Powstanie wielkanocne, zwane także Rebelią Wielkanocną, irlandzkie republikańskie powstanie przeciwko rządowi brytyjskiemu w Irlandii, które rozpoczęło się w poniedziałek wielkanocny 24 kwietnia 1916 r. W Dublinie . Powstanie zostało zaplanowane przez Patricka Pearsea, Toma Clarkea i kilku innych przywódców Irlandzkiego Bractwa Republikańskiego, które było rewolucyjnym społeczeństwem w ramach nacjonalistycznej organizacji zwanej Irish Volunteers; ta ostatnia liczyła około 16 000 członków i była uzbrojona w niemiecką broń przemycaną do kraju w 1914 r. Uzupełnieniem tych dwóch organizacji była Irlandzka Armia Obywatelska, zrzeszenie robotników dublińskich utworzone po upadku strajku generalnego w 1913 r., oraz niewielka Impreza Sinn Féin.
Planowano, że powstanie będzie miało zasięg ogólnokrajowy, ale seria nieszczęść doprowadziła do ograniczenia go do samego Dublina. Brytyjczycy dowiedzieli się o planowanym powstaniu i 21 kwietnia aresztowano irlandzkiego nacjonalistę Sir Rogera Casementa w hrabstwie Kerry za prowadzenie broni dla rebeliantów. Eoin MacNeill, przywódca Ochotników Irlandzkich, anulował zatem rozkazy mobilizacyjne dla powstańców, ale Pearse i Clarke poszli naprzód z około 1560 irlandzkimi ochotnikami i 200-osobowym kontyngentem Armii Obywatelskiej. 24 kwietnia ich siły zajęły Dublin General Post Office i inne strategiczne punkty w centrum Dublina, a Pearse odczytał na głos proklamację ogłaszającą narodziny republiki irlandzkiej. Wkrótce przybyły wojska brytyjskie, aby stłumić powstanie, i przez prawie tydzień Dublin był sparaliżowany przez walki uliczne. Brytyjskie bombardowania artyleryjskie zmusiły Pearse i jego współpracowników do poddania się 29 kwietnia.
Pearse i 14 innych przywódców rebelii zostało postawionych przed sądem wojennym i straconych przez brytyjskie władze w następnych tygodniach. Chociaż samo powstanie było niepopularne wśród większości Irlandczyków, egzekucje te wywołały falę odrazy wobec władz brytyjskich i zamieniły martwych republikańskich przywódców w męczenników. Powstanie Wielkanocne zasygnalizowało początek rewolucji republikańskiej w Irlandii. Ponieważ Eamon de Valera był starszym, który przeżył powstanie, dzięki temu wydarzeniu zyskał dużą część swojej osobistej popularności wśród Irlandczyków.