria in het land tussen 1993 en 2003 was gegroeid van 26 naar 40, terwijl het totale aantal aquariumbezoekers met slechts 23 toenam. % tijdens een vergelijkbaar tijdsbestek.

Het aquarium haalde de $ 30 miljoen op die nodig was voor de uitbreiding door een combinatie van een obligatie-uitgifte van $ 10 miljoen en $ 20 miljoen opgehaald als onderdeel van de 21st Century Waterfront-campagne, waaronder particuliere donaties, federale en staatsfondsen en de opbrengst van een hotel- / parkeerbelasting. Om het nieuwe gebouw en de exposities te ontwerpen, wendde het aquarium zich tot de firma Chermayeff, Sollogub en Poole, wiens directeur Peter Chermayeff River Journey ontwierp als onderdeel van Cambridge Seven Associates. Terwijl de diverse exposities van het gebouw afweken van het Tennessee River-thema van River Journey, omvatte de structuur een glazen galerij met meerdere verdiepingen die was ontworpen om de verbinding van bezoekers met de rivier te behouden. Het werk aan de uitbreiding begon op 3 april 2003 en Ocean Journey werd geopend op 29 april 2005. De 21st Century Waterfront voegde het nieuwe gebouw toe aan River Journey en Ross s Landing Park, waarmee het thema van de vroege geschiedenis van Chattanooga werd voortgezet door The Passage, een interactieve openbare kunstinstallatie die de plaats markeert van het begin van de Trail of Tears in Chattanooga, ernaast.

Economische en maatschappelijke impact Bewerken

Het Tennessee Aquarium was het eerste element van de revitaliseringsplannen van Chattanooga om in werking te treden, voorafgaand aan hotels, restaurants en uitgaansgelegenheden. De leiders van de gemeenschap schrijven het toe dat het de perceptie van de bewoners van de binnenstad en de rivierfronten begint te verbeteren, en dat het ook toeristen trekt. De eerste schattingen van de economische impact van het aquarium voorspelden $ 750 miljoen aan directe en indirecte bijdragen aan de lokale economie; in 2012 was er meer dan $ 2 miljard aan extra investeringen gedaan in het centrum van Chattanooga, en het aquarium werd algemeen erkend als de spil van dit herontwikkelingsproces. Een studie uit 2014, uitgevoerd voor het aquarium door het University of Tennessee Center for Sustainable Business and Development, concludeerde dat de jaarlijkse economische impact ervan naar schatting $ 101,3 miljoen en in totaal meer dan 1000 banen is.

Tijdens het eerste planningsproces van de jaren tachtig , werd het aquarium ook gepresenteerd als een middel waarmee Chattanooga de moeilijkheden van zijn recente verleden kon overwinnen. Planners hoopten dat het aquarium als een project zonder historische banden zou worden omarmd door alle delen van een gemeenschap die traditioneel verdeeld was door ras en door economische en sociale klasse. In de jaren negentig werd de ontwikkeling van een aquarium van “wereldklasse” beschouwd als een teken van hoop voor de economisch depressieve stad en als bewijs van haar vermogen om samen te komen om maatschappelijke verbeteringen te creëren.Terwijl het centrum van Chattanooga zich blijft ontwikkelen, is de stad naar voren gekomen als een voorbeeld van succesvolle revitalisering in oudere Amerikaanse stedelijke gebieden; het aquarium wordt erkend als een voorbeeld van de “Chattanooga Way”, die afhankelijk is van samenwerking tussen de stad, stichtingen en particuliere ondernemingen, plus een hoge mate van publieke betrokkenheid, om belangrijke projecten in de gemeenschap te voltooien ondanks beperkte overheidsmiddelen. Beschouwd als onderdeel van de revitalisering van Chattanooga, wordt de impact ervan betwist. Chattanooga blijft een sterk gesegregeerde stad en sommigen beweren dat de placemaking waaraan het aquarium bijdraagt, dit probleem heeft verergerd.