Blood and SandEdit
Historia zaczyna się od zaangażowania nienazwanego Traka w oddziale rzymskiego pomocnika w kampanii przeciwko Getom (plemionom Traków, które okupowały regiony Dolnego Dunaju, na terenie dzisiejszej Bułgarii i Rumunii, przodków Rumunów) pod dowództwem legata Claudiusa Glabera. W latach 72-71 BC rzymski generał Marcus Terentius Varro Lucullus, prokonsul rzymskiej prowincji Macedonii, maszerował przeciwko Getom, którzy byli sojusznikami wroga Rzymu, Mitrydatesa VI z Pontu. Getowie często napadają na ziemie Traków, więc Glaber przekonuje Traków, by zaciągnęli się do Rzymian „jako pomocnicy”. Glaber zostaje przekonany przez swoją żonę Ilithyię do poszukiwania większej chwały, postanawia zerwać z atakiem na Getów i bezpośrednio stawić czoła siłom Mitrydatesa w Azji Mniejszej. Tracki, czując się zdradzony, prowadzi bunt przeciwko Glaberowi i wraca, by zobaczyć zniszczenie swojej wioski. Następnego dnia Trak i jego żona Sura zostają pojmani przez Glabera; Trak jest skazany na śmierć na arenie gladiatorów za swoją zbrodnię, a Sura zostaje zabrana i skazana na niewolę. Trak zostaje wysłany do Kapui we Włoszech, centrum szkolenia gladiatorów. Wbrew wszelkim przeciwnościom na arenie zabija czterech gladiatorów wyznaczonych do zabicia go i natychmiast staje się sensacją w tłumie. Senator Albinius zamienia karę ze śmierci na niewolę. Prawdziwe imię więźnia nieznane, Lentulus Batiatus, właściciel ludusa w Kapui, sugeruje nazwać go „Spartakusem”, ponieważ walczył jak zaciekły tracki król o tym imieniu.
Dobrze zauważając Traków „dziki, surowy talent i popularność wśród mas, Batiatus kupuje go do treningu w murach swojego ludusa pod okiem Oenomausa, byłego gladiatora i kolegi niewolnika, znanego gladiatorom jako„ Doctore ”, czyli instruktor. Zaprzyjaźnia się z nim Varro, Rzymianin, który sprzedał się w niewolę, aby spłacić długi i utrzymać rodzinę. Jest nękany przez starszych gladiatorów, zwłaszcza Kriksusa, niepokonanego Galię i Barcę, Kartagińczyka. Spartakus wkrótce dowiaduje się, że Surę sprzedano syryjskiemu handlarzowi niewolników. Batiatus, który nie był w stanie kontrolować Spartakusa podczas pierwszych dni treningu, obiecuje znaleźć Surę i zjednoczyć ich w zamian za współpracę obiecującego neofity na arenie.
Po wielu niemal śmiertelnych próbach i dalsze szkolenie Spartakus osiąga status żywej legendy i zostaje nazwany „Czempionem Kapui”. Batiatus organizuje zakup Sury, ale zostaje dostarczona śmiertelnie ranna, podobno została oszukana przez bandytów po drodze. Jej morderstwo zostało potajemnie rozkazane przez Batiatusa, aby zachować lojalność i koncentrację Spartakusa. Spartakus odrzuca swoje dziedzictwo jako Traka i zapomina o swoim marzeniu o wolności, zadowalając się życiem jako mistrz. W międzyczasie Barca, chcąc kupić sobie wolność, został zabity przez Batiatusa z pomocą niewolnika i Były gladiator, Ashur. Żona Batiatusa, Lukrecja, prowadzi romans z Kriksusem. Ona i Batiatus nie byli w stanie począć dziecka, chociaż później zaszła w ciążę z dzieckiem Crixusa.
Punkt zwrotny następuje, gdy Spartakus ma walczyć ze swoim jedynym przyjacielem ludusa, Varro, na wystawie mecz upamiętniający dojście do wieku męskiego syna kapuańskiego sędziego, Numeriusa. Ilithyia, która nienawidzi Spartakusa, odkąd zawstydził jej męża Glabera swoim buntem, uwodzi młodego mężczyznę i przekonuje go, by żądał śmierci za przegranego meczu. Spartakus wygrywa (zgodnie z oczekiwaniami), a kiedy młody człowiek pokazuje „kciuki w dół”, Batiatus, chcąc przypodobać się potężnemu ojcu chłopca, zmusza Spartakusa do wykonania polecenia i zabicia Varro. Cierpiąc z powodu obu jego ran w tym meczu i jego wyrzuty sumienia i smutek z powodu konieczności zabicia przyjaciela, Spartakus ma gorączkowe sny, które prowadzą go do podejrzeń, że Batiatus zaaranżował śmierć Sury. Potrafi to potwierdzić, zmuszając Batiatusa „człowieka, Aulusa, do przyznania się do czynu. Wiedząc, że to wszystko albo nic, jeśli chodzi o opór jego zniewoleniu, postanawia” ich wszystkich zabić „i poprowadzić bunt przeciwko rządzącemu dom, o który kiedyś walczył.
Aby się zemścić, Spartakus prosi o pomoc Kriksusa i resztę gladiatorów, aby raz na zawsze pokonać ród Batiatusa. Walka na śmierć i życie pomiędzy Kriksusem a Spartakus jest aranżowany dla elity kapuańskiej w ludus. Doctore (którego Batiatus nazywa swoim prawdziwym imieniem, Oenomaus) konfrontuje Batiatusa w sprawie śmierci Barcy i ręki Ashura w niej. Spartakus zyskuje wsparcie od Miry, „żony” Batiatusa s niewolnik, którego zadaniem jest otwarcie bramy do willi z pola treningowego. Crixus opiera się pomocy Spartakusowi w nadziei na ponowne połączenie się ze swoją kochanką Naevią; jednak po dowiedzeniu się, że został osłabiony, aby zapewnić zwycięstwo Spartakusa, w ostatniej chwili dołącza ze Spartakusem. Doctore początkowo powstrzymuje Spartakusa przed zabiciem Batiatusa.W wynikającym z tego chaosie gladiatorów zabijających strażników i niektórych gości, Kriksus przekonuje Doctore, aby dołączył do niego ze Spartakusem, podczas gdy Illithyia ucieka, a jej strażnicy zamykają drzwi do ludusa z zewnątrz. Doctore, dotrzymując słowa, próbuje zabić Ashura, ale jego ofiara wymyka mu się. Kriksus ciężko rani Lukrecję mieczem w brzuch, przebijając jej łono i zabijając ich nienarodzone dziecko. Żona Varro zabija Numeriusa po ujawnieniu mu, że Varro był jej mężem, a Spartakus w końcu zabija Batiatusa na oczach ciężko rannej Lukrecji. Po masakrze Spartakus przysięga, że „Rzym zadrży”.
Gods of the ArenaEdit
Mini- seria przedstawia historię Domu Batiatusa i miasta Kapua przed przybyciem Spartakusa. Główna historia zaczyna się niedługo po tym, jak Quintus Lentulus Batiatus zostaje lanistą, menadżerem niewolników i gladiatorów Domu, kiedy przejmuje ludusa swojego ojca.
Szybko odkrywa się, że Batiatus ma wielkie ambicje, zaczynając wychodząc z cienia ojca. W miarę rozwoju opowieści Batiatus nadal szuka wielkości dla Domu pod jego kierownictwem, a także uznania dla własnego nazwiska. U jego boku stoi oddana żona Lukrecja, która chętnie aby pomóc mężowi osiągnąć swoje cele bez względu na koszty. Batiatus wkrótce złoży cały swój majątek na jednym mężczyźnie, którego wierzy, że przyniesie sławę i chwałę Domu Batiatusa, jego najlepszego gladiatora, Celta Gannicusa. Gannicus jest prawie utalentowanym wojownikiem bez równych, który dzierży swoje podwójne miecze na arenie z wielką zręcznością. Jednak przeciwnicy Batiatusa „nie siedzieliby bezczynnie i pozwoliliby mu wznieść się do wielkości bez wyzwania.
Zakupiony jako niezdyscyplinowany i rozczochrany rekrut w pierwszym odcinek e, Crixus the Gaul początkowo znosi drwiny i groźby śmierci, by w końcu stać się gladiatorem umiejętności i sławy ustępującym tylko Gannicusowi. Gdy Batiatus odpiera kolejne próby zdobycia Gannicusa przez jego zawodowego rywala Tulliusa, jego relacje z ojcem Tytusem i przyjacielem Soloniusem zaczynają cierpieć z powodu nieustającej ambicji Kwintusa. Były mistrz gladiatora Oenomaus niechętnie wycofuje się z walki, by zostać Doctore, podczas gdy syryjscy rekruci Ashur i Dagan stają się zaciekłymi wrogami, gdy Ashur próbuje udowodnić, że jest godny bycia gladiatorem. Weterani gladiatorów Barca i Gannicus akceptują wschodzącą gwiazdę Krixusa, ale obawiają się, że ich własne kariery ucierpią, ponieważ machinacje Batiatusa i Lukrecji, by osądzić Kapua elita kończy się tragedią dla kilku członków gospodarstwa domowego. Wbrew temu wszystkiemu, wspaniała nowa arena miasta jest bliska ukończenia, a wraz z nią otwierające się gry, w których ludzie zamieniają się w bogów. Kiedy arena otwiera się, rywalizują ze sobą gladiatorzy Soloniusa i Batiatusa, a w walce dominują gladiatorzy Batiatusa. Gannicus ponownie udowadnia, że jest mistrzem Kapui i bogiem areny, a dzięki zwycięstwu z gladiatorami Soloniusa zostaje mistrzem Kapui i zyskuje wolność.
VengeanceEdit
Po krwawej ucieczce z Domu Batiatusa, która zakończyła się Spartacus: Blood and Sand, bunt gladiatorów zaczyna siać strach w sercu Republiki Rzymskiej w Spartacus: Vengeance Pretor Claudius Glaber i jego rzymscy żołnierze zostają wysłani do Kapui, aby zmiażdżyć rosnącą grupę uwolnionych niewolników Spartakusa, zanim będą mogli wyrządzić dalsze szkody. Spartakus ma wybór między zaspokojeniem swojej osobistej potrzeby zemsty na mężczyźnie, który skazał swoją żonę na niewolę i ostateczną śmierć, lub dokonaniem większych poświęceń niezbędnych do powstrzymania jego rodzącej się armii przed rozbiciem.
Wojna Potępionych
Ten ostatni sezon Spartakusa rozpoczął się 25 stycznia 2013 i zakończył 12 kwietnia 2013. Ten sezon to ostatnia walka pomiędzy Spartakusem a Marcus Licinius Crassus. Krassus ściga Spartakusa, który stara się wyżywić swoją stale rosnącą armię byłych niewolników. Spartakus wygrywa kilka zwycięstw przeciwko siłom Krassusa i nadal frustruje Rzymian. Serial kończy się bezpośrednią, totalną bitwą pomiędzy Spartakusem i Krassusem.