Zatoka wieńcowa to zbiór połączonych ze sobą żył, które tworzą duże naczynie, które gromadzi krew z mięśnia sercowego (mięśnia sercowego) . Dostarcza mniej natlenioną krew do prawego przedsionka, podobnie jak żyła główna górna i dolna. Występuje u wszystkich ssaków, w tym u ludzi.
Sinus venosus
Wielka żyła sercowa
Prawe atrium
Sinus coronarius
D054326
A12.3.01.002
Terminologia anatomiczna
nazwa pochodzi od łacińskiego corona, czyli korona, ponieważ naczynie to tworzy częściowe koło wokół serca. Z zatoki wieńcowej drenuje do prawego przedsionka, przez ujście zatoki wieńcowej, czyli otwór między żyłą główną dolną a prawym otworem przedsionkowo-komorowym lub zastawką trójdzielną. Zwraca krew z mięśnia sercowego i jest chroniony półkolistym fałdem błony wyściełającej małżowinę uszną, zastawką zatoki wieńcowej (lub zastawką Tebesjusza). Zatoka przed wejściem do przedsionka jest znacznie poszerzona – prawie do rozmiaru końca małego palca. Jego ściana jest częściowo umięśniona, a na styku z wielką żyłą sercową jest nieco zwężona i zaopatrzona w zastawkę, zwaną zastawką Vieussensa, składającą się z dwóch nierównych segmentów.