Zastawka portosystemowa u psów

Co to jest przeciek wątrobowy?

Żyła wrotna to duża żyła, która zbiera krew z układu pokarmowego, trzustki i śledziony i przenosi ją do wątroba, z której usuwane są toksyny i inne produkty uboczne. Do przecieku wątrobowego dochodzi, gdy utrzymuje się lub tworzy nienormalne połączenie między żyłą wrotną lub jednym z jej odgałęzień a inną żyłą, umożliwiając przepływ krwi dookoła wątroby.

W większości przypadków przeciek wątroby jest spowodowany wadą wrodzoną zwaną wrodzonym przeciekiem wrotno-systemowym. W niektórych przypadkach z powodu ciężkiej choroby wątroby, takiej jak marskość, powstają liczne małe przecieki. Są one określane jako nabyte przecieki wrotno-systemowe.

Jak rozwija się wrodzony przeciek wrotno-systemowy?

Wszystkie płody ssaków mają duży przeciek zwany przewodem żylnym, który szybko przenosi krew przez wątrobę płodu do serca. Wrodzony przeciek wrotno-systemowy rozwija się, jeśli:

1. Przewód żylny nie zapadnie się po urodzeniu i pozostaje nienaruszony i otwarty, gdy płód już go nie potrzebuje.
2. Naczynie krwionośne poza wątroba rozwija się nieprawidłowo i pozostaje otwarta po zamknięciu przewodu żylnego.

Jakie są objawy kliniczne przecieku wątroby?

Najczęstsze objawy kliniczne obejmują zahamowanie wzrostu, słabe rozwój mięśni, nieprawidłowe zachowania, takie jak dezorientacja, wpatrywanie się w przestrzeń, krążenie lub naciskanie głowy i drgawki. Mniej powszechne objawy to nadmierne picie lub oddawanie moczu, wymioty i biegunka. Psy z przetoką wątroby często potrzebują dużo czasu na powrót do zdrowia po znieczuleniu. Kliniczne objawy behawioralne mogą wystąpić tylko po spożyciu posiłków wysokobiałkowych. Niektóre psy nie wykazują objawów, dopóki nie są starsze, kiedy pojawiają się u nich problemy z oddawaniem moczu, takie jak nawracające infekcje nerek lub pęcherza lub kamienie.

Jak rozpoznaje się przeciek wątroby?

Diagnoza jest oparta na na temat historii choroby i objawów klinicznych. Typowe testy diagnostyczne obejmują:

• Pełna morfologia krwi (CBC) i biochemia surowicy. Typowe nieprawidłowości obejmują łagodną anemię lub mniejsze niż normalne krwinki czerwone (mikrocytoza), niski poziom azotu mocznikowego we krwi (BUN) i albuminy oraz wzrost enzymów wątrobowych (AST, ALT).
• Analiza moczu. Mocz może być rozcieńczony (mały ciężar właściwy moczu) lub mogą istnieć oznaki infekcji. Mocz może zawierać małe, kolczaste kryształy znane jako kryształy biuratu amonu.
• Test na kwas żółciowy. Większość psów z przeciekami wątrobowymi ma podwyższone kwasy żółciowe. Jeśli poziom kwasów żółciowych jest nieznacznie zwiększony lub jeśli pomimo nieprawidłowych wyników badań pies wydaje się klinicznie normalny, testy będą często powtarzane w ciągu trzech do czterech tygodni.

Dodatkowe testy diagnostyczne mogą obejmować:

• Ultradźwięki z analizą przepływu Dopplera.
• Tomografia komputerowa (CT) lub scyntygrafia jądrowa, która jest skanem jądrowym mierzącym przepływ krwi przez wątrobę).
• Portografia, czyli zdjęcie rentgenowskie przedstawiające naczynia krwionośne zaopatrujące i / lub omijające wątrobę, przy użyciu nieprzezroczystego dla promieniowania barwnika wstrzykniętego bezpośrednio do żyły wrotnej.
• Rezonans magnetyczny (MRI).
• Chirurgia eksploracyjna (laparotomia).

W przypadku niektórych ras, takich jak Yorkshire Terrier, Owczarek staroangielski, Wilczarz irlandzki, Cairn Terrier i Beagle, występuje zwiększona częstość występowania przecieków portosystemowych. Psy małych ras zwykle mają przecieki pozawątrobowe (naczynia krwionośne poza wątrobą), podczas gdy większe rasy mają przecieki wewnątrzwątrobowe (nieprawidłowe naczynia krwionośne wewnątrz wątroby). Cewniki pozawątrobowe są mniej trudne do naprawy chirurgicznej niż przetoki wewnątrzwątrobowe.

Co to są kwasy żółciowe?

Kwasy żółciowe są wytwarzane w wątrobie i są przechowywane w woreczku żółciowym między posiłkami. Zwykle są uwalniane do jelit, aby pomóc w rozkładaniu i wchłanianiu tłuszczów, po czym są ponownie wchłaniane przez system wrotny i wchodzą do wątroby, skąd są usuwane i ponownie przechowywane do czasu, gdy będą potrzebne. Psy z przeciekami wątrobowymi mają zwiększone stężenie kwasów żółciowych we krwi, ponieważ wątroba nie ma szansy na usunięcie i przechowywanie tych chemikaliów po ich ponownym wchłonięciu.

Testy mierzące ilość kwasów żółciowych we krwi są wykorzystywane do przesiewowego badania przecieków wątroby. Aby wykonać to badanie przesiewowe, zwykle pobiera się dwie próbki. Pierwszą próbkę pobiera się po poście (przed posiłkiem). Druga próbka jest zwykle pobierana dwie godziny po karmieniu (po posiłku). Rzeczywista technika może się różnić w zależności od pacjenta i preferencji lekarza weterynarii.

Jakie jest leczenie przecieku wrotnego?

Psy z przetokami wrotno-systemicznymi są zwykle stabilizowane specjalnymi dietami oraz leki, które próbują zmniejszyć ilość toksyn wytwarzanych i wchłanianych w jelicie grubym.Psy, które są poważnie chore, mogą wymagać dożylnych płynów w celu stabilizacji poziomu cukru we krwi, lewatywy w celu usunięcia toksyn jelitowych, zanim zostaną wchłonięte, oraz leków, takich jak diazepam (nazwa handlowa Valium®), aby powstrzymać napady padaczkowe.

Najczęściej reżim leczenia obejmuje:

• Zmiana diety. Celem jest zmniejszenie ilości białka w diecie i podawanie wyłącznie wysokiej jakości, łatwo przyswajalnych diet białkowych.
• Laktuloza. Podanie tego cukru zmienia pH w jelicie grubym, co zmniejsza wchłanianie amoniaku i innych toksyn oraz sprawia, że środowisko jelitowe staje się niekorzystne dla bakterii wytwarzających toksyny.
• Antybiotyki. W niektórych przypadkach antybiotyki są stosowane w celu zmiany populacji bakterii w jelitach i zmniejszenia przerostu bakterii w jelitach.

Jakie są prognozy dla psa, u którego zdiagnozowano przeciek wrotno-systemowy?

U większości psów poprawa następuje niemal natychmiast po zastosowaniu odpowiedniej diety i leków. Około jedna trzecia psów leczonych medycznie będzie żyć stosunkowo długo. Niestety, ponad połowa psów leczonych medycznie zostaje uśpiona w ciągu dziesięciu miesięcy od diagnozy z powodu niekontrolowanych objawów neurologicznych, takich jak drgawki, zmiany w zachowaniu lub postępujące uszkodzenie wątroby. Psy, które zwykle dobrze radzą sobie z długotrwałym leczeniem, są zwykle starsze w momencie diagnozy, mają bardziej normalne wyniki badań krwi i mają mniej poważne objawy kliniczne.

Psy z pojedynczym przetokiem, zwłaszcza takim, który jest pozawątrobowy, ma doskonałe rokowanie, jeśli zostanie wykonana korekcja chirurgiczna.

Na czym polega operacja zastawki wrotno-systemowej?

Większość chirurgów używa urządzenia, takiego jak zwężacz ameroidowy, który powoli zamyka zastawkę. Ameroid dusiciel to metalowa opaska z wewnętrznym pierścieniem kazeiny, białka występującego w mleku. W jamie brzusznej pierścień wewnętrzny wchłania normalny płyn z jamy brzusznej i stopniowo pęcznieje, naciskając na przeciek i zachęcając do zamknięcia blizny. Boczniki zwykle zamykają się w ciągu trzech do czterech tygodni po umieszczeniu zwężacza ameryoidalnego.

Inne zabiegi chirurgiczne obejmują 1) opaski celofanowe, które wywołują stan zapalny, stopniowo zamykające przetok z tkanką bliznowatą oraz 2) wewnątrznaczyniowe okluzyjne urządzenia indukujące skrzepy.

Jak skuteczne jest leczenie chirurgiczne?

Chirurgia zapewnia największą szansę na długie i zdrowe życie większości psów z przeciekami pozawątrobowymi. W przypadku umieszczenia dusiciela ameryoidalnego wskaźnik przeżycia wynosi ponad 95%. Wiele psów jest normalnych klinicznie w ciągu czterech do ośmiu tygodni po operacji. U niewielkiego odsetka psów rozwinie się wiele nabytych przecieków i należy je leczyć za pomocą diety niskobiałkowej i laktulozy na całe życie.

Na czym polega postępowanie pooperacyjne u pacjentów z przetokiem wrotno-systemowym?

Ważne jest, aby karmić psa dietą niskobiałkową przez co najmniej sześć do ośmiu tygodni. Gdy wyniki badań krwi powrócą do normy, pies może powrócić do wysokiej jakości diety podtrzymującej. Laktuloza jest zwykle podawana przez kilka tygodni po operacji.

Wątroba zacznie rosnąć wraz z zamknięciem przecieku i często osiąga normalny rozmiar i funkcjonuje w ciągu dwóch do czterech miesięcy. Badania krwi będą powtarzane w regularnych odstępach czasu w celu oceny czynności wątroby.