Definitie van Pathos
Pathos is een literair apparaat dat is ontworpen om emoties van lezers te inspireren. Pathos, Grieks voor lijden of ervaring, is ontstaan als een conceptuele manier van overtuigen bij de Griekse filosoof Aristoteles. Aristoteles geloofde dat het gebruik van pathos als een middel om de emoties van mensen op te wekken effectief is om hun mening naar de spreker te richten. Dit komt gedeeltelijk doordat emoties en hartstocht meeslepend en meeslepend kunnen zijn, zelfs in strijd met een gevoel van logica of reden.
Pathos, als een beroep op de emoties van een publiek, is een waardevol hulpmiddel in zowel de literatuur als in retoriek en andere vormen van schrijven. Zoals alle kunst is literatuur bedoeld om gevoelens op te roepen bij een lezer en, als het effectief wordt gedaan, meer betekenis en begrip van het bestaan te genereren. In zijn gedicht “No Man Is an Island” doet John Donne bijvoorbeeld een beroep op de emoties van acceptatie, erbij horen en empathie van de lezer:
No man is een eiland,
Geheel van zichzelf,
Elke man is een deel van het continent,
Een deel van de belangrijkste.
Als een kluit wordt weggespoeld door de zee,
Europa is hoe minder.
Evenals een voorgebergte.
Evenals of een landhuis van uw vriend
Of van uw eigen land was:
De dood van een mens maakt mij kleiner,
Omdat ik ben betrokken bij de mensheid,
En stuur daarom nooit om te weten voor wie de klok luidt;
Hij luidt voor u.
Door te beschrijven hoe alle mannen zijn eerder verbonden dan geïsoleerd, Donne gebruikt pathos als een emotionele oproep aan de lezers van zijn gedicht. De gevoelens die de dichter oproept, zijn verdriet en sympathie voor allen die sterven, omdat alle dood een individueel verlies is en een verlies voor de mensheid als geheel. .
Veelvoorkomende voorbeelden van emoties die door Pathos worden opgeroepen
Pathos heeft de kracht om veel e bewegingen in een lezer of publiek van een literair werk. Hier zijn enkele veelvoorkomende voorbeelden van emoties die door pathos in de literatuur worden opgeroepen:
- vreugde
- liefde
- passie
- verdriet
- woede
- jaloezie
- verdriet
- eenzaamheid
- gemeenschap
- angst
- vertrouwen
- medelijden
- ontzag
- bewondering
- opwinding
Voorbeelden van Pathos in Advertentie
Adverteerders zijn sterk afhankelijk van pathos om een emotionele reactie uit te lokken bij een publiek van consumenten, waardoor ze worden overgehaald actie te ondernemen in de vorm van patronage of andere financiële steun. Hier zijn enkele voorbeelden van pathos in advertenties:
- televisiecommercial met verwaarloosde of mishandelde dieren
- politieke advertentie waarin angsttactieken worden gebruikt
- vakantiecommercial met een gezin samenkomen voor een maaltijd
- eau de cologne reclame met seksuele spanning
- luieradvertentie met een huilende baby
- advertentie voor schoonmaakproduct met een rommelig huis en gefrustreerde huiseigenaar
- sieradenreclame met een huwelijksaanzoek
- verzekeringsadvertentie met een vreselijk auto-ongeluk
- advertentie voor een reeks speelgoed waarop kinderen samen spelen
- reclamespot voor make-up met een vrouw die aandacht krijgt van mannen
Beroemde voorbeelden van pathos in filmlijnen
Veel films bevatten dialogen die pathos en emotionele reacties bij kijkers opwekken. Hier zijn enkele beroemde voorbeelden van pathos in bekende filmregels:
- Liefde betekent dat je nooit hoeft te zeggen dat het je spijt. (Liefdesverhaal)
- De gevangenis die je voor me hebt gepland, is de gevangenis waarin je gaat rotten. (De kleur paars)
- Ik ben gek en dat ben ik niet gaat het meer aan. (Netwerk)
- De sporen die mensen achterlaten zijn maar al te vaak littekens. (The Fault in Our Stars)
- Ik moet mezelf eraan herinneren dat sommige vogels niet bedoeld zijn om in kooien te worden gehouden. (The Shawshank Redemption)
- En zomaar was ze weg, weer uit mijn leven. (Forrest Gump)
- Er zijn twee soorten mensen in de wereld: de mensen die van nature uitblinken in het leven. En de mensen die hopen dat al die mensen omkomen in een grote explosie. (The Edge of Being Seventeen)
- Je moet je angst overwinnen om de schoonheid aan de andere kant te zien. (The Good Dinosaur)
- Haat loste nooit iets op, maar kalmte wel. En dacht dat deed. Probeer het. Probeer het maar voor de verandering. (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri)
- Dingen veranderen, vrienden vertrekken. En het leven stopt voor niemand. (The Perks of Being a Wallflower)
Verschil tussen Pathos, Logos en Ethos
Aristoteles schetste drie vormen van retoriek, namelijk de kunst van effectief spreken en schrijven . Deze vormen zijn pathos, logos en ethos. Met het oog op retorische overtuiging is het belangrijk dat deze vormen (of oproepen) in evenwicht zijn. Dit geldt vooral voor pathos, aangezien overmatig gebruik van emotionele aantrekkingskracht kan leiden tot gebrekkige argumenten zonder de balans van logica of geloofwaardigheid.
Logos zijn een beroep op logica.Het wordt beschouwd als een methodische en rationele benadering van retoriek. Logos zijn in zekere zin een beroep zonder pathos. Ethos is een beroep op ethiek. Als effectieve retorische vorm moet een schrijver of spreker kennis en geloofwaardigheid over het onderwerp hebben. Ethos bouwt daarom vertrouwen op bij een publiek als een ethische en karaktergestuurde benadering.
Pathos is een veel voorkomende vorm van retoriek en overtuigende tactiek. Emotie en passie kunnen krachtige krachten zijn om een publiek of lezerspubliek te motiveren. Pathos heeft echter een minimaal effect zonder de balans tussen logos en ethos als aanspraken.
Voorbeelden van pathos in de literatuur
Hoewel Aristoteles pathos definieerde als een retorische techniek voor overreding, vertrouwen literaire schrijvers op pathos om emotie en begrip bij lezers op te roepen. Als literair apparaat stelt pathos lezers in staat verbinding te maken met en betekenis te vinden in personages en verhalen. Hier zijn enkele voorbeelden van pathos in de literatuur en de impact die dit literaire apparaat heeft op het werk en de lezer:
Voorbeeld 1: Funeral Blues (WH Auden)
Hij was mijn noorden, mijn zuiden, mijn oosten en westen,
Mijn werkweek en mijn zondagsrust,
Mijn middag, mijn middernacht, mijn lezing, mijn lied;
Ik dacht dat liefde eeuwig zou duren: ik had het mis.De sterren zijn nu niet gewenst; zet ze allemaal uit,
Pak de maan in en ontmantel de zon,
Giet de oceaan weg en veeg het hout op;
Want niets kan nu ooit nog ten goede komen.
In zijn gedicht vertrouwt Auden op pathos als een literair middel om gevoelens van verdriet op te roepen en sympathie bij de lezer op te wekken. De dichter kan het verlies van zijn geliefde en metgezel niet aan, maar de wereld om hem heen blijft functioneren alsof er niets anders is en alsof de begrafenis niet plaatsvindt. De passie van de dichter voor zijn geliefde, dat hij alle kardinale richtingen en dagen en tijden was, gevolgd door de wanhoop van de dichter om elementen uit de natuur te verwijderen, wekt sympathieke rouw bij de lezers.
Hoewel de dichter de wereld niet kan vatten om te pauzeren in verdriet om zijn geliefde, door pathos te gebruiken als een literair middel in dit gedicht, is Auden in staat om tijdelijk de aandacht en het begrip van de lezer te trekken. Deze pauze van verdriet en medeleven van de kant van de lezer vervult op een bepaald niveau de emotionele behoefte van de dichter om in zijn rouw te worden herkend en gevalideerd. Deze wederzijdse uitwisseling van gevoelens versterkt de verbinding tussen de dichter en de lezer via pathos.
Voorbeeld 2: Ik weet waarom de gekooide vogel zingt (Maya Angelou)
Als opgroeien pijnlijk is voor het zuidelijke zwarte meisje, zich bewust van haar verplaatsing is de roest op het scheermes die de keel bedreigt. Het is een onnodige belediging.
In haar memoires concentreert Angelou zich op de emotionele gebeurtenissen in haar leven van de vroege kinderjaren tot de adolescentie. Terwijl ze haar verhaal vertelt, gebruikt Angelou pathos om een beroep te doen op de emoties van de lezer en om empathie op te roepen voor haar ervaringen, vooral in termen van trauma, misbruik en racisme.
In deze specifieke passage uit haar memoires doet Angelou een beroep op op de gevoelens van schaamte, empathie en angst van de lezer door haar ervaring te beschrijven en hoe ze zich voelde als een zwart meisje dat opgroeide in het zuiden. Hierdoor kan de lezer verbinding maken met en betekenis vinden in het schrijven en de ervaringen van Angelou, vooral als die ervaringen onbekend of persoonlijk onbekend zijn voor de lezer. Bovendien is het pathos in deze passage een effectief literair middel door de lezer te confronteren met de pijn, ontheemding en belediging die Angelou niet alleen ervaart als een Zuidelijk zwart meisje, maar op een algemene manier voor alle Zuidelijke Zwarte meisjes. Angelous lezers worden daarom via pathos aangemoedigd om deze ervaring te identificeren en te delen in de resulterende emotionele woede en pijn.
Voorbeeld 3: Romeo en Julia (William Shakespeare)
Twee huishoudens, beide in waardigheid gelijk
In het mooie Verona, waar we onze scène neerzetten
Van oeroude wrok tot nieuwe muiterij
Waar burgerlijk bloed burgerlijke handen onrein maakt.
Uit de dood de fatale lendenen van deze twee vijanden
Een paar door sterren gekruiste minnaars beroven hun leven
Wiens tegenslagen, jammerlijke omverwerpingen
Begraaf met hun dood de strijd van hun ouders.
In de proloog voorspelt Shakespeare de gebeurtenissen die plaatsvinden in het stuk tussen Romeo en Julia en hun families. Hij schetst ook de gevoelens en worstelingen van de personages, wat een beroep doet op het pathos van het publiek / de lezer. Door bijvoorbeeld te stellen dat burgerlijk bloed burgerlijke handen onrein maakt, roept Shakespeare gevoelens van angst en onzekerheid op bij het publiek, wetende dat er dreigend geweld is. Door Romeo en Julia te categoriseren als minnaars met een ster. op de gevoelens van hartstocht en onbeantwoorde liefde van het publiek.Ten slotte wekt Shakespeare, door de dood van de geliefden aan te kondigen, verdriet, verdriet en mogelijk woede of frustratie bij het publiek over de voorspelde uitkomst.
Met deze emotionele oproepen in zijn proloog bereidt Shakespeare niet alleen zijn publiek voor voor wat er gaat komen in de plot van het stuk, maar zet ook de toon en bereidt de gepaste emotionele reacties voor het publiek voor op de gebeurtenissen die zullen gebeuren. Dit is een uniek gebruik van pathos als literair apparaat. In plaats van het publiek toe te staan het verhaal van het stuk te voelen en erop te reageren terwijl het zich ontvouwt, priemt Shakespeare emotionele reacties door middel van pathos voordat het stuk zelfs maar begint. Deze techniek is effectief omdat het publiek zich kan concentreren op de nuances van het stuk, omdat ze zijn al op de hoogte van de belangrijkste gebeurtenissen en resultaten, en ook van hoe u erover denkt.