- Wiele osób uważa klaunów za przerażających.
- Psychologowie uważają, że może to być spowodowane tym, że są „nieprzewidywalni, uśmiechają się zbyt często i jest w nich coś znajomego, ale dziwnego”.
- Ale inni mają paraliżujący strach przed klaunami – lub koulrofobią.
- Fobie rozwijają się, gdy nasze ciało migdałowate zapala się i sprawia, że czujemy się przerażeni, a następnie wzmacniamy ten strach, nie radząc sobie z nim.
- Niektóre fobie wydają się śmieszne, ale dla ludzi, którzy je mają, są „niewiarygodnie prawdziwe.
Zanim zaczęli ludzie przebrani w jaskrawe kolory i malowanie twarzy terroryzowanie ludzi, a nawet zanim opublikowano „IT” Stephena Kinga, niektórzy ludzie byli już całkowicie przerażeni klaunami.
Psychologowie uważają, że przypadki koulrofobii lub strachu przed klaunami , może w dzisiejszych czasach mieć coś wspólnego z klaunami często będącymi przedmiotem horrorów – jak złowroga postać Pennywise. Jednak w artykule z 2008 roku stwierdzono, że bardzo niewiele dzieci w ogóle lubiło klaunów, gdy widziały ich w gabinetach lekarskich, dentystach lub szpitalach.
Zamiast sprawiać radość, zakrywanie dziecięcych oddziałów zdjęciami klaunów mogłoby mieć efekt odwrotny. Może to być spowodowane tym, że dzieci zaczynają kojarzyć krzykliwe twarze z chorobą lub szczepieniami. Mogą też po prostu pomyśleć, że są „przerażające”.
Niektóre zachowania mogą być przerażające
Tak jest w przypadku niektórych osób, zgodnie z pracą Franka T. McAndrew, psychologa społecznego, który stał się kimś w rodzaju eksperta od lęków klaunów. Opublikował badanie w 2016 roku, które może pomóc wyjaśnić niepokojące uczucia, jakie klauni wywołują u wielu z nas.
McAndrew i współpracownicy zwerbowali 1341 ochotników w wieku od 18 do 77 lat i poprosili ich o wypełnienie ankiety na temat cechy i zachowania, które uważali za przerażające. Wyniki pokazały, że mężczyźni są częściej postrzegani jako przerażający, a nieprzewidywalne zachowania sprawiały, że ludzie czuli się niekomfortowo, na przykład dziwne wzorce kontaktu wzrokowego.
Cechy klauna, takie jak duże usta i wyłupiaste oczy same w sobie nie były postrzegane jako szczególnie przerażające, ale zwiększały przerażenie niewłaściwych zachowań, takich jak wulgarne tematy rozmów lub przynoszenie jaszczurek do biura. Prawdę mówiąc, zajęciem na szczycie listy przerażających byli w rzeczywistości klauni.
„Wyniki były zgodne z moją teorią, że„ odstawienie ”jest odpowiedzią na niejednoznaczność zagrożenia i że jest tylko wtedy, gdy stajemy w obliczu niepewności co do groźby, że dostaniemy dreszczy ”- powiedział McAndrew.
Na przykład byłoby uznane za niegrzeczne i dziwne uciec w trakcie rozmowy z kimś, kto wysyła przerażające wibracje, ale w rzeczywistości jest nieszkodliwe; jednocześnie zignorowanie swojej intuicji i zaangażowanie się w tę osobę, jeśli w rzeczywistości stanowi zagrożenie, może być niebezpieczne. . ”
Nie wiesz, kim oni są
Istnieje również teoria, którą popiera kanadyjski psycholog Rami Nader, że nadmierny makijaż klauna ukrywa czyjąś prawdziwą tożsamość, co może być dość niepokojące.
„Mają te duże, sztuczne, namalowane wyrażenia, o których wiesz, że nie działają Ostatecznie przedstaw, jak się czuje ten klaun, ponieważ nikt nie może być szczęśliwy przez cały czas, a mimo to klaun ma przez cały czas wielką, szczęśliwą, uśmiechniętą twarz ”- powiedział Nader w rozmowie z Health.com. „Zasadniczo wiesz, że to cię okłamuje, jeśli chodzi o prezentację”.
Klauni zachowują się również w sposób, który stawia ludzi na straży, ponieważ nie wiesz, czy oni będą wyskocz na ciebie, albo możesz dostać ciasto w twarz. Wyglądają też jak ludzie, ale mają w sobie coś nietypowego, co może sprawić, że poczujemy się nieswojo.
„Klaun – z namalowanym wyrazem radości i humoru – ogranicza zakres uczuć, jakie „Powinienem czuć” – napisał neurobiolog Jordan Gaines Lewis w poście na blogu Psychology Today. „Klaun nalega, żebyśmy się śmiali. Możemy nie chcieć się śmiać. Sytuacja staje się w najlepszym przypadku niezręczna, aw najgorszym – połączona z niepokojącą, kolorową znajomością – przerażającą. „
Fobie są irracjonalne i specyficzne
Ale jest różnica między znalezieniem czegoś trochę przerażającego a paraliżującym strachem, tak jak w przypadku koulrofobii – więc jak coś takiego to się rozwinie?
Nie ma zbyt wielu dowodów na to, że przyczyną jest trauma z wczesnego dzieciństwa. Psycholog Perpetua Neo powiedziała INSIDERowi, „bardziej chodzi o to, że stało się coś, co spowodowało wiele strachu, który stworzył związek między tym bodźcem, tą sytuacją i tą wielką reakcją strachu. ”
Fobie są zawsze irracjonalne i niezwykle specyficzne.Ze strachem przed klaunami mogło się to zacząć, gdy klaun wyskoczył na kogoś w cyrku. To mógł być szok, głośny hałas lub cokolwiek innego związanego z sytuacją, która sprawiła, że poczuli się przestraszeni.
Kiedy się boisz, obszar w mózgu zwany ciałem migdałowatym – centrum strachu – zapala się.
„Ciało migdałowate jest bardzo pierwotną częścią mózgu… i jest zasadniczo zainteresowane tym, aby pomóc Ci przetrwać” – powiedział Neo. „Więc kiedy coś wywołuje w tobie poczucie strachu, zapali się i przejdzie w stan„ niebezpieczeństwo, niebezpieczeństwo, niebezpieczeństwo ”, więc aktywuje twój system walki, ucieczki lub zamrożenia.
Ten strach jest również wzmocniony faktem, że możesz być przez niego zawstydzony. Więc zachowujesz to w pamięci i martwisz się o wszystkie przerażające skutki przebywania w tym samym pokoju błazen lub uwięzienie w cyrkowych krzesłach, niezdolne do ucieczki.
„Mamy coś takiego jak uprzedzenie w oczekiwaniu, co jest dużym strachem” – powiedział Neo.
„Wtedy następnym razem, gdy ktoś mówi, że chodźmy do cyrku, zaczynasz się naprawdę martwić, ponieważ Twój mózg przechodzi przez wszystkie różne permutacje, o tym, jak zareagujesz, gdy zobaczysz klauna”.
Kiedy Twój „mózg katastrofy” się włączy, Neo powiedział, że „to jak zaglądanie do pękniętej kryształowej kuli, w której zamiast świetlanej przyszłości widzisz tylko najgorsze rodzaje katastrof.
Niektóre fobie wydają się śmieszne, ale dla osoby, która go ma, jest to niezwykle realne i przerażające. Neo powiedział, że nigdy nie należy lekceważyć czyichś lęków ani się z nich śmiać, ponieważ wszyscy mamy coś, co „nas przeraża”.
„Każdy ma słaby punkt i za każdym razem starasz się zachowywać lepiej niż ktoś inny, sprawiasz, że czują się jak ludzie „, powiedziała.„ Zapytaj siebie, „czy mówię to, ponieważ naprawdę chcę spróbować pomóc tej osobie?” A to rozwiąże wiele problemów. ”