Friedman był krytykowany za jego niezłomne poparcie wojny w Iraku i nieuregulowanego handlu oraz jego wczesne poparcie dla saudyjskiego królewskiego księcia Mohammeda bin Salmana.
AadhaarEdit
Friedman publicznie wyraził swoje poparcie dla indyjskiego programu Unique Identification opartego na danych biometrycznych. Zapytany o obawy dotyczące prywatności zgłaszane przez program UID w Indiach, powiedział
Jestem wielkim entuzjastą platformy UID. Czuję, że będzie to platforma dla innowacji. Społeczeństwa potrzebują tych platform, w których ludzie są zintegrowani z zaufanym identyfikatorem. Myślę, że obawy o prywatność są fałszywe. Platforma nie przechowuje niczego o Tobie poza danymi biometrycznymi. Nie śledzi Cię. Facebook śledzi cię dziś znacznie częściej. Jeśli martwisz się o prywatność, nie powinieneś używać Google, Facebooka, Twittera ani żadnej z tych rzeczy. Śledzą cię o wiele bardziej niż rząd Indii. Co gorsza, sprzedają to dla zysku. Myślę więc, że obawa o prywatność jest fałszywa.
GlobalizacjaEdit
Friedman i sekretarz stanu USA John Kerry na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos , 17 stycznia 2017 r.
Friedman po raz pierwszy omówił swoje poglądy na temat globalizacji w książce The Lexus and the Olive Tree (1999). W 2004 r. Wizyty w Bangalore w Indiach i Dalian w Chinach skłoniły Friedmana do napisania dalszej analizy pt. „Świat jest płaski” (2005). Książka znajdowała się na liście bestsellerów New York Times od jej publikacji z kwietnia 2005 r. Do maja 2007 r.
Friedman uważa, że poszczególne kraje muszą poświęcić pewien stopień suwerenności gospodarczej na rzecz instytucji globalnych (takich jak rynki kapitałowe i międzynarodowe korporacje ), sytuację, którą nazwał „złotym kaftanem bezpieczeństwa”.
Wyraził również zaniepokojenie „brakiem niezależności energetycznej Stanów Zjednoczonych”. Stwierdził: „Pierwsza zasada dotycząca ropy naftowej – uzależnieni nigdy nie mówią prawdy do ich popychaczy. Jesteśmy uzależnieni, producenci ropy popychają nas – „nigdy nie prowadziliśmy szczerej rozmowy z Saudyjczykami”.
W 2007 roku Friedman uważał amerykańskie przepisy imigracyjne za zbyt restrykcyjne i szkodliwe dla amerykańskiej produkcji gospodarczej: „To czysty idiotyzm, że Kongres nie otworzy naszych granic – tak szeroko, jak to tylko możliwe – aby przyciągnąć i utrzymać światowe wybory intelektualne z pierwszej rundy w czasach, gdy każdy ma coraz więcej tych samych narzędzi innowacyjnych, a kluczowym wyróżnikiem są ludzkie talenty . ”
Po wizycie w San Ysidro Port of Entry w San Diego w Kalifornii na początku kwietnia 2019 roku Friedman napisał:„ Cały dzień dał mi większą niż kiedykolwiek pewność, że mamy prawdziwy kryzys imigracyjny i rozwiązaniem jest wysoki mur z dużą bramą – ale inteligentną bramą. ”
TerrorismEdit
Po atakach z 11 września 2001 roku, prace Friedmana skupiały się bardziej na zagrożeniu terroryzmem i na Bliskim Wschodzie. W 2002 r. Otrzymał Nagrodę Pulitzera za komentarz „za przejrzystość wizji, opartą na obszernych raportach, w komentowaniu światowego wpływu zagrożenia terrorystycznego”. Kolumny te zostały zebrane i opublikowane w książce Longitudes and Attitudes. Przez jakiś czas jego reportaże na tematy po 11 września doprowadziły go do odejścia od swoich wcześniejszych zainteresowań postępem technologicznym i globalizacją, aż zaczął badać The World Is Flat.
Po 7 lipca w Londynie Friedman wezwał Departament Stanu USA do „rzucenia światła na mowę nienawiści, gdziekolwiek się ona pojawia” i do stworzenia kwartalnego „Raportu o wojnie idei”, który skupiałby się na przywódcach religijnych i pisarzach, którzy podżegają do przemocy wobec innych ”. Friedman powiedział, że rządowe monitorowanie przemówień powinno wykraczać poza tych, którzy faktycznie opowiadają się za przemocą, i obejmować także tych, których były rzecznik Departamentu Stanu Jamie Rubin nazywa „twórcami wymówek”. W swoim felietonie z 22 lipca Friedman pisał przeciwko „wymówkom” terrorystów lub apologetów, którzy obwiniają swoje działania o wpływy lub naciski osób trzecich. „Po każdym większym incydencie terrorystycznym twórcy wymówek wychodzą, aby nam powiedzieć … dlaczego terroryści działali. Ci twórcy wymówek są tylko o jeden stopień mniej nikczemni niż terroryści, a także zasługują na ujawnienie. Kiedy żyjesz w otwartym społeczeństwie, takim jak Londyn, gdzie każdy, kto ma skargę, może opublikować artykuł, ubiegać się o urząd lub rozpocząć ruch polityczny, pogląd, że wysadzenie w powietrze autobusu niewinnych cywilów w odpowiedzi na Irak jest w jakiś sposób „zrozumiały”, jest oburzający. bunt i terroryzm – powiedział Rubin – a otwarte społeczeństwo musi zachować między nimi czysty mur.„W ramach odpowiedzi na tę kolumnę redaktorzy FAIR zachęcali swoich czytelników do skontaktowania się z Friedmanem i poinformowania go, że„ przeciwnicy wojny w Iraku nie zasługują na umieszczenie na rządowej czarnej liście – nawet jeśli sprzeciwiają się wojnie, ponieważ w nią wierzą zachęca do terroryzmu ”.
Kosowo WarEdit
Podczas bombardowania Jugosławii przez NATO w 1999 r. Friedman napisał w The New York Times 23 kwietnia 1999 r .:„ Czy nam się to podoba, czy nie, są w stanie wojny z serbskim narodem (Serbowie z pewnością tak uważają), a stawka musi być bardzo jasna: co tydzień niszczycie Kosowo to kolejna dekada, będziemy cofać twój kraj, miażdżąc cię w proch. Chcesz 1950? Możemy zrobić 1950. Chcesz 1389? My też możemy zrobić 1389. „Friedman wezwał Stany Zjednoczone do zniszczenia” w Belgradzie: każdej sieci energetycznej, wodociągu, drogi mostowej „, aneksu Albanii i Macedonii jako” USA protektoraty ”,„ okupują Bałkany od lat ”i„ pięć wojny mają szansę ”.
Uczciwość i dokładność w raportowaniu (FAIR) określiła uwagi Friedmana jako„ podżeganie do wojny ”i„ surową nienawiść do rasy i agitacja zbrodnia wojenna ”. Steve Chapman, krytycznie nastawiony do reakcji podjętej przez NATO, określił Friedmana jako „najbardziej zagorzałego zwolennika wojny powietrznej” i ironicznie zapytał w Chicago Tribune: „Po co zatrzymać się w 1389? Dlaczego nie wskrzesić pomysłu, zaproponowanego, ale nigdy nie przyjętego w Wietnamu, zbombardowania wroga aż do epoki kamienia łupanego? Norman Solomon zapewnił w 2007 r., Że w artykule Friedmana „można dostrzec ton sadyzmu”.
IraqEdit
Friedman poparł inwazję Iraku w 2003 r., Pisząc, że ustanowienie demokratyczne państwo na Bliskim Wschodzie zmusiłoby inne kraje regionu do liberalizacji i modernizacji. W swoim felietonie dla The Wall Street Journal z 9 lutego 2003 r. Friedman wskazał również na brak zgodności z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczącą Iraku. ” s broń masowego rażenia:
Stanowisko Francji jest całkowicie niespójne. Jak mówi pan de Villepin, kontrole jeszcze się nie powiodły, ponieważ Saddam nie w pełni współpracował, a zatem powinniśmy potroić liczbę inspektorów. Ale inspekcje zawiodły nie z powodu braku inspektorów. Jak Francuzi wiedzą, poniosły porażkę z powodu braku zgodności ze strony Saddama. Sposób, w jaki można uzyskać tę zgodność od zbira takiego jak Saddam, to nie potrojenie inspektorów, ale potrojenie groźby, że jeśli stanie w obliczu wojny zatwierdzonej przez ONZ.
Po inwazji Friedman wyraził zaniepokojenie z powodu prowadzenia wojny po inwazji przez Georgea W. . Administracja Busha. Niemniej jednak, aż do jego artykułu z 4 sierpnia 2006 r. (Patrz poniżej), jego felietony pozostawały pełne nadziei na możliwość pozytywnego zakończenia konfliktu w Iraku (chociaż jego optymizm wydawał się stale malał w miarę trwania konfliktu). Friedman zbeształ Georgeowi W. Bushowi i Tonyemu Blairowi za „przesadzenie” z dowodami i wyraźnie stwierdzili, że przekształcenie Iraku w demokrację „byłoby ogromnym przedsięwzięciem i być może niemożliwym, biorąc pod uwagę„ burzliwą historię ”Iraku. W styczniu 2004 r. Brał udział w forum na Slate zatytułowanym „Liberal Hawks Reconsider the Iraq War”, na którym odrzuca uzasadnienie wojny oparte na nieprzestrzeganiu przez Irak rezolucji ONZ:
Właściwym powodem tej wojny… było obalenie reżimu Saddama i partnerstwo z Irakijczykami, aby spróbować wdrożyć zalecenia Arabskiego Raportu o Rozwoju Społecznym w sercu świata arabskiego W raporcie tym stwierdzono, że świat arabski spada z globu z powodu braku wolności, wzmocnienia pozycji kobiet i nowoczesnej edukacji. Właściwym powodem tej wojny było partnerstwo z arabskimi umiarkowanymi w długoterminowej strategii dehumiliation i redignifikacji.
W swoim felietonie z 29 września 2005 r. w The New York Times Friedman rozważał pomysł wsparcia Kurdów i szyitów w wojnie domowej przeciwko sunnitom: „Jeśli oni nie wygrają”, powinniśmy uzbroić szyitów i Kurdów i zostawić sunnitom z Iraku żniwa wiatr. ”
Krytycy stanowiska Friedmana w sprawie wojny w Iraku zwracają uwagę na jego powtarzające się twierdzenie, że„ następne sześć miesięcy ”okaże się krytyczne dla określenia wyniku konfliktu. Badanie przeprowadzone przez Fairness and Accuracy in Reporting z maja 2006 r. Przytoczyło 14 przykładów deklaracji Friedmana „następnych kilku miesięcy” lub „sześciu miesięcy” jako decydującego lub krytycznego okresu, datowanych na listopad 2003 r., Określając je jako „długą serię podobne daty „ zrób albo zgiń , które nigdy nie wydają się być bliższe „.
Bloger Atrios ukuł neologizm” Jednostka Friedmana „, aby odnieść się do tej jednostki czasu w odniesieniu do Iraku, zwracając uwagę na jej użycie jako rzekomo krytyczne okno możliwości.
W wywiadzie telewizyjnym na żywo, wyemitowanym 11 czerwca 2006 r. w CNN, Howard Kurtz zapytał Friedmana o koncepcję: „Teraz chcę zrozumieć, jak działa umysł felietonisty, gdy zajmujecie stanowisko, ponieważ byli ostatnio zbesztani za pisanie kilkakrotnie przy różnych okazjach „następne sześć miesięcy ma kluczowe znaczenie w Iraku”. „Friedman odpowiedział:„ Faktem jest, że wynik jest niejasny, co znalazłem w mojej kolumnie. I nadal będę się zastanawiać. ”Odpowiadając na sugestie Stephena Colberta, Friedman powiedział w 2007 roku:„ Skończyło nam się sześć miesięcy. Naprawdę czas wyznaczyć termin ”.
EnvironmentEdit
Irańska wielka słabość może być jego ropą, autor: Thomas Friedman, kwestionuje i debatuje konflikty dotyczące ropy naftowej. Friedman stwierdza: „Najlepszym narzędziem, jakie mamy, by ograniczyć wpływ Iranu, nie jest powstrzymywanie czy zaangażowanie, ale obniżenie ceny ropy w perspektywie długoterminowej dzięki ochronie i strategii alternatywnych źródeł energii. „Wykorzystajmy uzależnienie Iranu od ropy naftowej, kończąc nasze”.
W Hot, Flat, and Crowded mówi, że „każda firma samochodowa, która otrzymuje pieniądze podatników, musi przedstawić plan przekształcenia każdego pojazdu w jego flota na hybrydowy silnik elektryczny z możliwością zasilania paliwem elastycznym, dzięki czemu cała flota może być zasilana etanolem celulozowym nowej generacji ”.
W wywiadzie dla Fresh Dialogues Friedman opisał swoje motywy napisania książki: Martwię się o Amerykę… Popyt na czystą energię, czyste paliwo i efektywność energetyczną wyraźnie eksploduje; to będzie następny wielki światowy przemysł. Wiem o tym z całą pewnością, że siedzę tutaj w De Anza College i rozmawiam z tobą. Będąc wielkimi w następnej wielkiej sprawie, „pozostaniemy postrzegani przez resztę świata jako pracujący nad najważniejszym problemem na świecie”.
Niektórzy krytycy środowiskowi Friedmana kwestionują jego poparcie dla Wciąż nierozwinięta technologia ograniczania zanieczyszczenia węglem („czysty węgiel”) i wydobycie węgla jako symbol mniej niż „zielonego” zaangażowania Friedmana w odnawialne źródła energii. Chociaż Friedman popiera eliminację energii opartej na węglu, uważa, że poprawa technologii węglowej jest konieczna w perspektywie krótkoterminowej.
IsraelEdit
Friedman był krytykowany przez organizacje takie jak Fairness and Accuracy in Zgłaszając, że bronił izraelskich nalotów w Libanie jako formę „edukacji przeciwników„ Izraela ”; według FAIR Friedman wyraźnie popierał terroryzm Izraela przeciwko Libańczykom i Palestyńczykom. Dziennikarz Glenn Greenwald i profesor Noam Chomsky również oskarżyli Friedmana o popieranie i zachęcanie do terroryzmu przez siły izraelskie.
Reporter polityczny Belen Fernandez ostro krytykuje komentarz Friedmana dotyczący Izraela. Wśród innych uwag, Fernandez wyróżnia sugestię Friedmana, że siły izraelskie nie były świadome, że ich sojusznicze milicje libańskie dokonały masakry Sabra i Shatila pod ich strażą, zaprzeczając ocenom innych dziennikarzy i obserwatorów; jego zachęcanie do użycia silnej broni przez izraelska armia przeciwko Palestyńczykom; i jego sprzeciw wobec osadnictwa wyłącznie z tego powodu, że przynoszą one skutki odwrotne do zamierzonych, a nie dlatego, że naruszają prawo międzynarodowe lub powodują cierpienie Palestyńczyków. Fernandez sugeruje, że Friedman najbardziej martwi się o pomyślne utrzymanie żydowskiej etnokracji Izraela aktywnie przeciwstawiając się systemowi demokracji opartemu na zasadzie „jednego człowieka i jednego głosu”.
Friedman również spotkał się z krytyką ze strony zwolenników Izraela. W artykule Yitzhak Benhorin skrytykował rzekomą sugestię Friedmana, że Izrael zrzekł się terytoriów, które okupował podczas wojny na Bliskim Wschodzie w 1967 roku.
Friedman wywołał krytykę za napisanie, że kongresowe owacje dla izraelskiego premiera Benjamina Netanjahu były „kupione i opłacone przez lobby izraelskie.” List od Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego sprzeciwił się, że „Badania opinii publicznej konsekwentnie pokazują wysoki poziom amerykańskiego … poparcia i identyfikacji z Izraelem. Oznacza to, że wybrani przedstawiciele narodu w pełni odzwierciedlają wolę wyborców ”. Friedman odpowiedział na krytykę, pisząc: „Patrząc z perspektywy czasu, prawdopodobnie powinienem był użyć bardziej precyzyjnego terminu, na przykład„ opracowany ”przez lobby izraelskie – terminu, który nie sugeruje wielkich teorii spiskowych, których nie zgadzam się.
Friedman pochwalił historyczne porozumienie pokojowe między Izraelem a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, w którym pośredniczył Trump, jako „dokładnie to, co Trump powiedział w swoim tweecie:„ OGROMNY przełom ”.
ChinaEdit
We wrześniu 2009 roku Friedman napisał artykuł, w którym chwalił jednopartyjną autokrację Chin, mówiąc, że „kierowała nią rozsądnie oświecona grupa ludzi” oraz że przywódcy Chin „podwyższają ceny benzyny” i „wyprzedzają nas w samochodach elektrycznych, energii słonecznej, efektywności energetycznej, bateriach, energii jądrowej i energii wiatrowej.„Artykuł został z kolei poddany krytycznej analizie: Matt Lewis, który napisał, że„ pozorne życzenie Friedmana na „łagodnego” dyktatora jest utopią, ponieważ ignoruje ostrzeżenie Lorda Actona, że „władza absolutna korumpuje absolutnie”. William Easterly, który cytuje twierdzenia o jednopartyjnej autokracji Friedmana jako część swojej pracy naukowej, w której stwierdził, że „formalna teoria i dowody nie dają żadnych podstaw, aby wierzyć w dobroczynną historię autokratyczną” i że „ekonomiści powinni zachować ich tradycyjny sceptycyzm wobec historii, które mają niewiele dobrej teorii lub wiedzy empirycznej ”. Jednak w artykule NYT z lipca 2012 roku napisał również, że obecni przywódcy Chin nie wykorzystali swojego gwałtownego wzrostu gospodarczego do wprowadzenia stopniowych reform politycznych i że „Korupcja jest tak zła jak zawsze, zinstytucjonalizowana przejrzystość i praworządność pozostają słaba i zgodna polityka nie istnieje ”. Na pytanie, czy podczas wywiadu w ramach Fresh Dialogues, Friedman zapytał, czy „zazdrościł Chinom”, odpowiedział: „Wykrywasz zazdrość kogoś, kto chce, aby jego własny rząd działał demokratycznie z taką samą skutecznością, jaką mogą robić Chiny w sposób autokratyczny”. Podobnie, w wywiadzie dla BBC z 2011 roku, Friedman mówi, że chce, aby jego dzieci żyły w świecie, w którym „istnieje” silna Ameryka, równoważąca silne i kwitnące Chiny, a nie taki, w którym są silne i wschodzące Chiny i Ameryka, jest niepewna, słaba i niezdolna do projekcji władzy w sposób ekonomiczny i militarny, jak to miało miejsce w przeszłości. ”
Prace Friedmana są popularne w Chinach. Jego książka The World is Flat była bestsellerem w kraju, chociaż krytyka Chin w książce została usunięta, gdy została opublikowana w tym kraju. Przetłumaczona wersja jego artykułu z The New York Times „China Needs Its Own Dream” została uznana za spopularyzowanie wyrażenia „chiński sen” w Chinach, które zostało później przyjęte jako slogan przez Xi Jinpinga. Friedman w czasopiśmie Foreign Policy przypisała to sformułowanie Peggy Liu i jej środowiskowej organizacji pozarządowej JUCCCE.
We wrześniu 2020 roku Friedman powiedział CNBC, że „Trump nie jest amerykańskim prezydentem, na który według mnie Ameryka zasługuje. Ale na pewno jest amerykańskim prezydentem, na który zasłużyły Chiny. Musieliśmy mieć prezydenta, który miał rozpocząć grę z Chinami. A Trump to zrobił, z większą twardością i twardością niż którykolwiek z jego poprzedników. za to. ”
IranEdit
Jako porozumienie nuklearne z Iranem osiągnięte między Iranem a grupą światowych mocarstw (P5 + 1). W wywiadzie dla Friedmana wspomniał, że „Nasze spojrzenie na Bliski Wschód jest głęboko ubarwione przez Izrael, Arabię Saudyjską i Turcję i wszystkie one mają swoje własne interesy. 15 z 19 porywaczy na 911 pochodziło z Arabii Saudyjskiej, żaden z Iranu! Irańczycy mieli spontaniczną demonstrację poparcia dla Amerykanów w dniu 911. „Dodał:” To, co uderza cię najbardziej w Iranie (w porównaniu z Arabią Saudyjską), to fakt, że Iran ma prawdziwą politykę … Kraj liczący 85 milionów ludzi, wspaniała cywilizacja, wielu wykształconych mężczyźni i kobiety, jeśli chcą dostać bombę, to ją dostaną. Pokazali, że mogą to zrobić pod najbardziej surowymi sankcjami … Pokaż mi, gdzie Irańczycy zachowywali się lekkomyślnie. To są ci, którzy przeżyli.
Radykalny centryzmEdit
W latach 2010-tych Friedman napisał kilka felietonów popierających politykę radykalnego centryzmu. W jednej stwierdził, że jeśli „radykalne centrum chce być wzmocniona, nie może „po prostu jęczeć. Potrzebuje własnego ruchu oddolnego”. W innym felietonie Friedman promował organizację Americans Elect, która próbowała wystawić radykalno-centrowego kandydata na wybory prezydenckie w USA w 2012 roku. Ta kolumna potępiła „dwupartyjny duopol, który zdominował amerykańskie życie polityczne”. Radykalno-centrowe kolumny Friedmana spotkały się z dużą ilością krytyki, zwłaszcza ze strony liberałów.