Zdarzają się wypadki, a duża liczba zwierząt zachodzi w ciążę pomimo woli właściciela. W większości przypadków najlepszym rozwiązaniem tego problemu Problem polega na wysterylizowaniu suki lub matki, co nie tylko rozwiąże obecny problem, ale także zapobiegnie jego wystąpieniu w przyszłości. Owariohisterektomia podczas ciąży, o ile nie jest bardzo bliska porodu, nie stwarza istotnie podwyższonego ryzyka dla zwierzęcia. standardowa operacja.
Istnieje kilka sytuacji, w których pożądane jest przerwanie ciąży, a jednocześnie zachowanie zdolności zwierzęcia do reprodukcji w przyszłości. Przykładem może być cenna suka hodowlana czystej krwi, która została przypadkowo wyhodowana przez „niepożądanego” psa, lub rui suka, którą właściciel może chcieć wyhodować w przyszłości, a która zostanie znaleziona na podwórku z psem z sąsiedztwa!
Przed omówieniem metod leczenia przerywania ciąży należy zwrócić uwagę na jedną kwestię: fakt, że suka w okresie rui została znaleziona razem z samcem, nie oznacza, że już się pokryły. W rzeczywistości wydaje się, że większość suk przedstawione weterynarzom w celu „niedopasowania” leczenia nie są w ciąży.
Jedną z dość wiarygodnych metod ustalenia, czy rzeczywiście doszło do krycia, jest zbadanie wymazu z pochwy w ciągu kilku godzin, nawet do dnia, po rzekomym wystąpiła liason. Jeśli pies był hodowany, prawie zawsze można znaleźć plemniki na rozmazie bez większych trudności. Brak nasienia nie wyklucza krycia, ale sugeruje, że mogło do tego nie dojść, co może mieć wpływ na traktowanie suki .
Estrogen Trea tment na niedopasowanie
Wcześniej polecano i stosowano różne estrogeny w leczeniu niedopasowania. Dwa z najpopularniejszych preparatów to dietylostilbestrol i cypionian estradiolu (ECP). Co ciekawe, istnieje bardzo niewiele obiektywnych danych potwierdzających bezpieczeństwo lub skuteczność tych leków w leczeniu niedopasowania u psów i zasadniczo żadnego u kotów.
Niewiele kontrolowanych badań, które przeprowadzono, wskazuje, że terapia estrogenowa u psów suki są związane z wysokim ryzykiem wywołania chorób macicy, takich jak ropomica, oraz pewnym ryzykiem wywołania śmiertelnej niedokrwistości aplastycznej. Ponadto dawki estrogenu i czas leczenia, które wydają się minimalizować ryzyko tej choroby, są słabo skuteczne w zapobieganiu ciąży. Wrażenie, że terapia estrogenowa jest skuteczna, może w dużej mierze wynikać z faktu, o którym wspomniano powyżej, że wiele suk zgłoszonych do leczenia niewłaściwego leczenia w rzeczywistości nie zostało wyhodowanych.
Podsumowując, nie ma wątpliwości, że terapia estrogenowa dla niedopasowanie u suk jest nie tylko niebezpieczne, ale często nieskuteczne w zapobieganiu ciąży.
Przerwanie ciąży z prostaglandyną F2alfa
Prostaglandyna F2alfa (PGF, Lutalyse (R), trometamina dinoprostu) jest hormon wywołujący luteolizę u wielu gatunków, w tym u psów. Ponieważ progesteron jest niezbędny przez cały okres ciąży do podtrzymania ciąży, obumarcie ciałka żółtego wywołane PGF prowadzi do przerwania ciąży. PGF ma również zdolność do stymulowania skurczów macicy, co może przyczyniać się do jego poronnej aktywności.
Ciałko żółte psa zasadniczo nie reaguje na PGF przed 5 dniem choroby, a następnie staje się stopniowo bardziej podatne na luteolizę w czasie ciąży. W konsekwencji niższe dawki PGF są wymagane do wywołania poronienia w późniejszym okresie ciąży.
PGF podaje się dwa razy dziennie, albo przez 4 dni (mniej niż 4 tygodnie ciąży), albo do zakończenia aborcji (po 4 tygodniach ciąży). tygodni). W późniejszym przypadku sukę należy codziennie monitorować palpacyjnie lub ultrasonograficznie, aby ocenić, czy doszło do aborcji.
Leczenie PGF ma szereg nieprzyjemnych skutków ubocznych u psów, w tym wymioty, dyszenie, nadmierne skurcze ślinienie i wypróżnianie. Efekty te można do pewnego stopnia złagodzić, chodząc ze zwierzęciem bezpośrednio po leczeniu. Ze względu na te niepożądane skutki PGF leczenie powinno być prowadzone w klinice weterynaryjnej.
Należy zwrócić uwagę na dwa ważne środki ostrożności w odniesieniu do stosowania PGF:
- Kobiety w wieku rozrodczym wiek i osoby z astmą lub innymi problemami z oddychaniem powinny zachować szczególną ostrożność podczas obchodzenia się z roztworami PGF. Lek ten jest łatwo wchłaniany przez skórę i może powodować skurcze macicy i skurcz oskrzeli u narażonych osób. To kolejny powód do przeprowadzania leczenia suk w klinice, a nie na receptę.
- Analogi PGF, takie jak kloprostenol, nie są zatwierdzone do przerywania ciąży psów. Są znacznie silniejsze niż PGF, a stosowanie analogu w tej samej dawce co PGF2alfa może być śmiertelne.
Leczenie PGF jest skutecznym sposobem na przerwanie ciąży u suk. Prawidłowo podawany jest również bezpieczny i nie wydaje się mieć negatywnego wpływu na przyszłą zdolność rozrodczą suki.
PGF można również stosować do przerywania ciąży u kotów, co najmniej po 33 dniu ciąży.
Inne metody przerywania ciąży u psów
Kilka innych leków ma zostały przebadane eksperymentalnie pod kątem przerwania ciąży psów i chociaż niektóre z nich są obiecujące, te metody leczenia albo nie są obecnie dostępne, albo nie mogą być jeszcze zalecane z powodu braku danych z badań klinicznych. Przykłady:
Agoniści dopaminy: prolaktyna jest niezbędna do wspierania funkcji ciałka żółtego psa, a wydzielanie jest hamowane przez dopaminę. Leki takie jak bromokryptyna i kabergolina, które wiążą się z receptorami dopaminy w przysadce mózgowej, hamują wydzielanie prolaktyny i mogą przerywać ciążę u psów poprzez hamowanie wydzielania progesteronu z ciałka żółtego.
Agoniści dopaminy są skuteczni w przerywaniu ciąży u psów dopiero po około 25 dniach ciąży. Podobnie jak PGF, wymagają wielokrotnego leczenia i często wywołują wymioty i brak apetytu.
Epostane: ten lek hamuje syntezę hormonów steroidowych poprzez hamowanie enzymu, który przekształca pregnenolon w progesteron. Wykazano, że u psów przerywa ciążę po 7-dniowym leczeniu i wydaje się, że ma ten efekt przez cały okres ciąży. Ponadto nie odnotowano niepożądanych skutków ubocznych u psów.
Mifepristone (RU486): ten dobrze znany lek działa jako antagonista progesteronu. Małe badania kliniczne wykazały, że jego lek jest bardzo skuteczny w przerywaniu ciąży u psów po 25-30 dniach ciąży i bez widocznych skutków ubocznych.
Oczywiście, kilka leków wydaje się być bezpiecznymi i skutecznymi lekami poronnymi u psów i zasługuje na dodatkowe badania i uwagę marketingową jako pomoc w kontroli populacji zwierząt domowych.
Odnośniki i recenzje
- Bowen RA, Olson PN Behrendt MD i wsp. Skuteczność i toksyczność estrogenów powszechnie stosowanych do przerywania psiej ciąży. J Amer Vet Med Assoc 186: 783, 1985.
- Concannon PW, Weinstein R, Whaley S, et al. Zahamowanie czynności lutealnej u psów przez antysurowicę hormonu luteinizującego i bromokryptynę. J Reprod Fert 81: 175, 1987.
- Concannon PW, Yeager A, Frank D, et al. Przerwanie ciąży i indukcja przedwczesnej luteolizy przez antyprogestogen – mifepriston u psów. J Reprod Fert 88:99, 1990.
- Feldman EC, Davidson AP, Nelson RW, et al. Indukcja poronienia przez prosaglandynę u ciężarnych suk po zboczeniu. J Amer Vet Med Assoc 202: 1855, 1993.
- Onelin K, Silva LDM, Donnay I, et al. Luteotroficzna funkcja prolaktyny u psów i działanie agonisty dopaminy, kabergoliny. J Reprod Fert 47 (suplement): 403, 1993.
- Sankai T, Endo T, Kanayama K i in. Związek antyprogesteronowy, RU486, podawanie w celu przerwania ciąży u psów i kotów. J Vet Med Sci 53: 1069, 1991.
- Wichtel JJ, Whitacre MD, Yates DJ, et al. Porównanie wpływu PGF2a i bromokryptyny na ciężarne suki rasy beagle. Theriogenology 33: 829, 1990.