Koncepcja / rozwójEdit
Pomysł stworzenia dużego kompleksu sportowego był częścią marzenia C. Don Davidsona, pochodzącego z Pontiaca i znanego sportowca z liceum. Davidson, po ukończeniu Pontiac Central High School w 1947 roku i odbyciu czynnej służby w US Marine Corps, uczęszczał na stypendium piłkarskie North Carolina State University. Po uzyskaniu tytułu magistra w dziedzinie urbanistyki i architektury, Davidson rozpoczął karierę jako architekt i został uznany za kilka projektów rządowych i miejskich na południu, w tym międzynarodowe lotnisko Jacksonville na Florydzie. Wrócił do Pontiac w 1965 roku i był zszokowany, widząc degradację miasta Pontiac i brak planu na przyszłość. Davidson podjął się tego, co w końcu stało się dla niego obsesją, aby zobaczyć sukces swojego ukochanego miasta. W latach 1965-66 został zatrudniony jako profesor architektury i urbanistyki na Uniwersytecie w Detroit pod kierunkiem Bruno Leona.
W ramach trwającego, wszechstronnego badania jego klasy architektury na temat rewitalizacji miast dla miasta Pontiac, Davidson spotkał się z różnymi władzami miejskimi i stanowymi, w tym z Williamem Clayem Fordem, właścicielem Detroit Lions, w celu omówienia możliwości budowy nowego stadionu, uczynił z tego projektu klasy akademickiej znalezienie odpowiedniego miejsca na nowy stadion i założył nawet własny tygodnik znany jako The Pontiac Times, aby pomóc promować jego wizję. Po wielu kontrowersjach i sparingach z władzami miasta Detroit, Pontiac został wybrany spośród kilku innych miejsc, w tym terenów targowych Michigan, Walled Lake i Detroit Riverfront, jako najlepsze miejsce do budowy tego, co stało się znane jako Pontiac Silverdome. Mając już koncepcję stadionu jako część swojego głównego planu dla miasta, Davidson udzielił wywiadu i ostatecznie został zatrudniony jako główny projektant projektu stadionu przez firmę architektoniczną O „Dell, Hewlett & Luckenbach. Początkowe projekty obejmowały kompleks dwóch stadionów piłkarskich i baseballowych (potencjalnie mieszczący Detroit Tigers), który później został złomowany z powodu wysokich kosztów. Davidson był zadowolony, że część jego wizji miasta Pontiac została zrealizowana w budynku kompleksu sportowego na 80 000 miejsc. Ukończony w 1975 r. jako Pontiac Metropolitan Stadium, kosztem 55,7 miliona dolarów, Silverdome na 80 311 miejsc. Zawierał 102 luksusowe apartamenty i 7 384 miejsc klubowych. Czasami zawierał emblemat grotu strzały od General Motors podział na własne logo.
Oryginalny dach podobny do srebraEdytuj
Oryginalny dach podobny do srebra został zbudowany z paneli z włókna szklanego pokrytego teflonem i wspomagany ciśnieniem powietrza wewnątrz stadionu m. Chociaż dach od zawsze był w kolorze białym widzianym gołym okiem, stadion otrzymał nazwę „Silverdome” (którą oficjalnie przybrał w 1977 roku) z powodu srebrnego odbicia spowodowanego przez Słońce, zauważonego głównie z niebo. (Początkowo jednak stadion nosił również skróconą nazwę PonMet, ale ten przydomek nie lubił komisarzy miejskich Pontiac.) Dach został zastąpiony nowym płótnem, wzmocnionym stalowymi dźwigarami po silnej burzy śnieżnej 4 marca 1985 roku. , spowodowało uszkodzenie konstrukcji starego dachu. Z powodu zniszczeń Detroit Pistons grali przez pozostałą część sezonu 1984/85 na zamkniętej teraz Joe Louis Arena. Wypadek i opóźnienia w naprawach częściowo skłoniły Pistonsów do przeniesienia się trzy sezony później, 4 mile (6 km) na północ, do ich nowej prywatnej hali sportowej na 20000 miejsc, The Palace of Auburn Hills (podobnie jak Joe Louis Arena, została zamknięta).
Naprawy w 1985 roku były konieczne w wyniku zawalenia się oryginalnego dachu z 1975 roku około południa 4 marca 1985 roku. Ciężki, mokry śnieg nagromadził się w południowo-zachodnim narożniku kopuły i obniżył panele z tkaniny na tyle niskie, że tkanina stykała się ze stalowym pomostem oświetleniowym, który znajdował się tuż pod wewnętrzną krawędzią wieńca dachu. Otwór powodował utratę ciśnienia powietrza i kopuła powoli opróżniała się – nie było żadnych obrażeń . Zmiana z „kopuły” na „misę” spowodowała, że cały ciężki, mokry śnieg ześlizgnął się do misy i zepsuł więcej paneli dachowych, zwaliło niektóre prefabrykowane piony na górnym pokładzie południowo-zachodnim i usunęło więcej plastikowych siedzeń „… niż koncert Rolling Stones ”według Boba Haneya, Operations Ma w Dome nager. Załogi z Owens-Corning Fiberglas, pierwotnego instalatora dachu kopuły, były na miejscu do godziny 13:30 4 marca. Prace naprawcze rozpoczęły się natychmiast, ale zostały przerwane na ponad tydzień z powodu silnych wiatrów. Podczas wydarzenia z silnym wiatrem prawie wszystkie pozostałych paneli w opróżnionym dachu, w sumie 100, zostało poważnie uszkodzonych. Podjęto decyzję o wymianie całego dachu i wprowadzeniu pewnych ulepszeń, aby zapobiec wystąpieniu podobnego zdarzenia w przyszłości. Koszt naprawy dachu wyniósł niecałe 8 USD milionów.
Naprawy zostały zakończone, a kopuła ponownie napompowana w południe 28 maja 1985 roku.Burza przeszła przez obszar Pontiac w dniu, w którym kopuła miała zostać ponownie napompowana i wykonano częściową inflację, czyli „zaciągnięcie”, tak aby zaplanowana inflacja mogła nastąpić w obecności wielu polityków miejskich i regionalnych, a także liczba dyrektorów korporacji. Do naprawy użyto oryginalnego materiału z włókna szklanego pokrytego teflonem, a nie płótna, jak opisano w artykule. Wprowadzono kilka ulepszeń w zakresie topienia śniegu i wodoodporności, dzięki którym kopuła była napompowana do 2 stycznia 2013 r. – prawie 28 lat.
Znaczące liczby widzówEdytuj
Największy tłum, jaki kiedykolwiek zgromadził się na Silverdome odbyło się 18 września 1987 r. Na Mszy św. Z Papieżem Janem Pawłem II, z odnotowaną frekwencją 93 682 – po prostu przesłaniając rekord 93 173 ustanowiony w Silverdome 29 marca 1987 r. Na WrestleMania III. Inny znaczący rekord frekwencji został pobity wcześniej 30 kwietnia 1977 roku, kiedy angielski zespół rockowy Led Zeppelin zagrał przed 76 229 fanami w Silverdome. W tamtym czasie był to nowy rekord świata w frekwencji solowej pod dachem, pokonując 75 962, które The Who przyciągnęli tam 6 grudnia 1975 roku. Detroit Pistons ustanowili również liczne rekordy frekwencji NBA podczas pobytu na Silverdome; Sezon zasadniczy, 61 983 vs. Boston, 29 stycznia 1988; Playoffs, 41 732, w porównaniu z LA Lakers, 16 czerwca 1988.
Działania i wydarzenia orkiestr marszowychEdytuj
Silverdome był także domem dla wielu wydarzeń i imprez marszowych, w tym Michigan Competing Band Association State Marching Band Championships do 2005 r., Regionalne mistrzostwa Bands of America w latach 2003–2005 oraz Bands of America Grand National Championships w 1987 i 1988 r. Po ponownym otwarciu Silverdome gościło zespoły w 2010, 2011 i 2012 roku. of America Pontiac Regional Championship.
Wykorzystanie po przejściu Lions „przeniesienie do Ford FieldEdit
Lions przeniosły się z Silverdome do Ford Field po zakończeniu sezonu 2001. Pomimo bycia Lions” u siebie przez 27 sezonów, w dniu ostatniego meczu u siebie, 6 stycznia 2002 r., zauważalny był brak nostalgii zarówno wśród kibiców, jak i zawodników. W szczególności, długoletni defensywny koniec Lions, Robert Porcher, wskazał sztuczną murawę stadionu jako najgorszą część gry na Silverdome, naśladując innych graczy obecnych tego dnia.
Górna hala była wykorzystywana do inline skating i zapewnił łyżwiarzom tor o szerokości 25 stóp, mierzący 0,4 mili na wewnętrznej krawędzi i 0,5 mili na zewnętrznej krawędzi.
Kiedy Światowy Związek Hokeja (WHA) próbował się ponownie przedstawić, nowy zespół WHA Detroit miał rozegrać swoje mecze u siebie na Silverdome. Plany były również rozważane dla drużyny Canadian Football League z siedzibą w Windsorze, która mogłaby wykorzystać kopułę do ewentualnych meczów playoff, ale ta drużyna również się nie zmaterializowała.
Po przeprowadzce Lions aktywność w Silverdome drastycznie spadła ; jednak nadal inscenizował pewne wydarzenia. Co roku Świadkowie Jehowy korzystali ze Srebrnej Kopuły od późnych lat 70. do 2004 r. W związku z rozmową o remoncie w 2004 r. Świadkowie zdecydowali się udać się do Dow Event Center w Saginaw i SeaGate Convention Center w Toledo w Ohio na zgromadzenia okręgowe . W latach 2003-2006 na parkingu działał trzyekranowy kino samochodowe, które ponownie otwarto w 2010 r., A następnie ponownie zamknięto 13 lipca 2011 r.
Silverdome gościło Monster Jam 7 stycznia, 2006 i został wykorzystany jako ośrodek treningowy dla mistrza AFC Pittsburgh Steelers na Super Bowl XL, a NFL dodał FieldTurf, który został później przekazany lokalnemu liceum.
SaleEdit
Po odejściu Lwów miasto Pontiac przez kilka lat zaczęło borykać się z poważnymi problemami finansowymi. W związku z utrzymującymi się wysokimi kosztami utrzymania obiektu kilkakrotnie nieudane próby sprzedaży stadionu. Na początku 2008 roku United Assurance Company Ltd. złożyło najwyższą jak dotąd ofertę zakupu, oferując 18 milionów dolarów na przekształcenie Silverdome w kompleks rozrywkowy w stylu Hollywood, po wcześniejszej ofercie 12 milionów dolarów złożonej przez adwokata. Jednak miasto ogłosiło w październiku 2009 r., Że nieruchomość zostanie wystawiona na aukcję bez minimalnej ceny ofertowej, a przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego zostaną złagodzone dla każdego kupującego w celu ożywienia rozwoju. Miasto zaangażowało firmę Williams & Williams do przeprowadzenia aukcji w listopadzie 2009 r.
Po przeczytaniu o aukcji w gazecie, urodzony w Grecji kanadyjski nieruchomości deweloper Andreas Apostolopoulos, dyrektor generalny Triple Properties Inc. z Toronto, złożył zwycięską ofertę w wysokości 550 000 USD. Opłaty za nieruchomości w wysokości 6% podniosły cenę do 583 000 USD. Sprzedaż Silverdome zakończona w 1975 roku kosztem 55,7 miliona dolarów (ok.225 milionów dolarów w 2012 roku) i sprzedany w 2009 roku za 583000 dolarów, był postrzegany przez wielu jako symbol załamania cen nieruchomości w obszarze metropolitalnym Detroit, chociaż wielu lokalnych przywódców i mieszkańców twierdziło, że sprzedaż została dokonana z powodu niekompetencji miasta kierownictwo i nie mają wizji ani planów na przyszłość dla stadionu i okolic.
Ponowne otwarcie (2010–2013) Edytuj
W dniu 11 marca 2010 r. odbyła się edycja Detroit Free Prasa, Apostolopoulos obiecał „ożywić stadion jako miejsce wielkich imprez, inwestując miliony dolarów”.
Silverdome ponownie otwarto 17 kwietnia 2010 r. Imprezą monster truck.
AC Milan i Panathinaikos F.C. rozegrał mecz pokazowy 6 sierpnia 2010 roku. 29 stycznia 2011 roku zawodowy bokser Timothy Bradley obronił swój tytuł WBO wagi półśredniej w walce zjednoczeniowej z mistrzem WBC Devonem Alexandrem. Walka była transmitowana na żywo w HBO World Championship Boxing z udziałem około 7 tysięcy właścicieli, którzy wskazali, że poszukują możliwego zespołu ekspansji dla Major League Soccer i rozważali renowację Silverdome w tym celu. Ostatecznie brak wydarzeń na stadionie, w połączeniu z zawaleniem się dachu w 2013 r., Wstrzymał dalsze plany rozwoju na czas nieokreślony.
Licytacja zawartości i rozbiórkaEdytuj
W marcu 2014 r. właściciele ogłosili, że będą licytować zawartość obiektu, w tym fotele i wyposażenie.
W grudniu 2014 roku fotograf z Cleveland Johnny Joo uchwycił Silverdome w stanie porzucenia, pokazując zniszczenia spowodowane przez zawalenie się dachu w 2013 roku.
Następnie, w październiku 2015 roku, ogłoszono, że Silverdome zostanie zburzona wiosną 2016 roku, a teren będzie częścią wielofunkcyjnej zabudowy hrabstwa Oakland. Rozbiórkę zaplanowano wówczas na 3 grudnia 2017 r. W czerwcu 2016 r. Pożar spowodowany podpaleniem zniszczył dawną lożę prasową. Mniej więcej w tym samym czasie na parkingu zaczęto przechowywać setki samochodów VW z silnikiem diesla w wyniku skandalu związanego z emisją spalin Volkswagena w 2015 r. Właściciel kopuły i miasto toczyły konflikt dotyczący stanu kopuły i samochodów w
W 2017 r. Silverdome została skazana i dopuszczona do rozbiórki. Pracownicy byli na miejscu przez kilka ostatnich miesięcy, zanim główne źródła zasilania zostały odłączone, przygotowując Silverdome do rozbiórki, w tym do zakończenia działań naprawczych usuwanie odpadów i wyrywanie tranzytowych płyt azbestowych, które były używane w większości apartamentów na całym obwodzie kopuły; ale nie bez kilku wizyt lokalnych intruzów w celu zbadania miejsca prowadzącego do rozbiórki. 18 i 19 września 2017 r., cztery źródła zasilania zostały odłączone, oficjalnie rozpoczynając ostateczny proces przygotowań do rozbiórki. Firma, której zlecono wykonanie rozbiórki, Adamo Group z Detroit, również implodowała Georgia Dome w Atlancie 20 listopada przed przejściem do Silverdome. Rozbiórka Silverdome miała się rozpocząć 3 grudnia 2017 r. Od częściowej implozji górnego pokładu, po której nastąpi wykopywanie budynku od wewnątrz.
Ze względu na problem z okablowaniem osiem z nich ładunki wybuchowe nie zdetonowały, zapobiegając implozji stadionu zgodnie z planem. Druga próba zakończyła się sukcesem następnego dnia. Chociaż Adamo nie był w stanie określić dokładnej przyczyny problemów, zauważyli, że na terenie posiadłości widzieli intruzów kilka dni przed pierwszą próbą. Zauważono, że przy drugiej próbie Adamo podwoił ilość użytych materiałów wybuchowych z 300 do 600 funtów (136 do 272 kg) trotylu.
Do końca marca 2018 roku ostatnia wolnostojąca ściana Silverdome została powalona, pozostawiając głęboki na 50 stóp (15 m) otwór w miejscu, w którym kiedyś stał stadion. Na miejscu pozostało 55 000 jardów sześciennych (42 050 m3) pokruszonego betonu do wykorzystania jako materiał na wysypisko. Urzędnicy zajmujący się wyburzaniem oświadczyli, że końcowe operacje napełniania i stopniowania dawnego miejsca Silverdome miały zostać zakończone do końca listopada 2018 r.
Przebudowa terenuEdytuj
We wrześniu 2019 r. Miasto firmy Pontiac ogłosiła, że Amazon zamierza przekształcić Silverdome w centrum dystrybucji i dostawy. Centrum dostaw ma zostać otwarte w drugiej połowie 2020 r., A centrum dystrybucji będzie czynne w 2021 r. Koszt projektu oszacowano na 250 mln USD i przyniósłby 1500 miejsc pracy w rejonie Pontiac.