ManagementEdit
Teoria oczekiwań Victora Vrooma jest jedną z takich teorii zarządzania skoncentrowaną na motywacji. Według Holdford i Lovelace-Elmore (2001, s. 8), Vroom twierdzi, że „intensywność pracy zależy od przekonania, że wysiłek danej osoby przyniesie pożądany rezultat”.
Aby wzmocnić powiązanie między wynikami a wynikami, menedżerowie powinni stosować systemy wiążące nagrody bardzo blisko wydajności. Menedżerowie muszą również upewnić się, że przyznane nagrody są zasłużone i pożądane przez odbiorców. Aby poprawić związek między wysiłkiem a wydajnością, menedżerowie powinni zaangażować się w szkolenia, aby poprawić swoje możliwości i wzmocnić przekonanie, że dodatkowy wysiłek faktycznie doprowadzi do lepszych wyników.
– Podkreśla własny interes w dostosowaniu wynagradzanie potrzebami pracowników.
– Podkreśla powiązania między oczekiwanymi zachowaniami, nagrodami i celami organizacyjnymi.
Teoria oczekiwań, choć dobrze znana w literaturze dotyczącej motywacji do pracy, nie jest tak znana naukowcom lub praktyków spoza tej dziedziny.
Użytkownicy komputerówEdytuj
Lori Baker-Eveleth i Robert Stone z University of Idaho w 2008 roku przeprowadzili badanie empiryczne na 154 wykładowcach „reakcjach na użycie nowych oprogramowanie. Stwierdzono, że łatwość obsługi systemu wpływa zarówno na poczucie własnej skuteczności (pewność siebie), jak i przewidywaną użyteczność. To z kolei wpłynęło na decyzję lub przewidywaną decyzję o użyciu oprogramowania.
Poczucie własnej skuteczności i oczekiwane wyniki wpływają na emocje i zachowanie osoby oddzielnie:
– Poczucie własnej skuteczności to przekonanie, że dana osoba posiada umiejętności i zdolności, aby z powodzeniem coś osiągnąć.
– Oczekiwanie na wynik to przekonanie, że kiedy osoba wykonuje zadanie, osiąga się pożądany rezultat.
Poczucie własnej skuteczności ma bezpośredni wpływ na oczekiwane rezultaty i ma większy wpływ niż oczekiwany wynik. Pracownicy zaakceptują technologię, jeśli uznają, że jest ona dla nich korzystna. Jeśli pracownik jest zobowiązany do korzystania z technologii, pracownicy będą z niej korzystać, ale mogą czuć, że jest to nieprzydatne. Z drugiej strony, gdy pracownik jest nie jest do tego upoważniony, na pracownika mogą mieć wpływ te inne czynniki (wiara w siebie i pewność wyniku), z których należy korzystać.
Teoria własnej skuteczności może być zastosowana do przewidywania i postrzegania przekonanie o używaniu komputera (Bandura, 1986; Bates & Khasawneh, 2007). Teoria ta wiąże stan poznawczy jednostki z efektywnymi wynikami behawioralnymi (Staples, Hulland, & Higgins, 1998).
Inne konstrukcje teorii poczucia skuteczności które mają wpływ na postawy i zamiary do wykonania to:
– przeszłe doświadczenia lub opanowanie zadania;
– zastępcze doświadczenie w wykonywaniu zadania;
– emocjonalne lub fizjologiczne podniecenie dotyczące zadania;
– i społeczne przekonanie do wykonania zadania.
Modele efektów oczekiwań nauczycielaEdytuj
Jere Brophy i Thomas Good przedstawili kompleksowy model jak oczekiwania nauczycieli mogą wpłynąć na osiągnięcia dzieci. Ich model zakłada, że oczekiwania nauczycieli „pośrednio wpływają na osiągnięcia dzieci:„ oczekiwania nauczycieli mogą również wpływać pośrednio na wyniki uczniów, prowadząc do zróżnicowanego traktowania uczniów przez nauczycieli, co wpłynęłoby na postawy, oczekiwania i zachowanie uczniów ”(Brophy, 1983, s. 639 ). Model zawiera następującą sekwencję. Nauczyciele mają zróżnicowane oczekiwania wobec uczniów na początku roku szkolnego. Na podstawie tych oczekiwań zachowują się inaczej wobec różnych uczniów, w wyniku czego uczniowie zaczynają rozumieć, czego oczekuje od nich nauczyciel. Jeśli uczniowie zaakceptują oczekiwania i zachowanie nauczycieli wobec nich, będą bardziej prawdopodobne, że będą działać w sposób, który potwierdzi początkowe oczekiwania nauczyciela. Proces ten ostatecznie wpłynie na osiągnięcia uczniów, tak aby potwierdziły się początkowe oczekiwania nauczycieli.
Omawiając prace związane z tym modelem, Brophy (1983) poczynił kilka ważnych obserwacji na temat efektów oczekiwań nauczycieli. Przede wszystkim argumentował że większość przekonań, jakie nauczyciele mają na temat ucznia, jest trafna, a zatem ich oczekiwania zwykle odzwierciedlają rzeczywisty poziom wyników uczniów. W rezultacie Brophy stwierdził, że samospełniające się efekty przepowiedni mają stosunkowo słaby wpływ na osiągnięcia uczniów, zmieniając osiągnięcia o 5% do 10%, chociaż zauważył, że takie efekty zwykle są raczej negatywnymi efektami oczekiwań niż pozytywnymi. Po drugie, wskazał, że różne sytuacyjne i indywidualne czynniki różnicujące wpływają na stopień, w jakim oczekiwania nauczycieli będą działały jako samospełniające się proroctwa. Na przykład Brophy stwierdził, że efekty oczekiwania mogą być większe we wczesnych klasach podstawowych, ponieważ nauczyciele mają wtedy więcej interakcji z uczniami w cztery oczy, gdy próbują uspołecznić dzieci w roli uczniów.W klasach ponadpodstawowych stosuje się więcej metod nauczania całoklasowego, co może zminimalizować efekty oczekiwane. Niektóre dowody potwierdzają to twierdzenie; Efekty oczekiwań w badaniu Rosenthala i Jacobsona (1968) były najsilniejsze we wcześniejszych klasach. Metaanaliza Raudenbusha (1984) wyników różnych badań nad oczekiwaniami nauczycieli, w których oczekiwania były indukowane przez podawanie nauczycielom sztucznych informacji o inteligencji dzieci wykazali, że efekty związane z oczekiwaniami były silniejsze w klasach 1 i 2 niż w klasach od 3 do 6, zwłaszcza gdy informacje zostały przekazane nauczycielom w ciągu pierwszych kilku tygodni w szkole. Te ustalenia są szczególnie istotne, ponieważ pokazują pewną formę teorii oczekiwań: jak nauczyciele mają określone oczekiwania wobec uczniów i jak inaczej traktują uczniów ze względu na te oczekiwania.