Źródła
Nasze Źródła literackie do badań Aten z połowy V wieku obejmują współczesnych historyków greckich (zwłaszcza Herodota i Tukidydesa), ateńskich mówców i intelektualistów (zwłaszcza Andocides, Antyfon, Platon oraz anonimowego autora znanego jako Pseudo-Ksenofont lub „Stary Oligarcha ”) Oraz prace Arystotelesa analizujące życie polityczne Ateńczyków i Greków (Polityka i konstytucja Ateńczyków, ta ostatnia prawdopodobnie, ale nie na pewno skomponowana przez Arystotelesa). Oprócz odniesień do starszych (ale już nieistniejących) dzieł znalezionych u tak późnych autorytetów, jak Plutarch czy komentatorzy hellenistyczni i bizantyjscy, posiadamy również znaczną liczbę dekretów z V wieku (psephismata) uchwalonych w głosowaniu na ateńskim zgromadzeniu. Ateńczycy często zapisywali te pomiary na kamiennych filarach (stelai), a fragmenty wielu z tych dekretów (i innych zapisanych dokumentów) przetrwały do obecnego wieku.
Plutarch skomponował swoją biografię Peryklesa (i te jego współcześni Temistoklesowi, Aristeidesowi, Cimonowi, Niciasowi i Alcibiades) między ok. 90 i 120 po Chr. Biograf został więc usunięty ze swego V wieku pne. poddanych przez ponad pięć wieków. Anegdotyczny styl i cel Plutarcha – raczej rzucić światło na bohaterów jego poddanych niż ich kariery polityczne – utrudniają historykowi wykorzystanie jego pracy z pewnością siebie. Niemniej jednak Plutarch miał dostęp do utraconych dla nas współczesnych źródeł z V wieku, a każda próba rozwinięcia ateńskiego życia lub zrozumienia ateńskiej polityki w epoce Peryklesa musi polegać w dużym stopniu (jeśli często z trudem) na jego pracach biograficznych.