Klucz podstawowy to pole w tabeli, które jednoznacznie identyfikuje każdy wiersz / rekord w tabeli bazy danych. Klucze podstawowe muszą zawierać unikalne wartości. Kolumna klucza podstawowego nie może mieć wartości NULL.
Tabela może mieć tylko jeden klucz podstawowy, który może składać się z jednego lub wielu pól. Kiedy wiele pól jest używanych jako klucz podstawowy, nazywa się je kluczem złożonym.
Jeśli tabela ma klucz podstawowy zdefiniowany w jakimkolwiek polu (polach), nie możesz mieć dwóch rekordów o tej samej wartości te pola.
Uwaga – tych pojęć należy użyć podczas tworzenia tabel bazy danych.
Utwórz klucz podstawowy
Oto składnia definiująca identyfikator atrybut jako klucz podstawowy w tabeli CUSTOMERS.
Aby utworzyć ograniczenie PRIMARY KEY w kolumnie „ID”, gdy tabela CUSTOMERS już istnieje, użyj następującej składni SQL –
ALTER TABLE CUSTOMER ADD PRIMARY KEY (ID);
UWAGA – Jeśli używasz instrukcji ALTER TABLE w celu dodania klucza podstawowego, kolumny klucza podstawowego powinny być już zadeklarowane jako niezawierające wartości NULL (podczas tworzenia tabeli ).
Aby zdefiniować ograniczenie PRIMARY KEY w wielu kolumnach, użyj składni SQL podanej poniżej.
Aby utworzyć ograniczenie PRIMARY KEY w kolumnach „ID” i „NAMES”, gdy Tabela CUSTOMERS już istnieje, użyj następującego pliku SQL sy ntax.
ALTER TABLE CUSTOMERS ADD CONSTRAINT PK_CUSTID PRIMARY KEY (ID, NAME);
Usuń klucz podstawowy
Możesz usunąć ograniczenia klucza podstawowego z tabeli za pomocą składni podanej poniżej.
ALTER TABLE CUSTOMERS DROP PRIMARY KEY ;