Scorpius (Polski)


Gwiazdy

Konstelacja Scorpiusa, którą widzi gołym okiem (z narysowanymi liniami konstelacji).

Na czubku zakrzywionego ogona skorpiona znajdują się λ Sco (Shaula) i υ Sco (Lesath), których imiona oba oznaczają „żądło”. Biorąc pod uwagę ich bliskość, λ Sco i υ Sco są czasami nazywane oczami kota.

Jasne gwiazdy konstelacji tworzą wzór podobny do hak. Większość z nich to masywni członkowie najbliższego stowarzyszenia OB: Scorpius-Centaurus.

Gwiazda δ Sco, będąc stabilną gwiazdą 2,3 magnitudo, rozbłysła w lipcu 2000 roku do 1,9 w ciągu kilku tygodni. Od tego czasu stała się gwiazdą zmienną wahającą się między 2,0 a 1,6. Oznacza to, że w najjaśniejszej postaci jest drugą najjaśniejszą gwiazdą w Skorpionie.

U Scorpii jest najszybszą znaną gwiazdą z okresem około 10 lat.

Bliska para gwiazd ω1 Skorpiony i ω² Skorpiony to optyczny sobowtór, który można rozdzielić nieuzbrojonym okiem. Mają kontrastujące kolory niebieski i żółty.

Gwiazda kiedyś oznaczona jako γ Sco (pomimo tego, że znajdowała się dobrze w granicach Wagi) jest dziś znana jako σ Lib. Co więcej, cała konstelacja Wagi była uważana za szpony Skorpiona (Chelae Scorpionis) w czasach starożytnej Grecji, a zestaw łusek trzymanych w górze przez Astraea (reprezentowaną przez sąsiednią Pannę) został uformowany z tych najbardziej wysuniętych na zachód gwiazd w późniejszych czasach greckich. Podział na Wagę został sformalizowany w czasach rzymskich.

Obiekty głębokiego nieba

Scorpius i Droga Mleczna, z M4 i M80 widocznymi w pobliżu Antares, M6 i M7 tuż pod środkiem, NGC 6124 na górze kadru i NGC 6334 tuż nad środkiem.

Ze względu na swoje położenie na granicy Drogi Mlecznej, konstelacja ta zawiera wiele obiektów głębokiego nieba, takich jak gromady otwarte Messier 6 (Gromada Motyli) i Messier 7 (Gromada Ptolemeusza), NGC 6231 (od ζ² Sco) i Gromady kuliste Messier 4 i Messier 80.

Messier 80 (NGC 6093) to gromada kulista o wielkości 7,3, znajdująca się 33 000 lat świetlnych od Ziemi. Jest to kompaktowy klaster Shapley klasy II; klasyfikacja wskazuje, że w jądrze jest silnie skoncentrowany i gęsty. M80 została odkryta w 1781 roku przez Charlesa Messiera. Było to miejsce rzadkiego odkrycia w 1860 roku, kiedy Arthur von Auwers odkrył nową T Scorpii.

NGC 6302, zwana także Mgławicą Bug, jest dwubiegunową mgławicą planetarną. NGC 6334, znana również jako Mgławica Kocia Łapa, jest mgławicą emisyjną i regionem gwiazdotwórczym.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *