Segregacja rasowa w amerykańskich miastachEdytuj
Rząd federalny Stanów Zjednoczonych od lat 70. uchwala przepisy mające na celu zmniejszenie segregacja amerykańskich miast. Podczas gdy wiele miast zmniejszyło liczbę posegregowanych dzielnic, niektóre nadal mają jasno określone granice rasowe. Od 1990 r. Miasto Chicago jest jednym z miast charakteryzujących się najbardziej trwałą segregacją rasową, pomimo wysiłków na rzecz poprawy mobilności i ograniczenia barier. Inne miasta, takie jak Detroit, Houston i Atlanta, również mają bardzo wyraźne czarno-białe dzielnice, te same, które zostały pierwotnie zmienione przez instytucje finansowe dziesiątki lat temu. Podczas gdy inne miasta poczyniły postępy, ta trwała segregacja rasowa przyczyniła się do zmniejszenia mobilności ekonomicznej milionów ludzi.
Luka rasowaEdytuj
Praktyka aktywnego zaznaczania linków pomogła stworzyć coś, co jest obecnie znane jako luka w bogactwie rasowym, widoczna w Stanach Zjednoczonych.
Czarne rodziny w Ameryce zarabiały tylko 57,30 $ na każde 100 $ dochodu uzyskiwanego przez białe rodziny, według badania Census Bureaus Current Population Survey. Na każde 100 $ bogactwa białej rodziny, czarne rodziny mają tylko 5,04 $. W 2016 r. mediana bogactwa rodzin czarnych i latynoskich wynosiła odpowiednio 17 600 $ i 20 700 $, w porównaniu z medianą bogactwa białych rodzin wynoszącą 171 000 $. Czarno-biała luka w bogactwie nie poprawiła się po Wielkiej Recesji. W 2007 roku, tuż przed Wielką Recesją, mediana bogactwa czarnych wynosiła prawie 14 procent więcej niż białych. Chociaż bogactwo czarnych rosło szybciej niż bogactwo białych w 2016 r., Czarni nadal posiadali mniej niż 10 procent bogactwa białych według mediany.
Wielopokoleniowe badanie osób z pięciu grup rasowych analizowało tendencje wzrostowe w zakresie mobilności w Amerykańskie miasta. Badanie wykazało, że czarni mężczyźni, którzy dorastali w dzielnicach z segregacją rasową, byli znacznie mniej narażeni na wzrost mobilności ekonomicznej, stwierdzając, że „czarne dzieci urodzone przez rodziców z najniższego kwintyla dochodów gospodarstwa domowego mają 2,5% szansy na awans do najwyższego kwintyla dochodu gospodarstwa domowego, w porównaniu z 10,6% w przypadku białych. „Z powodu tego międzypokoleniowego ubóstwa czarne gospodarstwa domowe„ utknęły w miejscu ”i mają mniejszą zdolność do zwiększania bogactwa.
Badanie z 2017 r. przeprowadzone przez Federal Reserve Bank of Chicago ekonomiści stwierdzili, że praktyka redliningu – praktyka polegająca na tym, że banki dyskryminowały mieszkańców niektórych dzielnic – miała długotrwały negatywny wpływ na dzielnice, a zmiana linii wpływała na własność domów r ates, wartości domów i oceny kredytowe w 2010 r. Ponieważ wielu Afroamerykanów nie miało dostępu do konwencjonalnych kredytów mieszkaniowych, musieli zwrócić się do drapieżnych pożyczkodawców (którzy naliczali wysokie stopy procentowe). Ze względu na niższe wskaźniki własności domów, panowie slumsów byli w stanie wynajmować mieszkania, które w innym przypadku byłyby własnością.
RetailEdit
Cegła i zaprawaEdit
Sprzedaż detaliczna jest przestrzennym dyskryminujące praktyki wśród detalistów. Usługi taksówek i dostawy żywności mogą nie obsługiwać niektórych obszarów ze względu na ich skład mniejszości etnicznej i założenia dotyczące biznesu (i postrzeganej przestępczości), a nie dane i kryteria ekonomiczne, takie jak potencjalna opłacalność działalności na tych obszarach. W konsekwencji konsumenci na tych obszarach są podatni na ceny ustalane przez mniejszą liczbę detalistów. Mogą być wykorzystywane przez sprzedawców detalicznych, którzy pobierają wyższe ceny i / lub oferują im gorsze towary. Krytycy twierdzą jednak, że gdyby takie praktyki powodowały, że sprzedawcy detaliczni unikali prowadzenia działalności na obszarach, które w inny sposób przynoszą zyski (ze względu na cechy demograficzne rasowe tych lokalizacji), sprzedawcy detaliczni, którzy unikali tej praktyki i kontynuowali działalność na tych obszarach, mieliby przewagę ekonomiczną nad konkurencją. Dlatego też, decydując się na nieobsługiwanie potencjalnie dochodowego obszaru, sprzedawcy detaliczni obniżaliby ilość dostarczanego towaru lub usługi poniżej ilości będącej w stanie równowagi rynkowej. Pozwoliłoby to wszelkim przedsiębiorstwom, które pozostały na tym obszarze, osiągnąć zysk ekonomiczny. Obecność zysków ekonomicznych dla detalistów na tym obszarze stworzyłaby silną zachętę rynkową dla nowych firm do wprowadzenia się na ten obszar. Z powodu tych bodźców ekonomicznych krytycy twierdzą, że firmy dyskryminujące ze względu na rasę przy wyborze klientów robią to ze względów ekonomicznych, aby zmaksymalizować swoje zyski.Gdyby te firmy unikały potencjalnie dochodowych obszarów, nowe firmy szybko skorzystałyby z wynikającej z tego obecności zysków ekonomicznych i zmniejszonej konkurencji na tym obszarze.
OnlineEdit
Badanie przeprowadzone w 2012 r. Przez The Wall Street Journal odkrył, że Staples, The Home Depot, Rosetta Stone i niektórzy inni sprzedawcy internetowi wyświetlali różne ceny klientom w różnych lokalizacjach (różniące się od cen wysyłki). Zniżki oparte na produktach Staples ze względu na bliskość do konkurentów, takich jak OfficeMax i Office Depot. Generalnie skutkowało to wyższymi cenami dla klientów z obszarów wiejskich, którzy byli przeciętnie mniej zamożni niż klienci, którzy widzą niższe ceny.
LiquorliningEdit
Niektórzy usługodawcy celują w dzielnice o niskich dochodach ze względu na uciążliwe wyprzedaże. Gdy uważa się, że te usługi mają negatywny wpływ na społeczność, można je uznać za formę „odwróconego redliningu”. Termin „likierowanie” jest czasami używany do opisania dużej gęstości sklepów monopolowych w społecznościach o niskich dochodach i / lub mniejszościach w stosunku do okolicznych obszarów. Wysokie zagęszczenie sklepów monopolowych wiąże się z przestępczością i problemami zdrowia publicznego, co z kolei może zniechęcać supermarkety, sklepy spożywcze i inne punkty sprzedaży detalicznej, przyczyniając się do niskiego poziomu rozwoju gospodarczego. Osoby niebędące białymi, kontrolowane pod kątem dochodów, mają większe zagęszczenie sklepów monopolowych niż osoby białe.
Usługi finansoweEdit
Pożyczki studenckieEdytuj
W grudniu 2007 roku wytoczono pozew zbiorowy przeciwko gigantowi kredytów studenckich Sallie Mae w Sądzie Okręgowym Stanów Zjednoczonych dla Okręgu Connecticut. Klasa zarzuciła, że Sallie Mae dyskryminowała osoby ubiegające się o pożyczkę studencką z Afroamerykanów i Latynosów.
Sprawa zarzucała, że czynniki, które Sallie Mae wykorzystywała do udzielania prywatnych pożyczek studenckich, miały różny wpływ na uczniów uczęszczających do szkół z większą populacją mniejszościową . W pozwie zarzucono również, że Sallie Mae nie ujawniła prawidłowo warunków pożyczki prywatnym pożyczkobiorcom studenckim.
Pozew został rozstrzygnięty w 2011 roku. Warunki ugody obejmowały zgodę Sallie Mae na przekazanie darowizny w wysokości 500 000 USD na rzecz United Negro College Fund i adwokaci powodów otrzymujący wynagrodzenie adwokackie w wysokości 1,8 miliona dolarów.
Karty kredytoweEdytuj
Odświeżanie kart kredytowych jest praktyką dyskryminującą przestrzennie wśród wydawców kart kredytowych, polegającą na podawaniu różnych kwot kredytów dla różnych obszarów, w oparciu o skład mniejszości etnicznych, a nie kryteria ekonomiczne, takie jak potencjalna rentowność działalności na tych obszarach. Naukowcy oceniają niektóre polityki, takie jak wydawcy kart kredytowych ograniczający linie kredytowe osób z historią zakupy u sprzedawców detalicznych odwiedzanych przez tak zwanych klientów „wysokiego ryzyka”, podobnie jak w przypadku redliningu.
BanksEdit
Wiele skutków gospodarczych, które znajdujemy w wyniku przeceny i system bankowy bezpośrednio wpływa na sytuację społeczności afroamerykańskiej / czarnej. Od lat sześćdziesiątych XX wieku nastąpił duży napływ czarnych weteranów i ich rodzin do podmiejskich społeczności białych. Gdy wprowadzili się Murzyni, Biali się wyprowadzili, a wartość rynkowa tych domów dramatycznie spadła. Obserwując wspomniane wartości rynkowe, pożyczkodawcy bankowi byli w stanie śledzić na bieżąco, dosłownie rysując na mapie czerwone linie wokół dzielnic. Linie te oznaczały obszary, w które nie mieliby inwestować. W wyniku rasistowskich zmian, nie tylko banki, ale i oszczędności i pożyczki, firmy ubezpieczeniowe, sieci spożywcze, a nawet firmy dostarczające pizzę, udaremniają witalność ekonomiczną czarnych społeczności. Poważne braki w prawach obywatelskich w połączeniu z wpływem na gospodarkę doprowadziły do uchwalenia ustawy Community Reinvestment Act w 1977 roku.
Rasowa i ekonomiczna sytuacja od początku stawia ludzi żyjących w tych społecznościach na porażce . Do tego stopnia, że banki często odmawiały ludziom pochodzącym z tych rejonów kredytów bankowych lub oferowały im surowsze stopy spłaty. W rezultacie istniał bardzo niski wskaźnik, w jakim ludzie (w szczególności Czarni / Afroamerykanie) byli w stanie posiadać swoje domy; otwarcie drzwi dla właścicieli slumsów (którzy mogliby uzyskać zgodę na niskooprocentowane pożyczki w tych społecznościach), aby przejąć i robić to, co uznają za stosowne.
InsuranceEdit
Gregory D. Squires napisał w Dane te pokazały, że w 2003 roku wyścig nadal wpływa na zasady i praktyki branży ubezpieczeniowej. Profilowanie rasowe lub redlining ma długą historię w branży ubezpieczeń majątkowych w Stanach Zjednoczonych. Z przeglądu materiałów ubezpieczeniowych i marketingowych, dokumentów sądowych oraz badań przeprowadzonych przez agencje rządowe, grupy branżowe i społeczne oraz naukowców jasno wynika, że rasa od dawna wpływa i nadal wpływa na zasady i praktyki branży ubezpieczeniowej.Agenci zajmujący się ubezpieczeniami mieszkaniowymi mogą próbować ocenić pochodzenie etniczne potencjalnego klienta tylko przez telefon, wpływając na to, jakie usługi oferują w przypadku zapytań dotyczących zakupu polisy ubezpieczenia domu. Ten rodzaj dyskryminacji nazywany jest profilowaniem językowym. Pojawiły się również obawy dotyczące zmiany pozycji w branży ubezpieczeń samochodowych. Pokazuje się, że przeglądy ocen ubezpieczeniowych na podstawie kredytu mają nierówne wyniki według grup etnicznych. Departament Ubezpieczeń Ohio na początku XXI wieku umożliwia ubezpieczycielom korzystanie z map i gromadzenie danych demograficznych według kodu pocztowego przy ustalaniu stawek ubezpieczenia. Dyrektor ds. Dochodzeń FHEO w Departamencie Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, Sara Pratt, napisała:
Podobnie jak w przypadku innych form dyskryminacji, rozpoczęła się historia ponownych linków ubezpieczeniowych w świadomej, jawnej dyskryminacji rasowej, praktykowanej otwarcie i przy znacznym wsparciu społeczności w społecznościach w całym kraju. Udokumentowano jawną dyskryminację w praktykach związanych z mieszkalnictwem – na podstawie podręczników wyceny, które ustanowiły artykułowaną „politykę” preferencji w oparciu o rasę, religię i pochodzenie narodowe. do praktyk pożyczkowych, które udostępniały pożyczki tylko w niektórych częściach miasta lub dla niektórych pożyczkobiorców, do procesu decyzyjnego w zakresie pożyczek i ubezpieczeń, który pozwolił na włączenie dyskryminujących ocen do ostatecznych decyzji dotyczących jednego z nich.
MortgagesEdit
W odwrotnym redliningu pożyczkodawcy i ubezpieczyciele kierują się na konsumentów mniejszościowych, pobierając od nich więcej, niż płaciłby im podobny biały konsument, w szczególności promując najdroższą i najbardziej uciążliwą pożyczkę produkty. W pierwszej dekadzie XXI wieku niektóre instytucje finansowe uważały społeczności czarnych za odpowiednie do zaciągania kredytów hipotecznych typu subprime. Wells Fargo współpracował z kościołami w czarnych społecznościach, gdzie pastorzy wygłaszali kazania o „budowaniu bogactwa”, zachęcając do składania nowych wniosków o kredyt hipoteczny. Bank przekazywał następnie darowizny na rzecz kościoła w zamian za każdy nowy wniosek. Wielu czarnych z klasy robotniczej chciało włączyć się do narodowej tendencji do posiadania domów. Zamiast umacniać ich w przyczynianiu się do posiadania domów i rozwoju społeczności, drapieżne praktyki pożyczkowe poprzez odwrócenie czerwonych linii pozbawiły właścicieli domów kapitałowych poszukiwanych i wyczerpały bogactwo tych społeczności dla Wzbogacenie firm finansowych. Wzrost kredytów subprime, droższe kredyty dla kredytobiorców z wadliwymi zapisami kredytowymi przed kryzysem finansowym w 2008 r., w połączeniu z rosnącą działalnością organów ścigania w tych obszarach, wyraźnie pokazały wzrost praktyk manipulacyjnych. Nie. wszystkie kredyty subprime były drapieżne, ale praktycznie wszystkie pożyczki drapieżne były subprime. Pożyczki drapieżne są niebezpieczne, ponieważ pobierają nieuzasadnione wyższe oprocentowanie i opłaty w porównaniu z ryzykiem, wtrącając właścicieli domów w nieprzystępny dług i często kosztując ich domy i oszczędności na życie.
Badanie przeprowadzone w dwóch dzielnicach o podobnych dochodach, z których jeden był w większości biały, a drugi w dużej mierze czarny, wykazał, że Anches w czarnej społeczności oferowało wyłącznie pożyczki subprime. Badania wykazały, że czarnoskórzy o wysokich dochodach prawie dwa razy częściej korzystali z kredytów hipotecznych typu subprime na zakup domu w porównaniu z białymi o niskich dochodach. Pod wpływem głębokiego rasizmu niektórzy urzędnicy ds. Pożyczek nazywali czarnych „ludźmi błota”, a pożyczki subprime „pożyczkami z getta”. Niższa stopa oszczędności i nieufność do banków, wynikająca z tego spadku po cenach, mogą wyjaśniać, dlaczego w dzielnicach mniejszościowych jest mniej instytucji finansowych. Na początku XXI wieku brokerzy i telemarketerzy aktywnie zachęcali do oferowania mieszkańcom mniejszościowym kredytów hipotecznych typu subprime. Większość pożyczek była transakcjami refinansowymi, umożliwiającymi właścicielom domów wypłatę gotówki z cennej nieruchomości lub spłatę karty kredytowej i innego zadłużenia.
Redlining pomogła zachować segregację mieszkaniową między czarnymi i białymi w Stanach Zjednoczonych. Instytucje pożyczkowe, takie jak Wells Fargo, pokazały, że inaczej traktują czarnoskórych ubiegających się o kredyt hipoteczny, gdy kupują domy w białych dzielnicach, niż kupując domy w czarnych dzielnicach, oferując im kredyty subprime i drapieżne, gdy czarni mieszkańcy próbują zintegrować dzielnice.
Nierówność w udzielaniu kredytów obejmuje również pożyczki mieszkaniowe i komercyjne; Dan Immergluck pisze, że w 2002 r. Małe firmy w czarnych dzielnicach otrzymały mniej pożyczek, nawet po uwzględnieniu gęstości biznesowej, wielkości firmy, struktury przemysłowej, dochodów sąsiedztwa i jakości kredytowej lokalnych firm.
Kilku prokuratorów stanowych Generałowie zaczęli badać te praktyki, które mogą naruszać przepisy dotyczące uczciwych pożyczek. NAACP złożył pozew zbiorowy, w którym kilkanaście banków za systematyczną dyskryminację rasową.
Rasizm środowiskowyEdit
Polityka związana z redliningiem i rozkładem miast może również działają jako forma rasizmu środowiskowego, który z kolei wpływa na zdrowie publiczne. Społeczności mniejszości miejskich mogą napotkać rasizm ekologiczny w postaci parków, które są mniejsze, mniej dostępne i gorszej jakości niż te na bardziej zamożnych lub białych obszarach w niektórych miastach. Może to mieć pośredni wpływ na zdrowie, ponieważ młodzi ludzie mają mniej miejsc do zabawy, a dorośli mają mniej okazji do ćwiczeń.
Robert Wallace pisze, że wzorzec epidemii AIDS w latach 80-tych wpłynął wyniki programu „planowanego kurczenia się” skierowanego do społeczności afroamerykańskich i latynoskich. Realizowano go poprzez systematyczne odmawianie usług komunalnych, zwłaszcza środków ochrony przeciwpożarowej, niezbędnych do utrzymania gęstości zaludnienia w miastach i zapewnienia stabilności społeczności. Zinstytucjonalizowany rasizm wpływa na ogólną opiekę zdrowotną, jak również na jakość interwencji i usług zdrowotnych związanych z AIDS w społecznościach mniejszościowych. Nadmierna reprezentacja mniejszości w różnych kategoriach chorób, w tym AIDS, jest częściowo związana z rasizmem środowiskowym. Krajowa reakcja na epidemię AIDS w społecznościach mniejszościowych była powolna w latach 80. i 90., pokazując niewrażliwość na różnorodność etniczną w działaniach profilaktycznych i służbie zdrowia związanej z AIDS.
WorkforceEdit
Pracownicy mieszkający w Amerykańskie centra miast mają większe trudności ze znalezieniem pracy niż pracownicy z przedmieść.
Digital redliningEdit
Digital redlining to termin, do którego odnosi się praktyka tworzenia i utrwalania nierówności między grupami rasowymi, kulturowymi i klasowymi, szczególnie poprzez wykorzystanie technologii cyfrowych, treści cyfrowych i internetu. Digital redlining jest rozszerzeniem praktyki historycznej dyskryminacji mieszkaniowej polegającej na tym, że obejmuje ona zdolność do dyskryminowania wrażliwych klas społeczeństwa za pomocą algorytmów, połączonych technologii cyfrowych i dużych zbiorów danych. To rozszerzenie terminu zwykle obejmuje dyskryminację zarówno ze względu na lokalizację geograficzną, jak i niegeograficzną. Na przykład w marcu 2019 r. Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (HUD) Stanów Zjednoczonych oskarżył Facebooka o dyskryminację w zakresie mieszkalnictwa w związku z ukierunkowanymi praktykami reklamowymi firmy. Podczas gdy opłaty te obejmowały kierowanie geograficzne w formie narzędzia, które umożliwiało reklamodawcom rysowanie czerwona linia na mapie; uwzględnili również metody niegeograficzne, które nie wykorzystywały map, ale raczej wykorzystywały kierowanie algorytmiczne z wykorzystaniem informacji z profilu użytkownika Facebooka, aby bezpośrednio wykluczyć określone grupy ludzi. W komunikacie prasowym z HUD z 28 marca 2019 r. Stwierdzono, że HUD oskarża, iż „Facebook umożliwił reklamodawcom wykluczenie osób, które Facebook sklasyfikował jako rodziców; urodzonych poza Amerykanami; niechrześcijan; zainteresowanych dostępnością; zainteresowanych kulturą latynoską; lub szeroka gama innych interesów, które są ściśle powiązane z klasami chronionymi ustawy Fair Housing Act. ”
Polityczne redliningEdit
Polityczne redlining to proces ograniczania dostarczania informacji politycznych z założeniami dotyczącymi demografii i obecne lub przeszłe opinie. Dzieje się tak, gdy kierownicy kampanii politycznych określają, która ludność jest mniej skłonna do głosowania, i projektują kampanie informacyjne tylko z myślą o prawdopodobnych wyborcach. Może się również zdarzyć, gdy politycy, lobbyści lub kierownicy kampanii politycznych określą, które społeczności aktywnie zniechęcać do głosowania poprzez kampanie tłumienia wyborców.
Redlining and Health InequalityEdit
Nierówności zdrowotne w Stanach Zjednoczonych utrzymuje się do dziś jako bezpośredni skutek skutków redliningu. Dzieje się tak, ponieważ zdrowie w Ameryce jest synonimem bogactwa, którego grupom mniejszościowym odmawiano w wyniku praktyk dyskryminacyjnych. Bogactwo daje przywilej życia w sąsiedztwie lub społeczności z czystym powietrzem, czystą wodą, przestrzeniami zewnętrznymi i miejscami do rekreacji i ruchu, bezpiecznymi ulicami w dzień iw nocy, infrastrukturą wspierającą wzrost bogactwa międzypokoleniowego poprzez dostęp do dobrych szkół, zdrowych jedzenie, transport publiczny i możliwości łączenia się, przynależności i wnoszenia wkładu w otaczającą społeczność. Bogactwo zapewnia również stabilność domu, ponieważ osoby z kapitałem nie są ograniczone do pogarszających się zasobów mieszkaniowych, które grupy mniejszościowe, które zostały przekwalifikowane, zostały zmuszone do podjęcia próby rehabilitacji bez dostępu do kredytów.
Redlining celowo wykluczonych czarnych Amerykanów z gromadzenia międzypokoleniowych bogactwo. Skutki tego wykluczenia dla zdrowia czarnoskórych Amerykanów nadal oddziałują codziennie, pokolenia później, w tych samych społecznościach. Jest to widoczne obecnie w nieproporcjonalnych skutkach, jakie COVID-19 wywarł na te same społeczności, które HOLC zmienił w latach trzydziestych.Badania opublikowane we wrześniu 2020 r. Nałożyły mapy obszarów silnie dotkniętych COVID-19 na mapy HOLC, pokazując, że obszary te zostały oznaczone jako „ryzykowne” dla pożyczkodawców, ponieważ zawierały mieszkańców mniejszości, były tymi samymi dzielnicami najbardziej zniszczonymi przez COVID-19. Kontrola chorób (CDC) analizuje nierówności w społecznych determinantach zdrowia, takich jak skoncentrowane ubóstwo i dostęp do opieki zdrowotnej, które są ze sobą powiązane i wpływają na wyniki zdrowotne w odniesieniu do Covid-19, a także ogólnie na jakość życia grup mniejszościowych. dyskryminacji w zakresie opieki zdrowotnej, edukacji, wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, mieszkalnictwa i finansów, bezpośrednich skutków systematycznie wywrotowych taktyk, takich jak zmiana linii, która doprowadziła do chronicznego i toksycznego stresu, który ukształtował czynniki społeczne i ekonomiczne grup mniejszościowych, zwiększając ich ryzyko wystąpienia COVID-19. dostęp jest podobnie ograniczony przez czynniki takie jak brak transportu publicznego, opieki nad dziećmi oraz wynikające z tego bariery komunikacyjne i językowe przestrzenna i ekonomiczna izolacja społeczności mniejszościowych przed ponownym rozwojem. Luki edukacyjne, dochodowe i majątkowe wynikające z tej izolacji oznaczają, że grupy mniejszościowe „ograniczony dostęp do rynku pracy może zmusić je do pozostania na polach o wyższym ryzyku narażenia na wirusa, bez możliwości wzięcia czasu wolnego. Bezpośrednim skutkiem redliningu jest przeludnienie grup mniejszościowych w dzielnicach, które nie oferują odpowiednich warunków mieszkaniowych, aby utrzymać rosnącą populację, co prowadzi do zatłoczonych warunków, które sprawiają, że strategie zapobiegania COVID-19 są prawie niemożliwe do wdrożenia.
Po latach de iure dyskryminacja, osiągnięta poprzez redlining, rozwinął się system strukturalnego rasizmu blokującego osiągnięcie równości w zdrowiu dla wszystkich Amerykanów. W rezultacie powstała faktyczna narracja zdrowotna, która nie inspiruje przynależności, nie wymusza udziału politycznego ani nie dyktuje strategicznej zmiany dojrzał model sprawiedliwości dla równości w zdrowiu. Aby wyeliminować nierówności zdrowotne w Ameryce, nowa narracja de facto dotycząca zdrowia musi narzucić tegy. Proces osiągania równości w zdrowiu zależy od tego, czy przywódcy opieki zdrowotnej wyrażają, działają i budują wizję we wszystkich decyzjach i strukturach, które wspierają równość. Należy przeznaczyć wystarczające zasoby na ustanowienie struktury zarządzania, która może nadzorować pracę nad równością w zdrowiu. Obejmuje to podjęcie konkretnych działań w celu zajęcia się społecznymi determinantami budowania bogactwa międzypokoleniowego, a także konfrontacji z instytucjonalnym rasizmem w samych systemach opieki zdrowotnej. Następnie systemy opieki zdrowotnej muszą zająć się społeczno-ekonomicznymi determinantami zdrowia, które są niekorzystne dla grup mniejszościowych. Poprzez szkolenia, edukację, grupy wsparcia, wsparcie mieszkaniowe, ulepszony transport, pomoc w zakresie zasobów i społeczne programy zdrowotne organizacje równości w zdrowiu mogą zacząć przełamywać długotrwałe bariery, które taktyki takie jak redlining nałożyły na osiągnięcie równości w zdrowiu. Oprócz zapewnienia równych wyników zdrowotnych pacjentów organizacje opieki zdrowotnej mogą również wykorzystać swoją pozycję jako pracodawców, aby rozwinąć bardziej zróżnicowaną siłę roboczą poprzez ulepszone praktyki zatrudniania i zapewnienie płacy wystarczającej na utrzymanie pracownikom mniejszości.