Profilaktyka leczenia

Co to jest?

Aby zapobiec występowaniu napadów migreny, codziennie przyjmuje się leki zapobiegawcze. Nie są przeznaczone do leczenia ostrego ataku. Dostępnych jest wiele różnych leków zapobiegawczych, a ich wybór zależy od wielu czynników, takich jak współistniejące choroby – w tym między innymi wysokie ciśnienie krwi, astma, cukrzyca czy ciąża. Dlatego wybór leków do terapii profilaktycznej może być złożonym procesem.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leków należy wziąć pod uwagę kilka podstawowych zasad:

Wybór leku zapobiegawczego musi być dostosowany do indywidualnych potrzeb każdej osoby.
Współistniejące schorzenia (m.in. depresja, otyłość, lęk), skutki uboczne leków, inne przyjmowane leki i indywidualny pacjent potrzeby pomogą określić, jaki lek wybierze lekarz.

Czy potrzebujesz profilaktyki migreny?

Pacjenci z migreną nie chcą cierpieć z powodu ataku, więc profilaktyka jest ważna, nawet jeśli cierpią na tylko jeden atak rocznie. Ci, którzy cierpią na częste ataki, będą potrzebować bardziej agresywnych strategii profilaktycznych, które czasami obejmują leki. Decyzję podejmuje się po omówieniu z lekarzem możliwości leczenia i postępowania. Ponadto profilaktyka niefarmakologiczna może pomóc, jeśli:

Uniemożliwienie ataków pomimo odpowiedniego ostrego leczenia
Częste ataki (> 1 na tydzień).
Niewystarczające lub brak reakcji na doraźne leczenie farmakologiczne.
Słaba tolerancja lub przeciwwskazania do określonych ostrych terapii farmakologicznych.
Historia długotrwałego, częstego lub nadmiernego stosowania leków przeciwbólowych (przeciwbólowych) lub leków doraźnych, które nasilają bóle głowy (lub prowadzą do zmniejszenia wrażliwości na inne terapie).
Preferencje pacjenta.

Cele profilaktyki

Zapobieganie migrenie ma na celu zmniejszenie częstotliwości, cierpienia i niepełnosprawności związanych z napadami migreny . Niestety, profilaktyczne strategie leczenia rzadko eliminują migrenę, ale mogą zmniejszyć częstotliwość i nasilenie ataków.

Ostatecznym celem profilaktyki migreny jest:

• Zmniejszenie częstotliwości, nasilenie i czas trwania ataków.
• Lepiej reagować na leczenie ostrych napadów.
• Zmniejsz poziom niepełnosprawności.
• Utrzymaj koszty opieki w przypadku leczenia migreny.
• Zmniejsz nadmierne nadużywanie doraźnych leków

Które leczenie jest dla Ciebie odpowiednie?

Decydując się na terapię zapobiegawczą, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem kilka ważnych zasad postępowania:

Zapytaj swojego lekarza, czego możesz oczekiwać od leku, jeśli chodzi o jego skuteczność. Innymi słowy, jako „Jaka jest prawdopodobna korzyść dla mnie, gdy przyjmę ten lek?”

Małe dawki są stosowane na początku i stopniowo zwiększane do wyższych w razie potrzeby. Dlatego może być konieczne zwiększenie dawki leku, aż do uzyskania pożądanej odpowiedzi.

Mniejsza częstotliwość dawkowania jest często wygodna, jednak niektóre leki mogą wymagać przyjmowania dwa, a nawet trzy lub cztery razy dziennie. Omów częstotliwość dawkowania leków i upewnij się, że plan jest wygodny i łatwy do przestrzegania. W przeciwnym razie możesz nie przyjmować leku zgodnie z zaleceniami, a korzyści w zakresie skuteczności mogą nie zostać osiągnięte.

Może minąć dwa do trzech miesięcy, zanim zauważysz zmniejszenie częstotliwości lub nasilenia ataków, nawet po osiągnięciu korzystną dawkę. ”

Leczenie może trwać od sześciu do dwunastu miesięcy lub dłużej.

Wszystkie leki mają potencjalne skutki uboczne, więc wszelkie nietypowe objawy należy zgłaszać lekarzowi. Jest to ważne omówić potencjalne skutki uboczne i sposoby ich uniknięcia lub leczenia, jeśli się pojawią. Różne leki mają różne czynniki związane z bezpieczeństwem i kosztami, które mogą odgrywać rolę w podjęciu decyzji o tym, który lek jest odpowiedni dla Ciebie.

Działania niepożądane mogą często ogranicza się stosowanie małych dawek, powolne zwiększanie dawki lub pozostawienie czasu na dostosowanie się do leku. Jeśli nie tolerujesz leku i jeśli zaczniesz odczuwać działania niepożądane, skontaktuj się z lekarzem w celu omówienia zmian w planie leczenia.

Nie powinieneś nagle przerywać przyjmowania p leki reanimacyjne ze względu na ryzyko nawrotu bólu głowy lub innych skutków ubocznych. Leki zapobiegawcze należy stopniowo odstawiać po okresie trwałych korzyści.

Omów wszelkie inne możliwe schorzenia, które mogą mieć wpływ na bóle głowy, w tym depresję, nadciśnienie, drgawki, cukrzycę, menopauzę, lęk i astma między innymi. Te choroby mogą odgrywać ważną rolę w podejmowaniu decyzji o przyczynach bólu głowy i wyborze leczenia.

Rodzaje terapii lekowych

Jeden lek dostosowany do idealnej dawki (monoterapia).

Dwa leki zazwyczaj z różnych klas, stosowane w dawkach mniejszych niż maksymalna, ale stosowane w celu wzajemnego uzupełniania się i zmniejszenia ryzyka skutków ubocznych związanych z każdym z leków podawanych w dużych dawkach.

Zmiana jednego leku na inny w celu poprawy tolerancji lub skuteczności.

Trzy lub więcej leków w dawkach maksymalnych lub submaksymalnych, zwykle dodawanych jeden po drugim z powodu niewystarczającej odpowiedzi. Twoje preferencje mogą mieć duży wpływ na wybór tego procesu. Przypomina to proces prób i błędów i może zająć trochę czasu, zanim sukces leczenia zostanie zidentyfikowany i osiągnięta zostanie pożądana skuteczność.

Dodanie różnych leków może być preferowaną strategią leczenia, ponieważ wielu pacjentów ma oprócz migreny inny stan często związany z migreną, taki jak depresja, lęk lub otyłość.

Rozpoznanie, że może wystąpić kilka problemów medycznych, jest pierwszym krokiem do zapewnienia optymalnego leczenia każdego stanu. Czasami można to osiągnąć za pomocą monoterapii, ale często może to wymagać politerapii.

Powszechnie stosowane leki zapobiegawcze

Rodzaj leków	Klasa leków	Nazwa ogólna	Skutki uboczne
Leki na ciśnienie krwi	Beta-blokery	Atenolol Metoprolol Nadolol Propranolol Tymolol	Zmęczenie Depresja Nudności Bezsenność Zawroty głowy
	Blokery kanałów wapniowych	Werapamil Diltiazem Nimodypina	Przyrost masy ciała Zaparcia Zawroty głowy Niskie ciśnienie krwi
Leki przeciwdepresyjne	Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne	Amitryptylina Nortryptylina Imipramina	Przyrost masy ciała Suchość w ustach Uspokojenie Zmniejszone libido (popęd seksualny)
	Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI / SSNRI)	Fluoksetyna Paroksetyna Sertra linia	Przyrost lub utrata masy ciała Zmniejszone libido
Leki przeciwdrgawkowe		Divalproex sodu Gabapentyna Topiramat	Przyrost lub utrata masy ciała Sedacja Wysypka skórna
Antagoniści serotoniny		Metysergid Metylergonowina	Skurcz naczyń krwionośnych Blizny brzucha (bardzo rzadkie)
Niekonwencjonalne zabiegi	Sole magnezu	Tlenek magnezu, diglicynian magnezu, chlorek magnezu o powolnym uwalnianiu	Biegunka
	Witaminy	Ryboflawina	Odbarwienie moczu
	Zioła	Mig-99 (Feverfew), Petasites	Odbijanie, GI