Probleem Free Rider

Wat is het probleem van Free Rider?

Het freerider-probleem is de belasting van een gedeelde bron die wordt gecreëerd door het gebruik of overmatig gebruik ervan door mensen die er niet hun eerlijke deel voor betalen of helemaal niets betalen.

Het free rider-probleem kan in elke gemeenschap voorkomen, groot of klein. In een stedelijk gebied kan een gemeentebestuur discussiëren over de vraag of en hoe forenzen in de voorsteden kunnen worden gedwongen om bij te dragen aan het onderhoud van de wegen en trottoirs of de bescherming van de politie en brandweer. Een openbare radio of omroep besteedt zendtijd aan fondsenwerving in de hoop donaties te krijgen van luisteraars die geen bijdrage leveren.

Het probleem van Free Rider begrijpen

Het free-rider-probleem is een economisch probleem. Het wordt beschouwd als een voorbeeld van marktfalen. Dat wil zeggen, het is een inefficiënte distributie van goederen of diensten die optreedt wanneer sommige individuen meer mogen consumeren dan hun eerlijke deel van de gedeelde hulpbron of betaal minder dan hun billijke deel van de kosten.

Free riding voorkomt de productie en consumptie van goederen en diensten door conventionele vrijemarktmethoden. Voor de freerider is er weinig stimulans om bij te dragen aan een collectieve hulpbron, aangezien ze de voordelen ervan kunnen genieten, zelfs als ze dat niet doen. Als gevolg hiervan kan de producent van de hulpbron niet voldoende worden gecompenseerd. De gedeelde hulpbron moet in sommige gevallen worden gesubsidieerd. anders, anders wordt het niet gemaakt.

Wanneer het Free Rider-probleem zich voordoet

Het free-rider-probleem als economisch probleem doet zich alleen onder bepaalde voorwaarden voor. :

• Wanneer iedereen een hulpbron in onbeperkte hoeveelheden kan consumeren.
• Wanneer niemand de consumptie van iemand anders kan beperken.
• Wanneer iemand de bron moet produceren en onderhouden. Dat wil zeggen, het is geen natuurlijk meer, het is een zwembad, en iemand moest de aanleg en het onderhoud uitvoeren.

Economen wijzen erop dat er geen het bedrijf zou onder deze voorwaarden vrijwillig goederen of diensten produceren. Wanneer het free-rider-probleem opdoemt, trekken bedrijven zich terug. De gedeelde bron wordt niet verstrekt, of een overheidsinstantie moet deze verstrekken met behulp van belastinggeld.

Aan de positieve kant zullen sommige mensen in elke gemeenschap laten zien dat ze de verantwoordelijkheid voelen om hun deel te betalen. Een combinatie van een groot gevoel van vertrouwen, positieve wederkerigheid en een gevoel van collectieve plicht maakt dat ze bereid zijn hun eerlijke deel te betalen.

Beyond Economics

Het free-rider-probleem kan opduiken wanneer de bron door iedereen wordt gedeeld en voor iedereen gratis is. Net als lucht. Als een community vrijwillig vervuilingsnormen die alle inwoners aanmoedigen om te bezuinigen op koolstofhoudende brandstoffen, velen zullen positief reageren. Maar sommigen zullen weigeren om enige verandering in hun gewoonten aan te brengen. andards zal de luchtkwaliteit verbeteren en zullen alle bewoners er evenveel van profiteren, ook de freeriders.

Oplossingen voor het Free Rider-probleem

Gemeenschappen die met een meeliftprobleem worden geconfronteerd, kunnen verschillende oplossingen proberen.

• De overheid pakt het probleem aan door belastinggeld te innen en te verdelen om openbare diensten te subsidiëren. Theoretisch zijn belastingen evenredig aan het inkomen, dus een eerlijke kostendeling kan worden bereikt.
• Gemeenschappen kunnen hun openbare hulpbron omzetten in een privé- of clubhulpmiddel, door contributie in rekening te brengen om ervoor te zorgen dat iedereen die er gebruik van maakt eraan bijdraagt.
• Gemeenschappen kunnen iedereen een kleine vergoeding opleggen. Dit beperkt overconsumptie en kan na verloop van tijd zelfs altruïstisch gedrag stimuleren. Dat wil zeggen dat veel mensen het leuk vinden om een kleine bijdrage te leveren aan een bron die ze gebruiken.