Wounded Knee, położone w rezerwacie Indian Pine Ridge w południowo-zachodniej Dakocie Południowej, było miejscem dwóch konfliktów między Indianami północnoamerykańskimi a przedstawicielami rządu USA. W wyniku masakry w 1890 r. Zginęło około 150 rdzennych Amerykanów, co było ostatecznym starciem pomiędzy wojskami federalnymi a Siouxami. W 1973 r. Członkowie Ruchu Indian Amerykańskich okupowali Wounded Knee przez 71 dni, aby protestować przeciwko warunkom w rezerwacie.
Wounded Knee: Ghost Dance and Sitting Bull
W 1890 roku rząd Stanów Zjednoczonych martwił się rosnącym wpływem duchowego ruchu Tańca Duchów w Pine Ridge, który nauczał, że Indianie zostali pokonani i zamknięci w rezerwatach, ponieważ rozgniewali bogów, odrzucając swoje tradycyjne zwyczaje. Wielu Sioux wierzyło, że gdyby praktykowali taniec duchów i odrzucali zwyczaje białego człowieka, bogowie stworzyliby świat na nowo i zniszczyliby wszystkich niewierzących, w tym nie-Indian. 15 grudnia 1890 roku policja rezerwatu próbowała aresztować Siedzącego Bulla, słynnego szefa Siouxów, którego błędnie uważali za tancerza-widmo, i zabiła go w trakcie, zwiększając napięcie w Pine Ridge.
Ranny Kolano: wybucha konflikt
29 grudnia 7. Kawaleria Armii Stanów Zjednoczonych otoczyła grupę Ghost Dancers pod Big Foot, wodzem Lakota Sioux, w pobliżu Wounded Knee Creek i zażądała oddania broni. W tym czasie wybuchła bójka między Hindusem a żołnierzem USA i padł strzał, chociaż nie jest jasne, z której strony. Nastąpiła brutalna masakra, podczas której szacuje się, że zginęło 150 Indian (niektórzy historycy podają tę liczbę dwukrotnie więcej), z czego prawie połowa to kobiety i dzieci. Kawaleria straciła 25 ludzi.
Konflikt w Wounded Knee początkowo nazywano bitwą, ale w rzeczywistości była to tragiczna i możliwa do uniknięcia masakra. Jest mało prawdopodobne, aby grupa Big Foot, otoczona ciężko uzbrojonymi żołnierzami, celowo rozpoczęła walkę. Niektórzy historycy spekulują, że żołnierze 7. Kawalerii celowo mścili się za klęskę pułku pod Little Bighorn w 1876 roku. Niezależnie od motywów masakra zakończyła ruch tańca duchów i była ostatnią poważną konfrontacją w śmiertelnej wojnie Ameryki z Indianami z równin.
Wounded Knee: amerykańscy aktywiści organizują się
American Indian Movement (AIM) został założony w 1968 roku w celu powstrzymania policyjnego nękania Indian w rejonie Minneapolis. Pożyczając pewną taktykę od antywojennych demonstrantów studenckich tamtej epoki, AIM szybko zyskał rozgłos w kraju dzięki swoim ekstrawaganckim protestom. Jednak wielu przywódców głównego nurtu indyjskich potępiło grupę zdominowaną przez młodzież jako zbyt radykalną.
W 1972 roku frakcja członków AIM kierowana przez Dennisa Banksa i Leonarda Peltiera starała się zlikwidować podział, tworząc sojusze z tradycyjnymi starszymi plemiennymi. na rezerwacje. Największy sukces odnieśli w rezerwacie Pine Ridge w Południowej Dakocie, po tym, jak grupa młodych białych zamordowała Siuksa o imieniu Yellow Thunder. Chociaż napastnicy Yellow Thunder otrzymali tylko sześć lat więzienia, było to powszechnie postrzegane jako zwycięstwo przez miejscowych Siouxów przyzwyczajonych do niesprawiedliwego traktowania przez często rasistowski anglojęzyczny system sądowniczy. Bardzo widoczna kampania reklamowa AIM dotycząca sprawy zyskała znaczną uznanie za werdykt, zdobywając organizację wiele szacunku w rezerwacie.
Wounded Knee: Siege siege
Jednak rosnący prestiż i wpływy AIM zagroziły konserwatywnemu przewodniczącemu plemienia Sioux, Dickowi Wilsonowi. Kiedy Wilson dowiedział się o planowanym proteście AIM przeciwko jego administracji w Pine Ridge, wycofał się do siedziby plemienia, gdzie znajdował się pod ochroną marszałków federalnych i policji Biura ds. Indian. Zamiast konfrontować się z policją w Pine Ridge, około 200 członków AIM i ich zwolenników zdecydowało się zająć symbolicznie znaczącą wioskę Wounded Knee, miejsce masakry w 1890 roku. Wilson, przy wsparciu rządu federalnego, odpowiedział, oblegając Wounded Knee.
Podczas 71 dni oblężenia, które rozpoczęło się 27 lutego 1973 r., Funkcjonariusze federalni i członkowie AIM wymieniali strzały prawie co noc. Dokonano setek aresztowań, dwóch rdzennych Amerykanów zginęło, a marszałek federalny został trwale sparaliżowany od kuli. Liderzy AIM ostatecznie poddali się 8 maja po osiągnięciu wynegocjowanego porozumienia. W kolejnym procesie sędzia zarządził ich uniewinnienie z powodu dowodów, że FBI manipulowało kluczowymi świadkami. Firma AIM odniosła zwycięstwo i odniosła sukces, rzucając narodowe światło na problemy współczesnych rdzennych Amerykanów.
Wounded Knee: Trouble w Pine Ridge
Po oblężeniu kłopoty w Wounded Knee nie ustały.W rezerwacie Pine Ridge wybuchła wirtualna wojna domowa, w wyniku której po serii pobić, strzelanin i morderstw zginęło ponad 100 Indian. Kiedy dwóch agentów FBI zginęło w strzelaninie w 1975 roku, agencja dokonała nalotu na rezerwat i aresztowała przywódcę AIM Leonarda Peltiera za zbrodnię. Rozprawa FBI w połączeniu z ekscesami AIM zakończyła jego wpływ na Pine Ridge. W 1977 roku Peltier został skazany za zabicie dwóch agentów FBI i skazany na dożywocie. Do dziś zwolennicy Peltiera nadal utrzymują jego niewinność i domagają się dla niego prezydenckiego ułaskawienia.