Świat ' s Najprostsze śniadanie, które ' jesteś prawdopodobnie zbyt przestraszony, by spróbować

Do Twojego typowego amerykańskiego jajka z bekonem nie ma zbyt wiele rzeczy o tamago gohan ma sens. Japońskie śniadanie to nic innego jak duże surowe jajko rozbijane na stosie gotowanego na parze ryżu. Jeśli masz ochotę na wyjątkowo luksusowy poranek, możesz skropić to połączenie sosem sojowym i / lub nakropić go koktajlem lub dwoma sezamem. Następnie pałeczkami energicznie zawijasz miksturę w pianę i pożerasz. Pierwszy raz o Tamago Gohan usłyszałem na studiach. Pracowałam w porze lunchu w barze sushi, gdzie na śniadanie dołączyłam do właściciela Tencho i mojej współpracowniczki, drobnej Japonki imieniem Shoko. Każdego ranka Shoko gotowała na wolnym ogniu zupę miso, myłam i gotowałam ryż, a Tencho kroił sashimi, a potem siedzieliśmy w słonecznym kącie restauracji, wiadomości NHK w telewizji, jedzenie przed nami . Unosiłam się nad swoją miską z zupą miso i pozwalałam parze pocałować moją skórę. Czułam, jak ciepły ryż uspokaja moje narzekanie. Wdychałabym zmysłowe plastry łososia, lucjanina i żółtaczki. Jako biały dzieciak, który dorastał we wschodniej Pensylwanii, zdrowo bałem się salmonelli. Moja babcia zdejmowała ze stołu sałatkę ziemniaczaną w chwili, gdy uderzył ją promień słońca. Tamago gohan trochę mnie zdenerwował (a gdzie był obowiązkowy produkt wieprzowy?). Widziałbym, jak mój szef pęka, porusza się i wdycha z nonszalancją związaną z nalewaniem płatków zbożowych. Czy ten mężczyzna potajemnie miał żołądek wyłożony żelazem? Zajęło Tencho kilka miesięcy szturchania, powtarzając: „Nie jesteś człowieku ”, zanim mogłem przyjąć miskę ryżu zwieńczoną drżącym, niegotowanym jajkiem. Szybko stało się to jednym z moich ulubionych posiłków. Tamago gohan zachwyca smakiem płatków owsianych i prostotą sushi. Jajko włączone do ryżu rozluźnia każde ziarno, a wraz z nim resztę poranka. Orzechowe szczypty, które dostarczają nasiona sezamu, przerywają co kilka kęsów. Słony kolec sosu sojowego równoważy trawiastą zuchwałość parzonej zielonej herbaty, którą, miejmy nadzieję, masz pod ręką. Jak nauczył mnie Shoko, niegrzecznie jest zostawiać w misce choćby jedno ziarenko ryżu. Spędzam więc kilka ostatnich chwil śniadania, skrupulatnie wyrywając resztki pałeczek. Obejmuję miskę ręką, aby poczuć ciepło ryżu przez ceramikę. Proces ten jest medytacyjny i ostatecznie daje poczucie zamknięcia posiłku. Prawdopodobnie myślisz, że sprzedaję zbyt dużo tamago gohan. Ale jako zjadacz nadal czuję się inaczej po wypiciu miski, a potem, powiedzmy, po Monte Christo. Nawet kanapki śniadaniowe w wysokim stosie nie mogą konkurować z satysfakcją płynącą z wypicia zwykłej miski jajka i ryżu. A może refren Tencho „nie jesteś mężczyzną” był mniej ukłuciem niż filozofią. Skończenie miski tamago gohan sprawia, że czujesz się bardziej kompletny. Minęło prawie dziesięć lat, odkąd ostatnio jadłem z Tencho i Shoko, ale nadal pragnę naszych śniadań – i misek tamago gohan, które im towarzyszyły. Od czasu do czasu, w leniwą niedzielę, wchodzę do kuchni, opłukuję mniej więcej filiżankę ryżu, gotuję na parze w garnku, delikatnie rozbijam jajko na miksturze, a potem siadam, żeby sobie przypomnieć. Tomago Gohan