Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1924


Dzień 2Edit

Pierwszy złoty medal przyznany na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich zdobył Charles Jewtraw ze Stanów Zjednoczonych na 500-metrowej łyżwach szybkich.

Dzień 4Edit

Sonja Henie z Norwegii, która ma zaledwie jedenaście lat, jeździ na łyżwach w damskich zawodach w łyżwiarstwie figurowym. Chociaż kończy na ostatnim miejscu, zdobywa popularność wśród fanów. Henie kontynuowała zdobyć złoto na trzech następnych zimowych igrzyskach olimpijskich.

Dzień 6Edit

Szwedzki łyżwiarz figurowy Gillis Grafström był pierwszym, który z powodzeniem obronił tytuł na letnich igrzyskach olimpijskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich.

Dzień 8Edit

Kanadyjska drużyna hokejowa (Toronto Granites) zakończyła rundę kwalifikacyjną trzema zwycięstwami, zdobywając łącznie 85 goli przeciwko Szwajcarii, Czechosłowacji i Szwecji, nie tracąc ani jednej bramki przeciwko.

Dzień 10Edit

Znajdując się w takiej samej sytuacji jak Gillis Grafström, kanadyjska drużyna hokejowa jest ostatnią, która pomyślnie bronić tytułu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Kanada zdominowała hokej na lodzie we wczesnych zawodach olimpijskich, zdobywając sześć z pierwszych siedmiu złotych medali.

EpilogueEdit

Na zakończenie igrzysk przyznano nagrodę za sport, który nie nadaje się zbyt dobrze na turnieje: Pierre de Coubertin wręczył nagrodę za „alpinizm” (alpinizm) Charlesowi Granvilleowi Bruce, liderowi wyprawy, która próbowała wspiąć się na Mount Everest w 1922 roku.

Po raz pierwszy W historii współczesnych igrzysk olimpijskich kraj gospodarz, w tym przypadku Francja, nie zdobył żadnych złotych medali, kończąc na trzech brązowych. Ten wyczyn miał później nastąpić na następnych zimowych igrzyskach olimpijskich w St. Moritz, gdzie Szwajcaria zdobyła tylko jeden brązowy medal, najniższy wynik w historii kraju gospodarza olimpiady. Późniejsze kraje-gospodarze, które ukończyły bez złotych medali, to Kanada na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976 w Montrealu i Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 w Calgary i Jugosławii na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984 w Sarajewie.

W 1925 roku MKOl postanowił zorganizować Zimę Olimpijską Igrzyska odbywają się co cztery lata, niezależnie od właściwych igrzysk olimpijskich, i uznały Międzynarodowy Tydzień Sportów Zimowych za pierwsze zimowe igrzyska olimpijskie z perspektywy czasu.

W 1974 roku został wręczony ostatni indywidualny medal Chamonix 1924. Zawody w skokach narciarskich były niezwykłe, ponieważ brązowy medalista nie został wyłoniony przez pięćdziesiąt lat. Thorleif Haug z Norwegii zajął trzecie miejsce na zakończenie imprezy, ale błąd pisarski w obliczaniu wyniku Hauga został odkryty w 1974 roku przez Jacoba Vaagea, który dalej ustalił, że Anders Haugen ze Stanów Zjednoczonych, który zajął czwarte miejsce, faktycznie zdobył 0,095 punktu więcej niż Haug. Międzynarodowy Komitet Olimpijski zweryfikował to iw Oslo we wrześniu 1974 roku córka Hauga wręczyła medal 86-letniemu Haugenowi.

W 2006 roku MKOl potwierdził, że medale przyznane za curling 1924 drużyny były oficjalne. MKOl zweryfikował, że curling był oficjalnie częścią programu, po tym, jak gazeta Glasgow Herald złożyła wniosek w imieniu rodzin drużyny.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *