Teoria kontroli bramek w bólu przewlekłym

W związku z obserwacjami, które nasunęły pytania, we wczesnych latach sześćdziesiątych XX wieku opracowano nową teorię bólu, aby wyjaśnić klinicznie uznane znaczenie umysłu i mózgu w postrzeganie bólu. Nazywa się to teorią bólu kontroli bramek i została pierwotnie opracowana przez Ronalda Melzacka i Patricka Walla.

Chociaż teoria ta wyjaśnia zjawiska, które mają głównie charakter psychiczny – to znaczy sam ból, a także niektóre z psychologicznych czynników na nią wpływających – jej naukowe piękno polega na tym, że stanowi fizjologiczną podstawę złożonego zjawiska bólu. Odbywa się to poprzez badanie złożonej struktury układu nerwowego, na który składają się następujące dwie główne sekcje:

• Centralny układ nerwowy (rdzeń kręgowy i mózg)
• Obwodowy układ nerwowy (nerwy poza mózgiem i rdzeniem kręgowym, w tym nerwy rozgałęziające tułowia i kończyn, a także nerwy w odcinku lędźwiowym kręgosłupa)

W teorii sterowania bramą, Doświadczenie bólu zależy od złożonej interakcji tych dwóch systemów, ponieważ każdy z nich przetwarza sygnały bólu na swój własny sposób. Po urazie sygnały bólowe powstają w nerwach związanych z uszkodzoną tkanką i płyną wzdłuż nerwów obwodowych do rdzenia kręgowego i dalej do mózgu. Jak dotąd jest to z grubsza równoważne z teorią specyficzności bólu opisaną powyżej.

Jednak w teorii kontroli bramek, zanim dotrą one do mózgu, te komunikaty o bólu napotykają „bramy nerwowe „w rdzeniu kręgowym, które otwierają się lub zamykają w zależności od wielu czynników (prawdopodobnie włączając instrukcje pochodzące z mózgu). Kiedy wrota się otwierają, komunikaty o bólu „przedostają się” przez nie mniej lub bardziej, a ból może być intensywny. Kiedy bramy się zamykają, komunikaty o bólu nie docierają do mózgu i mogą nawet nie być odczuwane.

Chociaż nikt jeszcze nie rozumie szczegółów tego procesu ani jak go kontrolować, poniższe koncepcje mają pomóc wyjaśnij, dlaczego różne terapie są skuteczne i jak znaleźć rozwiązania na przewlekły ból pleców.

Obwodowy układ nerwowy

Nerwy czuciowe dostarczają informacji o bólu, upale, zimnie i innych zjawiskach czuciowych rdzeń kręgowy z różnych części ciała. Uważa się, że co najmniej dwa typy włókien nerwowych przenoszą większość sygnałów bólowych do rdzenia kręgowego:

• Włókna nerwowe A-delta, które przenoszą sygnały elektryczne do rdzenia kręgowego z prędkością około 40 mil na godzinę ( „pierwszy” lub „szybki” ból).
• Włókna C, które przenoszą sygnały elektryczne z prędkością około 3 mil na godzinę do rdzenia kręgowego („powolny” lub „ciągły ból”)

Dobry przykład tego, jak te praca odpowiednich włókien nerwowych polega na aktywacji włókien nerwowych A-delta, po której następuje aktywacja wolniejszych włókien C. Aktywacja innych typów włókien nerwowych może modyfikować lub blokować odczuwanie bólu.

Po uderzeniu w łokieć lub głowę pocieranie tego obszaru wydaje się przynosić ulgę. To aktywuje inne włókna nerwu czuciowego, które są nawet „szybsze” niż włókna A-delta, a włókna te wysyłają informacje o nacisku i dotyku, które docierają do rdzenia kręgowego i mózgu, aby zniwelować niektóre komunikaty bólowe przenoszone przez A-delta i C- włókna.

Działanie innych rodzajów włókien nerwowych pomaga wyjaśnić, dlaczego zabiegi takie jak masaż, ciepło lub zimno okłady, przezskórna stymulacja nerwów, a nawet akupunktura są często skuteczne w leczeniu bólu pleców. Zakończenia nerwowe z tyłu są przenoszone przez specjalne nerwy obwodowe najpierw do rdzenia kręgowego, a następnie do mózgu. Komunikaty te mogą zostać zastąpione innymi sygnałami w sposób opisany powyżej. Zabiegi takie jak masaż, ciepło, zimno, TNS (przezskórna stymulacja nerwów) lub akupunktura mogą zmienić komunikat o bólu ze względu na niektóre z tych różnic we włóknach nerwowych.

Te same zasady dotyczą bólu pleców. Zakończenia nerwowe, które wykrywają ból, są obecne w wielu strukturach pleców, w tym w mięśniach i więzadłach, dyskach, kręgach i stawach międzykręgowych. Kiedy jedna z tych części jest podrażniona, zaogniona lub mechanicznie niesprawna, informacja o bólu będzie przekazywana przez specjalne nerwy obwodowe do rdzenia kręgowego i do mózgu. Te komunikaty mogą zostać przesłonięte przez inne sygnały wytwarzane przez wymienione wcześniej sposoby leczenia.