Święto wiosny

Święto wiosny, oryginalne francuskie Le Sacre du printemps: tableaux de la Russie païenne en deux party, w całości po angielsku Święto wiosny: Zdjęcia z Pogańskiej Rosji w dwóch częściach, balet rosyjskiego kompozytora modernistycznego Igora Strawińskiego, którego premiera odbyła się w Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu 29 maja 1913 roku. Jest uważany za jeden z pierwszych przykładów modernizmu w muzyce i jest znany ze swojej brutalności, jego barbarzyńskie rytmy i dysonans. Jego występ otwierający był jedną z najbardziej skandalicznych premier w historii, a profesjonalni i oszuści publiczność kłócili się tak żwawo, że tancerze nie byli w stanie czerpać wskazówek z orkiestry. Święto wiosny wciąż wydaje się wielu współczesnym słuchaczom zaskakująco nowoczesne.

Utwór został zamówiony przez znanego impresariusza Ballets Russes, Sergea Diaghilev, który wcześniej wyprodukował The Firebird (1910) młodego kompozytora. i Pietruszka (1911). Strawiński opracował historię Święta wiosny, pierwotnie nazywaną Wielką Ofiarą, z pomocą artysty i mistyka Mikołaja Roericha, którego nazwisko pojawia się wraz z nazwiskiem kompozytora na stronie tytułowej najwcześniejszych publikacji partytury. Choreografię przedstawił Wasław Niżyński, a scenografię i kostiumy zaprojektował Roerich.

Podobnie jak wcześniejsze prace Strawińskiego dla Baletu Rosyjskiego, Święto wiosny zostało zainspirowane kulturą rosyjską, ale w przeciwieństwie do nich rzucił wyzwanie publiczności swoim chaotycznym perkusyjnym rozmachem.

Święto wiosny jest podzielone na dwie części części:

I. Pokłon Ziemi

• Wprowadzenie
• Wróżbici wiosny: tańce młodych dziewcząt
• Rytuał uprowadzenia
• Wiosenne rundy
• Rytuał Rywalizujące plemiona
• Procesja mędrca
• Mędrzec
• Taniec Ziemi

II. Ofiara

• Wprowadzenie
• Mistyczne kręgi młodych dziewcząt
• Gloryfikacja Wybrańców Jedna
• Ewokacja przodków
• Rytualna czynność przodków
• Sacrificial Dance (The Chosen One)

W połowie XX wieku Strawiński zrewidował orkiestrację do wykonania koncertowego i ta wersja partytury pozostaje wersją, która jest najczęściej wykonywane. Jednak w 1987 roku balet, który został po raz pierwszy pomyślany i wykonany, z oryginalną scenografią i kostiumami oraz choreografią Niżyńskiego (którą można było zobaczyć tylko w siedmiu przedstawieniach, zanim została zastąpiona przez nową choreografię Léonide Massine), został starannie zrekonstruowany i odtworzony. stworzony przez Joffrey Ballet. Stulecie premiery baletu skłoniło inne zespoły baletowe, zwłaszcza Maryjski w Sankt Petersburgu, do ożywienia dzieła w jego oryginalnej formie.