Opis
Kwas walproinowy to dwułańcuchowy kwas tłuszczowy zawierający 8 atomów węgla, który jest metabolizowany przez wątroby i przetwarzane w różnym tempie w zależności od czynności wątroby i wieku pacjenta, oprócz innych rutynowych leków pacjenta, z którymi może wchodzić kwas walproinowy. W stężeniach terapeutycznych kwas walproinowy pośredniczy w przedłużonej regeneracji kanałów Na + aktywowanych napięciem, hamując w ten sposób powtarzające się wyładowania wywołane depolaryzacją neuronów korowych i rdzenia kręgowego. Jego działanie jest podobne do innych popularnych leków przeciwdrgawkowych, takich jak fenytoina i karbamazepina.
Kwas walproinowy jest stosowany w leczeniu i kontroli następujących schorzeń:
-
Proste i złożone częściowe napady padaczkowe
-
Ostra i podtrzymująca terapia choroby afektywnej dwubiegunowej
-
Profilaktyka migreny
-
Przewlekłe zespoły bólowe
Poziom kwasu walproinowego oznacza ilość kwasu walproinowego we krwi: całkowity poziom lub wolny poziom leku. Konieczne jest monitorowanie kolejnych stężeń kwasu walproinowego w celu utrzymania leku w wąskim zalecanym zakresie terapeutycznym. Poziomy subterapeutyczne narażają pacjenta na nawrót choroby, z powodu której przyjmuje kwas walproinowy, a poziomy powyżej terapeutyczne narażają pacjenta na niepożądane i toksyczne skutki uboczne.
Wskazania
Dawki kwasu walproinowego należy ostrożnie dostosowywać w oparciu o poziom kwasu walproinowego we krwi, aż do uzyskania stałego stężenia leku w zakresie terapeutycznym. Dawka leku potrzebna do osiągnięcia tego stanu stacjonarnego jest różna u różnych pacjentów i może zmieniać się w czasie, co wymaga kolejnych stężeń kwasu walproinowego w celu zapewnienia ciągłego, odpowiedniego dawkowania leku. Poziom kwasu walproinowego jest zwykle uzyskiwany wkrótce po rozpoczęciu stosowania tego leku i po dostosowaniu dawki. Po tym, jak kolejne poziomy ujawnią wartości konsekwentnie w zakresie terapeutycznym, poziom kwasu walproinowego można następnie monitorować z mniejszą, ale regularną częstotliwością, aby upewnić się, że pozostaje w tym zakresie.
Dodatkowe testy poziomów mogą być wymagane, jeśli stan pacjenta nie reaguje na lek, aby określić, czy stężenie jest zbyt niskie, aby określić, czy lek jest nieskuteczny lub aby potwierdzić przestrzeganie przez pacjenta leku. Poziom należy również uzyskać, jeśli u pacjenta wystąpią działania niepożądane lub powikłania wtórne do stosowania kwasu walproinowego. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są objawy żołądkowo-jelitowe, w tym anoreksja, nudności i wymioty, jednak rzadziej ale zgłaszane są również poważniejsze skutki dla ośrodkowego układu nerwowego, w tym uspokojenie, ataksja i drżenie.
Rozważania
Pacjenci stosujący wiele leków, zwłaszcza inne leki przeciwdrgawkowe może wymagać częstszego oznaczania stężenia kwasu walproinowego ze względu na potencjalne interakcje lekowe. Ponadto większość kwasu walproinowego wiąże się z białkami we krwi, jednak to niezwiązana część leku jest składnikiem aktywnym. Pacjent ze stanem skutkującym mniejszą niż normalnie ilością białka we krwi może być narażony na zwiększone ryzyko wystąpienia ponad terapeutycznej lub nadmiernej ilości krążącego kwasu walproinowego i dlatego wymaga monitorowania zarówno całkowitego, jak i wolnego kwasu walproinowego.