Hydra, ook wel de Lernean Hydra genoemd, in de Griekse legende, het nageslacht van Typhon en Echidna (volgens de vroege Griekse dichter Hesioduss Theogonie), een gigantische waterslangachtige monster met negen hoofden (het aantal varieert), waarvan er één onsterfelijk was. Het trefpunt van het monster was de moerassen van Lerna, nabij Árgos, waaruit hij periodiek tevoorschijn kwam om de mensen en het vee van Lerna te kwellen. Iedereen die probeerde de Hydra te onthoofden, ontdekte dat zodra een kop werd afgesneden, er nog twee koppen uit de nieuwe wond zouden komen.
© v0v / Fotolia
De vernietiging van de Lernean Hydra werd een van de 12 werken van Heracles. Voor dat en andere werk riep Heracles de hulp in van zijn neef Iolaus. Terwijl Heracles elk sterfelijk hoofd afsneed, kreeg Iolaus de taak om de verse wonden dicht te schroeien zodat er geen nieuwe hoofden zouden verschijnen. Toen alleen het onsterfelijke hoofd overbleef, hakte Heracles het ook af en begroef het onder een zware rots. Verder doopte hij zijn pijlen in het giftige bloed (of gif) van het beest om dodelijke wonden te kunnen toebrengen. Volgens Sophocles (Trachiniaanse vrouwen) veroorzaakte die maatregel uiteindelijk zijn eigen accidentele dood door toedoen van zijn vrouw, Deianeira.
In modern Engels kan hydra of hydra-head een moeilijke of veelsoortige situatie beschrijven. De naam hydra is toegewezen aan een geslacht van ongewervelde zoetwaterdieren met een cirkel van 4 tot 25 tentakels aan het ene uiteinde van het buisvormige lichaam.