Tytan, w mitologii greckiej, każde z dzieci Urana (Nieba) i Gai (Ziemi) oraz ich potomkowie. Według Teogonii Hezjoda było 12 oryginalnych tytanów: bracia Oceanus, Coeus, Crius, Hyperion, Iapetus i Cronus oraz siostry Thea, Rhea, Themis, Mnemosyne, Phoebe i Tethys. Za namową Gai Tytani zbuntowali się przeciwko swojemu ojcu, który zamknął ich w podziemnym świecie (Tartarze). Pod przywództwem Kronosa obalili Urana i ustanowili Kronosa jako swojego władcę. Jednak jeden z synów Kronusa, Zeus, zbuntował się przeciwko swojemu ojcu i wtedy doszło między nimi do walki, w której większość tytanów stanęła po stronie Kronosa. Zeus i jego bracia i siostry ostatecznie pokonali Tytanów po 10 latach zaciętych bitew (Titanomachia). Tytani zostali następnie zrzuceni w dół przez Zeusa i uwięzieni w jamie pod Tartarem.
Hesiods Works and Days zachowuje ideę Tytanów jako złotej rasy, szczęśliwe i długowieczne. Pojęcie to rozwinęło się dalej za czasów Rzymian – którzy utożsamiali Kronosa z Saturnem – w złoty wiek pokoju i dobrobytu.