Leczenie farmakologiczne
W ogólnej populacji osób nie rasy czarnej, w tym cukrzyca, początkowe leczenie przeciwnadciśnieniowe powinno obejmować diuretyk tiazydowy, bloker kanału wapniowego, inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE) lub bloker receptora angiotensyny (ARB). W ogólnej populacji osób rasy czarnej, w tym chorych na cukrzycę, początkowe leczenie powinno obejmować diuretyk tiazydowy lub bloker kanału wapniowego. Jeśli docelowe ciśnienie krwi nie zostanie osiągnięte w ciągu miesiąca od rozpoczęcia terapii, należy zwiększyć dawkę początkowego leku lub dodać drugi lek (diuretyk tiazydowy, bloker kanału wapniowego, inhibitor ACE lub ARB; nie należy łączyć ACE) inhibitora z ARB). Należy monitorować ciśnienie krwi i dostosowywać schemat leczenia, aż do osiągnięcia docelowego ciśnienia krwi. W razie potrzeby należy dodać trzeci lek; Jeśli jednak docelowego ciśnienia tętniczego nie można osiągnąć przy użyciu wyłącznie leków wymienionych powyżej, można zastosować leki przeciwnadciśnieniowe z innych klas (np. beta-blokery, antagoniści aldosteronu). Skierowanie do lekarza z doświadczeniem w leczeniu nadciśnienia może być konieczne w przypadku pacjentów, którzy nie osiągają docelowego ciśnienia krwi przy zastosowaniu tych strategii.
Dorośli z przewlekłą chorobą nerek i nadciśnieniem tętniczym powinni otrzymać inhibitor ACE lub ARB jako początkową lub dodatkową na terapii, w oparciu o umiarkowane dowody na to, że te leki poprawiają wyniki leczenia nerek u tych pacjentów.
Źródło wytycznych: Ósmy Joint National Committee
Zastosowany system oceny dowodów? Tak
Opis wyszukiwania literatury? Tak
Wytyczne opracowane przez uczestników bez powiązań finansowych z branżą? Nie